Arkivoj de etikedoj: burg

Hejmen iru mi – mi ja sufi?e vidis, diris, kaj vagadis

La 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald (Germanujo) fini?is unu tagon pli frue kaj mi tute ne volis veturi hejmen. Jam anticipe mi planis, eble ankora? resti dum unu tago en Burg (Spreewald) kaj poste ankora? havi unu liberan tagon. Sed estas ?iam triste, postresti ?e la loko de renkonti?o, dum la aliaj forvoja?as. Krome kvankam la urbeto estis ?arma, mi ne havis grandan emon pasigi tie ankora? tempon. Mi volis vidi ion alian!

Tial allogis min la relative proksima Berlino kaj la anonco pri post-renkonti?o en la Esperanto-domo la 3an vespere. Nura problemo estis, ke mi estis planinta ankora? nenion. Sed mi vivis dum unu jaro en Italujo, kial do ne fari ?ion spontanee?

Dum la lasta tagman?o anta? la forveturo, mi parolis kun Chuck Smith. Li tuj rekomendis al mi hotelon proksime de Rosenthaler Platz kaj du interesajn kafejojn tuj apude. Jen kiel funkcias Esperanto!

Sen iuj problemoj vi voja?is al kaj poste tra Berlino. En la hotel?ambro mi iomete ripozis kaj refre?i?is, sed poste mi iris al rekomendita man?ovendejo kaj poste al unu el la du kafejoj. Vespere mi renkonti?is kun Chuck kaj diversaj amikoj, inter ili pluraj JES-partoprenintoj. Unue ni man?is en Vjetnama restoracio. Poste ni iris al la kafejo Sankt Oberholz, en kiu mi jam estis dum la posttagmezo.

Chuck rakontis al siaj du amikoj, kiuj estas komencantoj, ion pri Esperanto-muziko, kaj demandis, ?u iu havas la kanton “Lasu min son?i” de Persone sur sia po?telefono. Mi anstata?e ofertis, simple kanti ?in, se iu montras la tekston. Tion Chuck faris kaj Gavan kunkantis. Tio estis bonega afero, mi tre ?atis tion! (En la reto cetere trovi?as video, en kiu Martin Wiese prezentas la kanton dum solokoncerto.)

Pro la multaj ali?intoj, la post-JES-festo tamen ne okazis en la Esperanto-domo en Einbecker Straße, sed en la kultura centro Danziger Straße 50. Tie estis neatendita revido kun multaj homoj. Ni certe estis pli ol 30 personoj kaj tre internacia grupo. Ni agrable trinkis kaj babilis. La Pafklik’ e? faris koncerteton kun Em?jo Emmanuel – kaj mi denove pretigis la muzikon por ili! Poste mi surmetis la tutan tempon Esperanto-muzikon, ?ar homoj kritikis, ke en la diskoteko dum la JES ?i ne a?skulteblis sufi?e. Tiel por mi i?is plenetosa vespero, dum kiu mi ankora?foje povis plon?i en la Esperanto-?irka?o, al kiu mi tiom alkutimi?is kaj kiun mi regule bezonas por esti feli?a. Agrabla kroma efiko estis, ke mi tiel povis adia?i de homoj, kiujn mi maltrafis en Burg, ?ar ili estis foririntaj pli frue ol mi.

La du matenojn en Berlino mi pasigis en la Bagel-kafejo, kiun Chuck estis rekomendinta al mi. Ili ne nur havis bongustan man?a?on kaj bonajn trinka?ojn, sed anka? bonegan trankvilan muzikon. Unu ambjenta kanto aparte restis en mia menso. Mi nur memoris kelkajn vortojn de la refreno, sed poste trovis ?in en la reto:

Teri Richardson: Eyes Wide Open

La du kafejoj ofertis bonan eblon, trarigardi miajn kantonoticojn. Tion mi jam delonge volis fari, sed neniam havis la tempon a? trankvilecon. Nun mi finfine sukcesis fari tion!

La 4an de januaro, mi ankora? tagman?is kun kelkaj esperantistoj en Amrit, Hinda restoracio en Oranienburger Straße. Poste mi adia?is de la aliaj kaj sole iris al la stacidomo. Nun finfine mi tamen devis voja?i hejmen.

