Ekzemple okazis finfine denove deca movada programo. Mi memoris, kiel mi parolis pri tio kun kelkaj organizantoj kaj partoprenantoj post la 3a JES. Nun oni realigis la bonajn intencojn. Dum la posttagmezo anta? la silvestra balo, okazis prezentado de la renkonti?oj okazontaj dum la sekva jaro – bonega metodo por disdoni informojn! Aldone estis kunsido, dum kiu oni interkonsentis pri la datoj de renkonti?oj en 2014 por eviti koliziojn. Krome en la trinkejo unu fojon mi spertis FESTO-preparkunsidon, kiam mi volis preni kafon. La Hungaroj, ?ifoje denove dece granda grupo, kunsidis kaj decidis organizi Internacian Junularan Semajnojn (IJS-n) en 2013!
Alia kulmino sendube estis la prelego de mia bona amiko Holger. Li parolis pri sia pasinteco kiel junulo kaj aktivulo, kiel la spertoj el tiuj jaroj helpis lin poste en la profesio. Mi i?is tre nostalgia, kiam mi vidis min mem sur kelkaj malnovaj fotoj el la dua duono de la 1990aj jaroj… mi pensas, ke estis tre grave, finfine kaj rerigardante paroli pri la praktikaj partoj de vivo kiel aktivulo. Tro ofte lastatempe mi legas sen?esan memvipadon, kiu gvidas al nenio.
Mi mem maloficiale kontribuis al la distra programo per disdonado de ?okolado – kiel jam post la 2a JES, dum la Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo kaj la 3a JES. ?ifoje mi kunportis ?iun ?okoladon dufoje, tiel ke mi povis fordonaci multajn paka?ojn por la revoja?o. Entute estis preska? kvin kilogramoj!
Kiam mi sidis en rondo da Rusoj en la gufujo kaj trinkis teon, dum ni kune muzikis, mi preska? sentis min kiel en Rusujo denove. Ili e? kantis pecojn el la filmo “Stiljagi“, tiel ke mi parte povis kunkanti en la rusa!
?enerale estis imprese, kiom hejme mi sentis min, kiam mi estis la sola Germano en diversaj naciaj grupoj. Tutegale, ?u estis Rusoj, Ukrainanoj, Italoj, Francoj, Hungaroj, Slovakoj… “la tuta mondo estis mia propra dom’“, por uzi (duon)cita?on de Persone.
Alia bonega fenomeno estis, ke revenis kelkaj homoj, kiuj pa?zis dum kelkaj jaroj. Ili nun havis 30 jarojn a? pli, kelkaj el ili familion, sed ili ne povis rezigni pri Esperantujo. Jam estas planoj, regule partopreni kaj montri al la pli junaj homoj, kiom intense oni festis dum anta?aj tempoj…
Dum la nokto inter la 2a kaj 3a de januaro (kutime la lasta, sed ?ifoje ne), mi denove D?umis. Mi prepari?is en la trinkejo, kompilante kantoliston. Poste mi a?skultigis multajn “klasika?ojn” el la 1980aj kaj 1990aj jaroj.kaj vere dancigis la homojn. Precipe kelkaj Italoj mirinde longe eltenis. Sekve mi surmetis por ili “Ci vuole un fisico bestiale” de Luca Carboni. Tiu kanto estis ege populara dum la fruaj 1990aj jaroj en Esperanto-diskotekoj dum la Internacia Seminario (IS) kaj mi memoras, kiel mi mem surmetis ?in dum mia unua D?-nokto entute dum la IS en 1993/94.
La lasta kanto i?is “Nova jaro” de Martin Wiese. Li estis sendinta ?in al mi kun la peto a?skultigi ?in, sed mi ne legis la mesa?on anta? la nova jaro. Tial mi nun faris tion, klarigante la originon de la kanto. Mi ege ?atas la melankolian stilon – kaj kompreneble, ke D? en ?i ludas gravan rolon!
Martin Wiese: Nova jaro
La 3an de januaro okazis la internacia vespero. Por tiu okazo Riccardo Blüher, nia brila teknikisto el Naumburg, anoncis sin mem por kelkaj kantoj. La fratinoj Geyer beda?rinde jam estis for, sed Sebastian kaj mi volonte subtenis lin. Riccardo drumis, Sebastian transprenis la gitaron kaj mi kantis. Ni prezentis “Sen vi” kaj “En ka?'” (origine de Team’), du pliajn kantojn el la repertuaro de La Kuracistoj.
