Hodiaŭ mi finis gravan laborfazon, kiu stagnis jam dum monatoj. Mi volis prepari kulturan broŝuron por la Germana Esperanto-Junularo, sed pro misfunkciado de komunikado (jes, ankaŭ tio okazas en Esperantujo!) longtempe ĉio simple kuŝis senmove ekde fino de aŭgusto. Nun mi finfine poluris la tekston, kolektis bildojn por la ilustrado kaj forsendis ĉion al Benno Frauchiger (de JES). Li havas la taskon kunmeti ĉion, kaj espereble baldaŭ (laŭ mia realisma takso plej frue en januaro) liveros korektindan version. Kiel fonto por la teksto cetere mi ĉefe ĉerpis el mia artikolo pri Esperanto-kulturo.

Plie mi konsentis fari prelegon pri Esperanto-muziko dum la semajna kunveno de la Esperanto-grupo de Münster en 2004. Mi aktualigos mian malnovan prelegon kaj reuzos ĝin. La Esperanto-muziksceno intertempe sufiĉe kreskis…

Atentu, sekvas satiro!

Ŝtelita de Basim (vidu lian enskribon de la 6a de decembro): laer.nu/captions ofertas la eblon, krei bildojn kun homoj pledantoj por aŭ protestantaj kontraŭ io ajn. Kompreneble mi havas fantazion, pri kies bono oni rajtas dubi, kaj tial mi tuj elpensis sloganojn komplete ŝercajn kaj sensencajn:

signoj por mia kreskanta fameco (reale: memŝatado)

– Oni eĉ jam ludas Till kaj Gunnar faras teknon en gitaraj rondoj! Kompreneble la muzikistoj unue havas kelkajn problemojn trovi la ĝustajn akordojn…

– Fronte al retaj kameraoj, belulinoj jam tenas paperetojn kun la plej grava demando de la mondo, klare alcelante min.

– Foje aliaj belulinoj verve montras sian adoradon de mi per afiŝoj… tiu ĉi vere estas la plej impresa.

sensencaĵoj en la tradicio de la Blinda Gardisto

Homoj ekde jaroj diskutadas, kial la IS estas tiom populara. Jam ekzistas foto kun Till Schönberner, tiama ĉefo de KKRen, la organiza temo, kiu mencias misteran IS-formulon. Nun Usonaj sciencistoj prezentas la IS-formulon kiu estas okulfrape simpla.

Longjara ŝerco inter Till kaj mi estas la aserto de ekzisto de t.n. “posedoteorio“, kiu klarigas kial oni ĉiam preferas la dolĉaĵojn apartenantajn al aliaj personoj. Ni ekde la komenco supozis ian similecon al la relativitecteorio de Albert Einstein, sed nur nun eltrovis, ke li fakte mem en siaj lastaj tagoj ekis verki ion pri la – nun de ni malkovrita – posedoteorio.

Informi pri la ideo, artikolo de Andrej Grigorjevskij, aperis en la januara numero de Revuo Esperanto en 2002. Till kaj mi tuj verkis parodion, kiu tamen nur aperis en la novembra eldono de la sama jaro. La titolo de la satiro estis “Agi por la ideo”. Ĝajne iuj aktivuloj miskomprenis tion kaj nun severe instruas nian devizon al novuloj…

vervaj movadaj diskutoj pri daŭre la samaj temoj

Jam unu neatente kaj malprudente farita rimarketo sufiĉis por verŝi novan oleon en la fajron de la diskuto pri la kotizoj por Esperanto-renkontiĝoj. Tuj ekis akraj protestoj de maljunuloj kontraŭ la “oldula krompago” kiun oni enkondukis por la ĉijara IS. Aliaj akceptis la punmonon, sed reciproke postulis centprocentan rabaton por la trinkeja biero en la germana (tradukite: “senpaga biero por ĉiuj”).

Tio inspiris diversajn junularojn, siavice manifestacii por subvenciado de junulaj alkoholorgioj, argumentante ke “ĝuste al pli junaj samideanoj plej ofte mankas la mono, por partopreni en ĉiu faceto de la hodiaŭa esperantista vivo.” Afrikdevenaj movadanoj tion prenis kiel okazon por memorigi ke en la pli malriĉaj landoj de la mondo kutime ekzistas eĉ manko de la plej memkompreneblaj distraj programeroj, kiuj estas konataj ekz. en Eŭropo jam dum pli ol du dek jaroj.

agrabla pozitiva escepto kadre de la senfina debato: Aktivulino ne atendas la aŭtamatan alvenon de solvoj, sed mem agas por ili, ĉifoje batalante kontraŭ la misstato de troa timideco flanke de kelkaj belaj junulinoj. Longjara kaj laŭ kutima taksado ŝajne neforigebla problemo mildiĝas dank’ al engaĝitaj unuopuloj, kiuj vidas la verajn taskojn farendajn.