Sed la memoroj restas kaj la sentoj estas fortaj. Tial mi volas fini mian raportadon pri mia jar?an?i?o per du videoj, amba? de Inicialoj DC. Unu titolo mencias Berlinon, la alia rakontas trankvile pri hejmenvojo. Nenio povus esti pli trafa nun ol tio.

Inicialoj DC: Berlino sen vi

Inicialoj DC: Hejmen

Nur venu kaj prenu min hejmen

Beda?rinde la 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald (Germanujo) fini?is unu tagon pli frue ol dumsilvestraj junularaj Esperanto-renkonti?oj kutime. Tion la organizantoj nepre evitu estonte!

Internacia vespero ne okazis. Kaj la homoj, kiuj ankora? estis lacaj de la pasinta vespero, devis tamen festi lastan fojon kune dum tiu aran?o.

Sed anka? restis unu nokto por montri miajn kvalitojn! Unua okazo estis la koncerto de La Pafklik’. Jam dum la pasinta fojo mi estis envolvita; nun mi transprenis e? pli gravan rolon: Mi surmetis la muzikon! Platano (Cyrille Poullet) jam estis petinta min kelkajn tagojn anta?e pri tio. Dum la lasta posttagmezo ni faris sonprovon. ?i tie montri?is grava kvalito de Cyrille, kiun mi beda?rinde ne tro ofte renkontas ?e artistoj: La preteco, bone prepari?i. Li faris diskon, sur kiu ?iuj muzika?oj jam estis en la ?usta ordo. Krome li pene verkis grandan afi?on, sur kiu li indikis, ?u inter du kantoj estas pa?zo a? ne, kaj aldonis, kiu gastmuzikisto venos. Kaj da ili estis kelkaj: Gijom Armide unufoje transprenis la muzikadon kaj Eric Languillat (Inicialoj DC) kunkantis. Poste venis Martin Mini? kun propra kanto. La Perdita Generacio (LPG) helpis ?e alia muzika?o. Kaj je la fino anka? mi venis al la scenejo. Anta?e mi estis uzinta iomete la elektronikajn gratilojn. Entute estis granda honoro, labori kun La Pafklik’.

?ar dum la silvestra balo ne eblis D?umi por mi pro teknikaj problemoj, nun mi des pli volis transpreni la diskejojn. Estis la nokto de mia D?-naski?tago. Anta? 17 jaroj mi la unuan fojon surmetis la muzikon. La? la jaroj, nun mi estas D? dum mia duona vivo.

Mi komencis je la 23a horo kaj 30. La tutan tempon dancis inter 20 kaj 30 homoj, sed neniam sufi?e multaj por surmeti “La Bamba”. Tial mi rezignis pri tio, prezenti miajn multajn versiojn de la kanto por bambumado. Tamen la homoj bone amuzi?is kaj mi perceptis unu aparte belan aferon: Kelkaj eble restis la tutan tempon, sed aliaj venis por kelkaj kantoj. Tiel mi ofertis ion al multaj partoprenantoj kun tre diversaj gustoj. Cetere jam dum la posttagmezo mi elspezis tempon por kompili liston da kantoj, kiujn mi tute ne estis ludinta dum la semajno, kaj kiuj plej utilos por la lasta vespero. Tiel mi akiris maksimuman muzikan varion. Mia ekstera sonkarto helpis eviti la problemon de tro malla?ta komputilo.

Je la tria la diskoteko fini?is, ?ar ankora? okazis karaokeo. Kiam oni unue anoncis tion al mi, mi ne tro ?atis la ideon. Sed poste mi opiniis, ke estas tute en ordo, tiam fini. Tiel mi povis foriri “nevenkite sur malferma (diskoteka) grundo“. D? Leo ankora? donis al mi rabaton kaj invitis min al rondo da trinka?oj.

Kion ankora? indas skribi pri la 2a JES? Mi beda?ras, ke ?i ne havis veran teman programon. Ja ekzistis iu temo, sed la kontribuoj ?ajnis por mi aparteni al la kutima distra programo. Doma?e, ke ?ajne ne plu eblas trovi (?an?antan, novan) temon, pri kiu oni volas kaj povas prelegi kaj diskuti altnivele kaj sen deviga harmonio.