La plej grava vespero de la 4a Junulara E-Semajno (JES) en Naumburg/Saale (Germanujo) kompreneble estis la silvestra balo. Mi jam skribis pri enkondukajn vortojn kaj pri la unuaj koncertoj, la koncerto de La Okulvitroj kaj tiu de Jonny M. Post tiu jam estis la nokto de la jar?an?i?o.
Eble mi unue perdu kelkajn ?eneralajn vortojn pri la D?j dum la tuta aran?o. Estis tre multaj kaj tre diversaj. ?eestis iu Melanie, kiu surmetis bonan elektronikan muzikon, se mi ?uste memoras. Platano a?skultigis interalie remikson de “Mr Loverman” de Shabba Ranks. Tiu kanto estis furora?o dum la Internacia Seminario (IS) en Bad Kleinen en 1992/93! Multa nostalgio alvenis…
Éric Languillat, anka? konata kiel Inicialoj DC (a? i.d.c.), estis la plej granda agrabla surprizo. Li surmetis multegajn germanlingvajn kantojn, ekzemple Kraftklub, Françoise Cactus (“Liebe zu dritt”) kaj Klee (“Gold”). Precipe la lasta bonege kongruas al lia propra muziko.
La silvestra balo havis siajn fu?etojn: Anta? noktomezo okazis neniuj klasikaj paraj dancoj. La dancokonkurso komenci?is nur post noktomezo. ?ar la trinkejo da?re funkciis en la kelo, multaj homoj post la silvestra bufedo kaj noktomezo iris tien, tiel ke la salono ne estis tiom plena kaj ne ?iuj festis en unu granda ?ambro. Anka? mi mem devas transpreni parton de la kulpo, ?ar per kelkaj muzikelektoj mi forpelis la homojn (kio mirigis min, ?ar ne estis nekutima elekto); tamen ili almena? anka? revenis.
Tamen tiuj malbona?oj ne ruinigis la ?eneralan sukceson de la vespero, kaj aliaj aferoj bone funkciis. Iam oni interrompis la diskotekon, por ke La Perdita Generacio (LPG) kantu “Jen nova jar'” (mi nur poste eksciis, ke tio estas origine kanto de ABBA kun la nomo “Happy New Year”). Kvankam mi kutime pretas veti ?iun sumon, ke tia haltigo de la diskejo detruas la etoson kaj dancemon, ?ifoje ne estis tiel. Eble pro tio, ke la preparado de LPG ne da?ris longe kaj la sono estis bona. ?iel ajn estis mia ?anco por para danco, do mi ne havas kialon por plendi.
Mi mem kvaza? komencis la muzikan parton de la vespero, ?ar mi surmetis kantojn el la filmo Stiljagi por la Moskva nova jaro (same kiel dum la 3a JES). Tio dancigis kelkajn homojn, precipe la Rusojn kompreneble, dum kelkaj kantoj. La vera diskoteko komenci?is nur iom poste.
Post miaj spertoj dum la Somera Esperanto-Studado (SES) en Nitra (Slovakujo), mi denove prepari?is (same kiel por la lasta nokto de la 2a JES). Krome miaj teknika?oj denove funckiis, male al dum la SES.
Por la nova jaro en Finnlando kaj Ukrainujo je la 23a, mi surmetis muzikon el tiuj landoj. Beda?rinde mi elektis la mal?ustan kanton por Finnlando; ?i ne estis tiom dancebla kiel tiu, kiun mi intencis. Same kiel unu jaron anta?e, ?arma Ukrainanino helpis min kun Ukraina muziko. Tio fakte ka?zis tre bonan rezulton. Anka? mia iomete tekna versio de “Hej, soko?y” kreis ?ojon ?e la dancantinoj.
La plej granda honoro por mi kompreneble estis, ke mi rajtis D?umi ?irka? noktomezo mem, same kiel kvin jarojn anta?e kaj la duan fojon entute. E? se mi anta?e iomete fu?is: ?ustatempe anta? la jar?an?i?o la granda amaso plenigis la salonon kaj mi distris ilin. Kaj kia kulmino estis, kiam mi surmetis “The Final Countdown” kaj ?iuj saltis anta? mi!
