Arkivoj de etikedoj: karaokeo

?u vi ne volas min, knanjo?

2 komentoj

Se mi jam hiera? skribis pri mia nova lastatempa muzika sukceso en ?oro, mi menciu anka? alian aferon: Mi denove iris al karaokeo-vespero en Münster. Nekredeble, ke la pasinta fojo ?ajne jam estis anta? sep jaroj! La 17an de novembro, kune kun du amikoj mi iris al la Piano-Bar. Beda?rinde la kantoelekto da?re estas iomete limigita la? mia gusto, sed almena? mi trovis kelkajn titolojn, kiuj estis kanteblaj por mi.

Sufi?e strange, ke krom du personoj el mia grupo longe neniu el la gastoj volis kanti! Mi malfermis la vesperon per “Pretty Woman” de Roy Orbison. Sed poste mi kantis tri kantojn, kiujn mi ?iam volis kanti, sed kiujn mi neniam kantis anta?e: Dum “Boys Don’t Cry” de The Cure iu gasto diris al mia akompano, ke mi kantas ?in same bone kiel la origina kantisto. Kia komplimento! ?e “Beautiful Day” de U2 mi petis amikinon kunkanti la altajn partojn, ?ar mi timis, ke mi ne sukcesus sen ?i. Je la fino ?i kritikis, ke la kanto estas tro malalta por ?i kaj mi tute bone elturni?is. Kiu pensintus tion? Kial mi tiom longe pensis, ke mi ne kapablas fari tion?

Kiam mi kantis “Don’t You Want Me” de The Human League, la trinkejo estis jam multe pli plena ol dum la komenco de la vespero, kaj homoj ?enerale ?atis la kanton. Tre interese, ?ar mi ?iam konsideris ?in tro malnovstila por esti da?re populara.

Strange cetere, ke mi ?ajne neniam anta?e skribis pri tiu ?i grupo en tiu ?i taglibro. Kiel fervora ?atanto de muziko el la 1980aj jaroj, mi regule a?skultas kelkajn kantojn de ili!

The Human League: Don’t You Want Me

Je la fino de la vespero mi estis tre kontenta. Mi faris ion novan kaj tiel plivastigis la limojn, en kiuj mi movi?as.

Ni estas venantaj hejmen denove

3 komentoj

Unu gravan atuton havis la 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald (Germanujo): Grandan salonon, en kiu okazis la vespera programo kaj la diskoteko kaj en kiu estis la trinkejo. Simile al miaj spertoj dum la Internacia Junulara Semajno (IJS) en 2006, ?ar oni da?rigis vendadon de trinka?oj dum okazis programo, ?e la neelektraj koncertoj tio ka?zis multan bruon. Aliflanke mi ?ojis, ?ar precipe dum la alvenvespero mi ne volis sidi trankvile, sed bierumi kaj babili.

Post la vespera programo, de ?ie oni povis facile vidi kio okazis en la diskoteko (kaj anka? a?di tion, amba? anka? de aliaj eta?oj). Krome la trinkejo ne estis en propra ?ambro kaj ?iu, kiu volis a?eti ion, devis alproksimi?i al la dancejo. Tio estis kvaza? idealaj kondi?oj por dancigi la homojn!

Kontra? tio nur staris la longa da?ro de la vespera programo. Tiu estis bona, sed tro multa, kaj anka? la kunmeto estas plibonigebla. Krome la teknikaj pa?zoj estis tro longaj. Mi miris pri tio, ?ar la? mia impreso ni sukcesis tion fari jam pli bone dum la Internacia Seminario (IS). Mi rekomendus du anstata? tri programerojn. La akustikaj, trankvilaj koncertoj povas facile okazi en la gufujo. Tiel la programo sur la granda scenejo povas fini?i je la 22a kaj 30 anstata? la 2a matene.

Malgra? miaj atendoj, la karaokeo ekfunkciis je tiu tempo kaj da?ri?is ?is la mateno. ?i ?enerale pliboni?is, e? se la vojo ankora? estas longa. Iu faris la proponon, ke ?e nova Esperanto-muziko oni tuj liveru pretajn karaokeajn dosierojn sur la diskoj (en komputila aldona parto). ?iel ajn bonas ke oni da?re kolektas. Kaj mi havis la impreson, kvaza? Elli i?is “sr-ino Karaokeo”, tiamaniere ke oni ligas tiun programpunkton kun ?i. Estas bone, kiam ekzistas respondeca prizorganto.

Mi partoprenis per du kantoj: Unue mi kantis “En ka?'” de Team’, ?ar mi volis prezenti minimume unu Esperanto-kanton. Poste mi faris dueton kun unu el la junulinoj el Lepsiko. Certe nia versio de “Don’t Stop Me Now” de Queen ne estis perfekta, sed tio ne gravis: Ni amuzi?is kaj ni estis plenaj je energio.