Tamen almena? la? la plena programtabulo ?iam okazis pluraj aferoj samtempe. La?dojn mi legis aparte pri la novula programo (kaj la gravecon de tiu programero oni ne subtaksu!) kaj la kontribuoj de E@I. E? se venis 50 homoj malpli ol ali?is, la 2a JES i?is la plej granda silvestra renkonti?o en Germanujo ekde la Internacia Seminario 2003/04. Kaj la? mia persona impreso, estis la plej bona etoso ekde la Internacia Seminario 2001/02. La? tiuj du mezuroj, estis tre sukcesa aran?o.

Imprese, kiom grava por estis la babilado kun la aliaj veteranoj (Andi, Ivo, Dmitri). Same valora por mi estis la e?o, kiun mi ricevis de amikoj kaj homoj, kies opnion mi alte taksas.

?enerale mi retrovis, kio estas por mi esenca parto de mia Esperanto-identeco: Esti parto de io, kio estas pli granda ol mi. Mi sentis min kiel sukero en la kafo: Mi tute miksi?is kun la amaso, sed ne perdi?is. Mi estis hejme denove.

Kaj mi anka? sukcesis realigi tion, kio estas la plej grava afero en la vivo por mi. Kutime oni diras, ke “amo estas la plej grava afero de la mondo“. Sed kio, se feli?a amo ne haveblas? Tiam la jenaj aferoj plej gravas por mi:

  • fari diferencon
  • movi ion en la koroj de la homoj
  • sor?i brileton al la okuloj de belaj virinoj, rideton al aliaj viza?oj, feli?igi homojn

Por fini mian raportadon pri la 1a Junulara E-Semajno (JES) en Zakopane (Pollando), mi ankora? skribas pri kelkaj programeroj. Ili estis tre diversaj!

Mi sentas min hejme kiam la aero estas tro dika por spiri

La 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald (Germanujo) regalis min per kelkaj personaj kulminoj, sed la programa kulmino kompreneble estu la silvestra balo!

Vera silvestra bufedo ne estis, sed pli bona vesperman?o, simile kiel dum la Internacia Seminario (IS) 2000/01 en C?haven Cuxhaven. Dum la man?o la Rusoj el Sibirujo disdonis dol?a?ojn, ?ar tiam estis ilia nova jaro. Tre bela gesto! Kelkajn malvarmajn pladojn oni starigis en apuda ?ambro en la ?efa ejo, simile al la pasinta jaro.

Dum la silvestra balo okazis neniuj klasikaj dancoj. La balo mem komenci?is relative malfrue (duonan post la 21a); tamen mi atendintus almena? kelkajn parajn dancojn, e? se mi ne konas ilin.

La vera solena etoso ekestis je la 22a, kiam la Rusoj festis la novan jaron la? Moskva tempo en aparta ?ambro. ?iuj eksterlandanoj estis invititaj. Dum la sekva horo pasis, mi ali?is al la sekva Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo, Ukrainujo. Kiam alproksimi?is la nova jaro por Ukrainanoj, mi disdonis grandajn miraklokandelojn. Tio montri?is denove bonega kontribuo al la festo. Homoj ege ?ojis. Kiel mi eltrovis, la Ukraina vino el Jalto gustas same bone kaj dol?e kiel la Marsala-vino el Sicilujo.

Beda?rinde la bala salono suferis de tio, ke multaj homoj estis aliloke. Tial mia konsilo por la sekva fojo estas: Kombinu la Rusan kaj Ukrainan festojn kun la balo, tiel ke ne estas iu stulta fortirado de homoj kaj por ke a?tomate ?iuj estu kune.

?iel ajn kelkaj dancis kaj alproksimi?is la jar?an?i?o la? la loka tempo. Sed ne eksonis “The Final Countdown” de Europe kiel lasta kanto de la malnova jaro – kaj anka? ne “New Year’s Day” de U2 a? kiel unua kanto de la nova jaro a? la unua kanto por la nova jaro en Irlando kaj Britujo! Pluraj homoj poste kritikis tiun rompon de la tradicio. Aliflanke mi ege ?ojis, ke oni konsideras la U2-kanton jam tradicion – mi ja mem ekis ?in!

Por ekscii kiu refoje zorgis pri tio, ke “New Year’s Day” (kutime la versio el la albumo War) eksonis dum la jar?an?i?o, oni nur relegu kion mi skribis pri la silvestra balo dum la unua JES en 2009/10 kaj anta?e dum la Internacia Seminario (IS) en 2008/09, 2007/08, 2006/07, 2005/06, 2004/05 kaj 2003/04. Ofte mi preparis specialan kompaktdiskon por tiu okazo. Kaj la homoj demandas pri la tradiciaj kantoj, se oni riskas ne a?skultigi ilin.