Kiel unu el la unuaj kantoj por la nova jaro, mi surmetis “First Contact” el la son?puro de la samnoma filmo. André Müller (n_true), grandega ?atanto de tiu filmo, atente a?skultis kaj iam finfine rekonis ?in. Tio estis alia persona tradicio de mi – mi faris same kun peco el la filmo “Donnie Darko” kaj elgrande en 2007/08.
La boneco de la nokto montri?as en tio, kiom longe mi festis. Mi restis veka ?is la 11a matene kune kun tri aliaj kaj partoprenis la novjaran bufedon.
Nur nun, skribante pri ?iu Esperanto-renkonti?oj, kiujn mi partoprenis ekde 2011, mi plene konscias pri tio, kiom multaj entute estis. Post la Germana Esperanto-Kongreso (GEK) 2011 en mia hejmurbo Münster, la Esperanto-somero en Ukrainujo 2011 kun la 67a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo kaj Velura Sezono en Jalto, la 3a Junulara E-Semajno (JES) en Gdansko (Pollando) 2011/12, la esperantumado en Lepsiko kaj Berlino en majo 2012, la Komuna Esperanto-Kongreso (KEK) en Berlino unu semajnon poste, la Somera Esperanto-Studado (SES) en Nitra (Slovakujo) en julio 2012 kaj la FAME-premiado en oktobro 2012, mi pritraktu aran?on, kies nomon mi (?ajne) jam konas ekde jaroj sed kiun mi partoprenis pasintan jaron la unuan fojon. Nur unu semajno post la esperantumado en Aalen, mi tuj veturis (relative spontanee) al la sekva aran?o. Allogis min la KKPS en Delft (Nederlando) inter la 2a kaj 4a de novembro 2012. Fakte la renkonti?o anta?e nomi?is PSKK (PostSomera Kla?Kunveno) – kial la nom?an?i?o? Fakte nova generacio de aktivuloj transprenis la organizadon kaj oni petis ilin iomete ?an?i la nomon, e? se ?i indikas iasence la da?rigon de la tradicio.
Estis pluraj kialoj, kiuj motivigis min veni: Unue, la aran?o havis viza?on, kaj estis tiu de Ro?jo, kun kiu mi jam tiom sukcese stultumis dum la SES. Due, li jam tiam disdonis bona varbilon en la formo de amuza gazeto (simile serioza kiel la Blinda Gardisto, kiun mi mem redaktis dum multaj jaroj). Trie, ne mankis stulta vortludo: „La KKPS“ sonas kiel koko kun la nomo Poso. Kvare, mi vidis la liston de la ali?intoj, kaj tie aperis multaj konataj nomoj, kaj la? ili i?us vere internacia kaj etosa renkonti?o. Kaj mi vere bezonis novan dozon da Esperantujo.
Al KKPS 2012 venis proksimume 50 personoj el tuta E?ropo (kaj Brazilo). E? okazis koncerto de Gijom. ?ajne nun e? la malgrandaj renkonti?oj postulas altkvalitan Esperanto-muzikon. Kiom bona evoluo! Sed la vere ?oka nova?o por mi estis, ke jam pretis papera ali?ilo al la Internacia Junulara Festivalo (IJF)! Kiu pensintus tion?
Sabate vespere mi surmetis muzikon kaj kelkaj homoj dancis. E? sufi?is por malgranda rondo de „La Bamba“! Kaj tiel Nederlando i?is la 11a lando en la listo de landoj, en kiuj mi D?umis (post Slovakujo).
Unu interesa afero okazis diman?e:Mi parolis kun la juna Nederlandano, kiun mi estis ekkoninta dum la SES, kaj li menciis, ke li ofte a?skultas mian muzika?on „Jazz di Gennaro“ dum lernopa?zoj. Mi neniam atendintus, ke mia muziko povus tiom utili! Bone, ke mi enretigis grandan parton de la samplobazita muziko, kiun mi kreis.
Fakte hodia? anta? ekzakte 16 jaroj mi komencis verki samplobazitan muzikon. Post la unuaj tri jaroj, la rapideco de mia verkado beda?rinde forte malkreskis. Sed nun, kiam la tuta kolekto de sampla?oj estas sur mia portebla komputilo, la facileco de la „fruaj jaroj“ parte revenis. Mi scivolemas, kiam mi finos la sekvan kanton.