La fratinoj el Lepsiko cetere havas propran muzikgrupon, kiu nomi?as 42. Jam la nomo estas tre stila, ?ar ?i havas sian originon en populara kulturo. Ili ludas rokmuzikon, kiu memorigas min plej pri The Clash.

Dum The Heroine Whores havis Kim kiel gastkantiston, ?ifoje li estis unu el du bastbasistoj. La alia estis juna Germano.

Koncize dirite: La koncerto estis absolute bonega! Finfine denove vera fre?a rokmuziko sen kompromisoj. Mi pensas, ke ekde Krio de Morto dum la Internacia Seminario 2005/06 en Xanten mi ne plu tiom ?uis malmolan koncerton. Se 42 ankora? ekuzas (pli multajn) esperantlingvajn tekstojn, ili estos la novaj supersteluloj de muzika Esperantujo!

42 (dum alia okazo): Whatever You Want
(kun la kantistino de The Herione Whores)
(filmis Andi Münchow!)

Plian fojon mi rakontos nun miajn impresojn de la 1a Junulara E-Semajno (JES) en Zakopane (Pollando). Ankora? sekvos iom da kritiko, sed ne mankos anka? bonaj partoj.

Liberigu la animon

2 komentoj

Kadre de la 65a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Liberec, krom JoMo kaj Kim J. Henriksen aperis tria muzikisto plurfoje sursceneje, Tone el Brazilo. Mi renkontis lin la unuan fojon dum la Internacia Junulara Semajno (IJS) 2006. ?ifoje li repis dum la tegmenta koncerto de JoMo, la koncerto de Supernova, dum la internacia vespero… mi eble e? ne memoras ?iun okazon.

Jen du videoj faritaj anta? tri jaroj dum la IJS:

Esperanto estas nova kanto, IJS 2006:

“Nova Kanto” de Tone:

Li demandis min, ?u li povas uzi mian kanton “Nokta vivo” kiel akompana muziko por sia repado. (La kanto a?skulteblas ?e Ipernity, tie mi anka? ligas al ?iuj enskriboj pri ?i.) Mi jesis, ?ar la kontakto estis pozitiva kaj mi estas scivolema pri la rezulto.

Cetere kelkfoje dum la IJK okazis karaokeo en la trinkejo. Ne multo ?an?i?is kompare al la pasinta fojo dum silvestro: Estis grandparte anglalingvaj kantoj kaj por ?iu, kiu volis partopreni tion, la trinkejo ne estis elteneble brua loko. Mi kantis almena? tri kantojn: “Under The Bridge” de The Red Hot Chili Peppers, “Fly Away” de Lenny Kravitz (denove – multaj el miaj unuaj elektoj montri?is tamen ne estante en la stoko) kaj “All I Have To Do Is Dream” de The Everly Brothers.

Vi estis ?iam en mia menso

1 komento

Du tagojn antaŭ la Germana Esperanto-Kongreso en Essen, oni petis min fari la diskotekon dimanĉe vespere. Mi promesis kunporti kelkajn diskojn, sed nenion pli. Je la fino mankis KD-aŭskultigilo, ĉar tiu de la domo ne funkciis. Nur tra komputilo eksonis finfine iom da muziko, sed feliĉe la plej multaj homoj ne plu volis danci, male al la pasinta tago, sed trinki kaj babili.

La jarĉefkunveno de la Germana Esperanto-Asocio estis la plej pozitiva ekde multaj jaroj. La estraro raportis pri kelkaj atingoj same kiel pri konkretaj estontaj paŝoj. La plej agrabla surprizo de la kongreso estis la novaj informiloj de GEA. Mi memoras, kiom ni devis barakti en la junularo nur por pretigi unu tian, kaj nun oni eldonis sep samptempe kun pliaj en prepariĝo! Mi mem skribis tekston por la kultura broŝuro kaj korektlegis ĉiujn. Tiuj informiloj tiom konvinkas min, ke mi post dek jaroj prenis miajn proprajn informpaŝojn pri Esperanto el la reto.

Fine de la monato, kadre de festo okazis karaokeado. Oni uzis la ludkonzolon “Playstation II”, kiu samtempe montras videojn, donas poentojn por bona kantado kaj indikas la kantindan tonaltecon. Kelkaj kantemuloj verve konkursis, tiel ke mi apenaŭ enmiksiĝis. Sed antaŭ ol foriri, mi prezentis “Always On My Mind” de The Pet Shop Boys kune kun ekskolego. Kvankam tio restis nia nura kontribuo kaj kvankam la aliaj havis pli multan sperton kun tiu kantoprogramo, ni ambaŭs havis la plej altajn rezultojn de la vespero. Mi superis mian ekskolegon nur iomete kaj estis granda honoro por mi, kanti kun tiom bona kantisto.