Dum la anta?a nokto mi estis montrinta, kion mi kapablas kiel D?, kaj miaj personaj spertoj estis apena? supertrafeblaj. Tial min ne tro ?enis, kiam ne povis okazi propra D?umado dum la silvestra balo pro teknikaj problemoj. Je la fino Cyrille transprenis kaj mi estis kontenta.

La balon oni interrompis por marmeladumado-sesio, kiu entute da?ris eble kvin minutojn. Kutime mi tute ne ?atas, kiam oni devigas la dancantajn homojn halti kaj spekti, nur por poste peti ilin reeki la dancadon. Kutime tio forpelas la dancemulojn kaj detruas la fluon. ?ifoje tamen la afero estis sufi?e konciza.

Unu amuza situacio, kiun mi memoras: Iom post noktomezo eksonis la Esperanto-regeo “En somero” de Jonny M. Tiam Cyrille (La Pafklik’), Eric Languillat (Inicialoj DC) kaj mi dancis kune kaj improvizis parodion de la teksto.

Mi ankora? dancis longe. Mi iris dormi duonan post la sepa, kiam la diskoteko jam ne plu funkciis. La? tiu mezuro, estis bona silvestra balo, kaj anka? el mia persona vidpunkto, malgra? kelkaj plibonigeblaj partoj, ?i estis sukcesa – kaj tio plej gravas.

Da?re restis io por rakonti pri la 1a Junulara E-Semajno (JES) en Zakopane (Pollando). Ankora? necesas mencii parton de la interesa muzika programo.

Prenu min hejmen ?inokte

Por mi persone, la 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald (Germanujo) alportis kelkajn emociajn kaj etosajn kulminojn.

La unua estis La Kuracistoj, mia muzikgrupo. Nia ?isnuna lasta apero estis dum la Internacia Junulara Kongreso (IJK) 2009 en Liberec, kie ni prezentis nian unuan propran kanton. Kaj nia pasinta koncerto estis dum la Internacia Seminario 2008/09 en Biedenkopf!

Malfavora kondi?o por aktiveco dum JES estis la malfrua certi?o de mia ali?o. Neniel ni povis anticipe interkonsenti kun la organizantoj pri apero en la programo. Kaj ni alvenis kun du tagoj da malfrui?o, tiel ke la tempokadro estis tre limigita. Principe ni interkonsentis: Se entute koncerti, tiam anta? silvestro. La sperto el la pasinteco diras, ke aliokaze mia vo?o eble estas for a? ne plu en plej bona stato. Ni alvenis vespere la 29an, tiam estis gajaj, simple babili kun la homoj kaj iomete ripozi. Krome la vespera programo da?ris ?is la 2a matene kaj tiam komenci?is la karaokeo. Do dum tiu vespero/nokto nenio alia estis farebla.

Tial ni kunsidis la 30an de decembro posttagmeze. El la ?aoso de miaj poseda?oj (multo ankora? ne estis en la nova lo?ejo) mi estis preninta, kion mi konsideris du versiojn de niaj muziknotoj. Montri?is, ke fakte estis du duonoj de la plej aktuala versio. Sen e? rigardi al la papero, ni ludis tri kantojn kaj ?io iris glatege.

Facilege ni plenigis nian programon. Kaj por prezenti almena? unu novan kanton, ni e? povis elekti el tri: Unue ekzistis da?re tradukita kanto, kiun ni neniam estis ludintaj, krome Persone-parodio – kaj plia Persone-parodio.

Ni pripensis, ?u ne ludi kun Stephan Schneider, sed la tempo ne sufi?is por instrui ?ion al li kaj la 12-korda gitaro de Sebastian estis sufi?e forta sole. Anka? Hanne Geyer ne havis tempon, ?ar ?ia grupo 42 ankora? ludis anta?e dum la vespero.

Mi ankora? eksidis ?e la interreta koridoro, kie haveblis senpage interreto, kafo kaj teo. Principe oferti trinka?ojn estis bona ideo, sed la homoj ne aprezis tion: ?iam tabloj kaj tasoj estis malpuraj. Unufoje dum alia tago mi ?ion purigis sole.

?iel ajn mi volis ankora? mane kopii iun tekston a? ordigi la paperojn kun la muziknotoj, sed subite la inspiro trovis min kaj al mi venis ideoj por traduko. Tio estas nekomparebla sento. Kutime mi devas longe barakti, konservi multajn laborversiojn ktp, sed nun ene de duona horo ?io estis preta!

La nova kanto nomi?as “Kaj mi ploras”. La originalo estas “Und ich weine – jen la akordoj.

I?is iomete aventura, okazigi nian koncerton. Inter du aliaj koncertoj dum la vespera programo mi parolis kun Johannes Mueller, kiu prizorgis la gufujon. Poste oni anoncis nin. Dum tiu tempo jam pluraj personoj estis demandintaj nin, kiam ni ludos, kaj mi estis avertinta ?atantojn pri la kruda plano.

Kiam ni venis al la gufujo por eki, ?i jam estis plena – kaj da?re envenis homoj! Kelkaj e? parolis pri 80 spektantoj, sed e? 50 jam estintus granda afero por spontanea koncerto. Kaj mi vidis homojn el plej diversaj landoj, de plej diversa a?o, geamikojn, artisto-kolegojn… kaj ili ?iuj volis a?skulti nin! Jen kion ni prezentis:

  1. Junula amo
  2. La okulvitroj de Buddy Holly
  3. Mi kaj ?i (origine de Amplifiki)
  4. Hej la nizoj (origine de JoMo)
  5. Al la liberec’
  6. Kaj mi ploras
  7. Westerland
  8. Longe for (origine de Persone)
  9. Sen vi
  10. En ka?’ (origine de Team’)
  11. Feli?e (origine de Esperanto Desperado)

Mi estas ege kontenta kun rezulto. Multaj homoj poste dankis kaj la?dis nin. La? mia percepto estis la nura akustika koncerto, dum kiu la publiko kunkantis. Kaj ni havis “Die Ärzte”-kantoj por germanlingvaj junuloj kaj Esperanto-klasika?ojn por la veteranoj.

Post ni ankora? ludis Inicialoj DC (Eric Languillat). Mi tre ?atas lian muzikon, tamen ?ifoje mi devis rezigni, ?ar mi bezonis pa?zon por refre?i?i. Kaj tio ne estis la lasta kulmino de la nokto…

Kiam mi iris al la diskoteko, tie eksonis “La Bamba”. D? Leo diris al mi, ke li post tio volus fermi la diskejon. Mi diris, ke mi povus tuj transpreni, ?ar mi kunhavis mian porteblan komputilon, kaj tiel da?rigi, ?is la homoj ne plu emus danci. Tio estis je la 2a matene. Kaj mi finis la diskejon je la 5a. Tri horoj, dum kiuj mi ?ojigis la homojn. Anka? mi dancis, unue iomete, poste ?iam pli. Kaj mi estis feli?a. Mi denove spertis unu el tiuj raraj okazoj en la vivo, kiam ?ajne tempo ekhaltas, mondo ?esas turni?i kaj oni simple estas tia, kia oni devus esti. Post grandparte perdita jaro, ?uste je ?ia fini?o aperis neatendite tiujmagiaj momentoj.

Miaj memoroj pri la 1a Junulara E-Semajno (JES) en Zakopane (Pollando) ankora? ne el?erpi?is. Sed beda?rinde ne ?ion mi povis spekti.

Ni estas venantaj hejmen denove

Unu gravan atuton havis la 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald (Germanujo): Grandan salonon, en kiu okazis la vespera programo kaj la diskoteko kaj en kiu estis la trinkejo. Simile al miaj spertoj dum la Internacia Junulara Semajno (IJS) en 2006, ?ar oni da?rigis vendadon de trinka?oj dum okazis programo, ?e la neelektraj koncertoj tio ka?zis multan bruon. Aliflanke mi ?ojis, ?ar precipe dum la alvenvespero mi ne volis sidi trankvile, sed bierumi kaj babili.

Post la vespera programo, de ?ie oni povis facile vidi kio okazis en la diskoteko (kaj anka? a?di tion, amba? anka? de aliaj eta?oj). Krome la trinkejo ne estis en propra ?ambro kaj ?iu, kiu volis a?eti ion, devis alproksimi?i al la dancejo. Tio estis kvaza? idealaj kondi?oj por dancigi la homojn!

Kontra? tio nur staris la longa da?ro de la vespera programo. Tiu estis bona, sed tro multa, kaj anka? la kunmeto estas plibonigebla. Krome la teknikaj pa?zoj estis tro longaj. Mi miris pri tio, ?ar la? mia impreso ni sukcesis tion fari jam pli bone dum la Internacia Seminario (IS). Mi rekomendus du anstata? tri programerojn. La akustikaj, trankvilaj koncertoj povas facile okazi en la gufujo. Tiel la programo sur la granda scenejo povas fini?i je la 22a kaj 30 anstata? la 2a matene.

Malgra? miaj atendoj, la karaokeo ekfunkciis je tiu tempo kaj da?ri?is ?is la mateno. ?i ?enerale pliboni?is, e? se la vojo ankora? estas longa. Iu faris la proponon, ke ?e nova Esperanto-muziko oni tuj liveru pretajn karaokeajn dosierojn sur la diskoj (en komputila aldona parto). ?iel ajn bonas ke oni da?re kolektas. Kaj mi havis la impreson, kvaza? Elli i?is “sr-ino Karaokeo”, tiamaniere ke oni ligas tiun programpunkton kun ?i. Estas bone, kiam ekzistas respondeca prizorganto.

Mi partoprenis per du kantoj: Unue mi kantis “En ka?'” de Team’, ?ar mi volis prezenti minimume unu Esperanto-kanton. Poste mi faris dueton kun unu el la junulinoj el Lepsiko. Certe nia versio de “Don’t Stop Me Now” de Queen ne estis perfekta, sed tio ne gravis: Ni amuzi?is kaj ni estis plenaj je energio.

La fratinoj el Lepsiko cetere havas propran muzikgrupon, kiu nomi?as 42. Jam la nomo estas tre stila, ?ar ?i havas sian originon en populara kulturo. Ili ludas rokmuzikon, kiu memorigas min plej pri The Clash.

Dum The Heroine Whores havis Kim kiel gastkantiston, ?ifoje li estis unu el du bastbasistoj. La alia estis juna Germano.

Koncize dirite: La koncerto estis absolute bonega! Finfine denove vera fre?a rokmuziko sen kompromisoj. Mi pensas, ke ekde Krio de Morto dum la Internacia Seminario 2005/06 en Xanten mi ne plu tiom ?uis malmolan koncerton. Se 42 ankora? ekuzas (pli multajn) esperantlingvajn tekstojn, ili estos la novaj supersteluloj de muzika Esperantujo!

42 (dum alia okazo): Whatever You Want
(kun la kantistino de The Herione Whores)
(filmis Andi Münchow!)

Plian fojon mi rakontos nun miajn impresojn de la 1a Junulara E-Semajno (JES) en Zakopane (Pollando). Ankora? sekvos iom da kritiko, sed ne mankos anka? bonaj partoj.

Hejmen en la nokto, malfrua teregal’

Dum la 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald (Germanujo) koncertis ankora? multaj diversaj grupoj kaj artistoj.

Johannes Mueller ludis la pianon kaj kantis. Mi opinias, ke li multe pliboni?is dum la pasintaj jaroj. La kantotekstojn mi parte komprenas tre bone. Restas ankora? kelkaj aferoj por poluri, sed detalan kritikon mi ?paru ?i tie. ?iel ajn li a?skultigis al mi tri pecojn de si dum alia tago, kiuj estis en plena roka konsisto. Dum tiu okazo mi diris mian opinion.

Johannes anka? prizorgis la gufujon, kiu festis sian 15-jari?on. Efektive mi ?ifoje tute ne trinkis teon tie, sed la gufujo ?ajne ?iam estis la plej longa programpunkto. Tutegale, kiam mi enliti?is, homoj poste rakontis al mi, ke tie okazis spontaneaj koncertoj, kiuj da?ris ?is la mateno. Nur mankis zingibra teo. Multaj partoprenantoj bezonintus ?in.

Lena & Shenja Wilke, patrino kaj filino, faris akustikan koncerton. Pro tio, ke estis la lasta vespero, ?i estis iom tro trankvila la? mia gusto. Sed facile eblis percepti la altan kvaliton de la muzikado. Dum alia tempo, mi certe povintus pli facile koncentri?i pri la muziko.

Pli vigla estis La Perdita Generacio. La mallongigo “LPG” en la programo tamen pensigis min pri tute alia afero, nome agrikultura produktado-komunumo en GDR. Kvankam mi posedas amba? albumojn de la Perdita Generacio, mi ankora? ne trovis la tempon por atente a?skulti ilin. Ili havis multajn ?atantojn dum la JES; krome ili anka? elradiis bonan etoson. La ulo, kiun mi konsideris la ?efon, ?enerale faris tre simpatian impreson. Certe estas grupo, kies muzikon mi devas studi ankora? pli atente estonte.

Bonege funkciis la trinkejo. ?iam oni rapide servis, kaj neniam iu el la helpantoj havis malbonan humuron. Inter la haveblaj bierospecoj trovi?is Krombacher. Tio estis mia savi?o: Neniam mi havis kapdolorojn dum la sekva tago, e? se mi estis trinkinta la unuajn botelojn relative rapide. Anka? ekzistis iu ?e?a biero, sed ?i ne havis la kvaliton, kiun mi atendas de tia biero. Kiam la Krombacher-stoko preska? el?erpi?is, la trinkeja teamo rezervis la lastajn botelojn por Sebastian kaj mi! Dum la lasta vespero mi elektis miksitan bieron, ?ar Krombacher ne plu haveblis. Sed tiam estis bona okazo, pri kiu mi skribos poste, por trinki miksa?on…

En la sekvaj alineoj mi skribos refoje pri la 1a Junulara E-Semajno (JES) en Zakopane (Pollando). Ne mankos kritiko.

Hejmo estas kie la doloro estas

Al la 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald (Germanujo) ali?is pli ol 300 personoj. Kun tiom da partoprenantoj, ?i estintus la plej granda Esperanto-renkonti?o dum silvestro ekde la 47a Internacia Seminario (IS) en Naumburg/Saale 2003/04 (vidu la statistikan komparon de la pasintaj jaroj).

Burg ?e la Spree-arbaro situas en plej orienta Germanujo. Tiamaniere oni ne seniluziigis la promeson, okazigi la aran?on proksime de Pollando. Mi iam havis rigardon al la listo de eblaj lokoj, sed ne memoras, kion mi opiniis. Burg estas vila?o kun malpli ol kvin mil enlo?antoj, iomete meze de la nenio. Tamen eblis atingi ?in bone per a?to. Nur la multa ne?o en la urbeto mem ?enis. ?ar estas turista loko, tie trovi?is supermerkato kaj mi anka? trovis po?tbankon en vendejo. Neniel do estis problemo por mi preni monon kaj a?eti ion. La junulargastejo trovi?is sep cent metrojn for de la amaslo?ejo, kie anka? okazis la plej granda parto de la programo. Mi unue timis, ke la vojo estos tro longa, sed tamen montri?is eltenebla distanco.

Origine mi planis, ser?i privatan lo?ejon. (La kialon eblas ekscii el mia raporto pri la 1a JES unu jaron anta?e.) Mi volis esti certa, lo?i proksime de la ejo, kie la programo (kaj la etoso) okazos. Aliflanke mi ne volis memzorgi. Beda?rinde ?ifoje mi tre malfrue ricevis feriotagojn. Nur meze de decembro mi povis finfine ali?i. Tiam neniuj privataj lo?ebloj plu restis. Anka? la lokoj en la junulargastejo jam estis for kaj mi devis prepari?i al tranoktado en la amaslo?ejo.

Sed el la originaj ali?intoj reale venis nur 252, tiel ke mi tamen ricevis liton en la junulargastejo. Kaj kiel montri?is, mi tie ege bone dormis, e? se ne ?iam tiom longe, kiel mi intencis. Sed tio nur montris, kiom refre?ige estis la dormo. Anka? la man?a?o en la ejo estis en ordo, iomete super la avera?o la? mia impreso. Nur de la tre ordinara junulargasteja teo mi estis tiom malsoifa, ke mi neniam trinkis ?in. Sed tagmeze (post la elliti?o) haveblis kafo kaj diversaj teoj en sakedoj, do mi ne povas plendi.

Kvankam mi alvenis du tagojn post la komenci?o de la aran?o, mi ankora? trafis multajn koncertojn.

La unua estis de Gijom Armide, kiu kantis kaj pianis. Je tiu tempo tamen mi ?ojis simple trinki bieron kaj babili kun aliaj homoj, tiel ke mi maltrafis la plej grandan parton. Certe li havas fortan vo?on kaj ludas bone; mi nur ne havis ?ustan humuron por tio. Gijom ankora? ludis unufoje en la gufujo dum la lasta nokto kaj, se mi ne malbone memoras, anta?e jam unu fojon.

ChamäleoTon ludis en ?aza konsisto konatajn rokmuzika?ojn, ekzemple Seven Nation Army de The White Stripes, Owner Of A Lonely Heart de Yes (fakte nur la melodion, se mi ?uste memoras, kaj tro ofte ripetinte) kaj “My Favourite Game” de The Cardigans. Ekzakte tiujn kantojn mi tuj rekonis, kiam ili eksonis. La grupo venis al la JES ?ar la nuntempe prezidantino de la Germana-Esperanto-Junularo, Julia Hell, estas membro en ?i. Mi povas bone kompreni tion: Kiam Esperanto-renkonti?o okazas proksime de la urbo, kie miaj bandanoj lo?as, mi anka? volas prezenti?i sursceneje (sed ne ?iam sukcesas)!

ChamäleoTon (dum alia okazo): My Favourite Game

Nun sekvas denove miaj impresoj pri la 1a Junulara E-Semajno (JES) en Zakopane (Pollando). Post la pozitivaj partoj, per kiuj mi komencis hiera?, nun sekvas iom da kritiko.

Senti?as kiel hejmo, mi devintus scii ekde mia unua spiro

Dum unu jaro mi ne estis ?e Esperanto-renkonti?oj. Unu jaro, damne! Kio okazis? Krom la kutimaj lastatempaj malsanoj en mia vivo, partopreno en la anta?a aran?o ege malmotivigis min denove feriumi en Esperantujo. Mi e? ne skribis pri tiu renkonti?o, ?ar mi supozis, ke mian kritikon oni ne akceptus, sed anstata?e donus al mi la etikedon “eterna grumblemulo”. Aliflanke mi ?iam opinias, ke gravas vortumi anka? kritikon. Mi nun tamen venis al solvo: Mi skribos pri miaj du pasintaj Esperanto-renkonti?oj samtempe. Tiel facile videblas, ke mi donas la?don kaj kritikon.

Volonte mi skribintus ion pli frue ol nun pri la 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald (Germanujo), sed la kutima post-renkonti?a viruso ?ifoje kaptis anka? min kaj mi malsanis dum kvin tagoj. Mi jam estas feli?a, ke la emocia parto de la post-IS-sindromo ankora? ne kaptis min!

Kiel anta? tri jaroj, mi alvenis kun dutaga malfruo. E? estis la sama kialo!

Tial mi beda?rinde ne ?eestis dum kelkaj koncertoj kaj aliaj amuza?oj de la vespera programo:

  1. koncerto de Kim
  2. kvizo
  3. koncerto de The ModStreets
  4. koncerto de The Heroine Whores

La unuaj du programpunktoj jam estas konataj dum Esperanto-renkonti?oj. “The ModStreets” kaj “The Heroine Whores” koncertis, ?ar esperantlingva junulino mana?eras la unuan kaj ludas en la dua grupo. La dua ludas grun?on – la muzikon el mia junula?o!

The Heroine Whores: Your Beauty Dies (2010-12-28)

Kvankam mi maltrafis la koncerton, mi estis unu el la malmultaj (a? e? la nura) kiu a?etis la albumeton surloke. ?iu kovrilo estas unuope ornamita. Mi jam anoncis, ke iam mi vendos tiun diskon kontra? multa mono! A? e? pli bone: Mi stokos ?in ie sekure nur por montri, ke “mi ja jam ?iam diris, ke ili estas bonegaj”.

Sed kiel mi avertis, nun venas la kontrasta programo. Sekvas mia raporto pri la 1a Junulara E-Semajno (JES) en Zakopane (Pollando). Amba? raportoserioj ne rekte komparas la samajn partojn de la du aran?oj. Se mi e? tion ankora? provus akiri, mi neniam finus tajpadon! Kiam amba? serioj estos kompletaj, tamen eblos kompari.