Jen cetere du enskriboj de Stela pri KKPS 2012. Mi tre ?ojis revidi ?in – estis la unua revido ekde la 1a Junulara E-Semajno (JES) en Zakopane (Pollando) 2009/10
Post mia alvoja?o en la karavano, kio atendis min dum la 3a Junulara E-Semajno (JES) en Gdansko (Pollando)? La aran?o okazis en lernejo (kiel en Zakopane anta? du jaroj), sed ?ifoje eblis tranokti en junulargastejo, kiu estis nur kvin minutojn for. Tio estis grandega plibonigo kompare al la pasinta fojo en Pollando! La junulargastejo estis tute konvena la? miaj bezonoj kaj mi tie ?iam sukcesis trankvili?i kaj dormi post festado. Dua granda plibonigo estis vera vespera salono por la koncertoj, kiu situis en akceptebla distanco. En la lernejo mem oni servis la man?ojn. La kuiristinoj estis tre afablaj kaj agnoskis e? bazan konon de la pola. Kiam temas pri organizado de renkonti?o, mi ?iam atentigas ke rekonti?o prefere havu iun centran lokon, kien homoj kutime venas kaj povas hazarde renkonti unu la alian. Tio ?ifoje estis la koridoro en la unua eta?o de la lernejo. Tie haveblis kafo kaj teo senpage. Do anka? tiurilate la 3a JES estis bona.
Aliflanke la JES havis kelkajn fu?a?ojn, kiujn mi rektas mencias. Plej grave: ?i nur da?ris kvin tagojn (2011-12-27 – 2012-01-01)! Oni do ne lernis la lecionon de la 2a JES en Burg/Spreewald, kiu jam fini?is unu tagon pli frue ol kutime, sed e? iri plu en la mal?ustan direkton. Jam dum la disdono de la ali?iloj dum la 67a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo (Ukrainujo) tiu grava miselekto montri?is. Mi a?dis homojn diri: “Tio estas malmulte pli ol plilongigita sermajnfino. Por tio mi ne venos!” Certe tio ?uldi?is al la fakto, ke la lernejo rekomenci?is jam la 2an de januaro, tiel ke necesis ordigi kaj redoni la ejon jam dum la 1a de januaro posttagmeze. Sed tio simple signifas, ke lernejo evidente ne ta?gas por unusemajna festado kaj ke necesas trovi alternativon por la fojoj, kiam JES okazos en Pollando. (Cetere anka? la JES en Burg/Spreewald fini?is unu tagon pli frue ?uste pro tio, ke necesis redoni la lernejon, kiu servis kiel memzorgantejo, trinkejo, diskoteko kaj salono por la vespera programo.)
Tiu fu?o montri?is en la nombro de partoprenantoj: Estis multe malpli ol 200, do pa?o reen.
Aldoni?is surloke problemoj kun de?orantoj de la lernejo, kiuj ne estis alkutimitaj al longa festado de la partoprenantoj. Grava kriterio por ta?ga ejo estas, ke la estroj scias kaj akceptas tion. ?is hodia? oni memoras la fojojn, kiam tio ne okazis dum la Internacia Seminario en Tübingen 1994/95 kaj Trier 2002/03.
La trinkejo estis maletosa. Krome nur tie oni rajtis trinki alkohola?ojn, sed tio ne funkciis, ?ar la centra renkonti?ejo (kiel skribite supre) estis la apuda koridoro.
Iam dum la semajno Éric Languillat (Inicialoj DC) faris videointervjuon kun mi pri la historio de la gufujo. Beda?rinde mi ?is nun ne vidis la materialon aperi ie, sed li mem diris, ke estis eksperimento kaj li ankora? ne sciis, ?u kaj se jes kiel li uzos la surbendigon.
?ar la renkonti?o estis tiom mallonga, eblas pritrakti ?iun vesperon sinsekve sen da?re ripeti la saman. La 27a de decembro estis alventago, kiel mi jam menciis. La 28an de decembro koncertis Asorti el Litovujo. Mi konas ilian muzikon jam dum multaj jaroj (interalie tio ka?zis, ke ili aperas en la Elektronika Kompilo), sed estis la unua fojo, ke mi renkontis ilin persone! Ili sufi?e bone dancigis la homojn. Aparte mi memoras Esperanto-version de “Sweet Home Alabama“. Sekvis koncerto de Gijom Armide, sed tiun mi grandparte maltrafis, ?ar mi preferis ekstere babili kun homoj. Kion mi a?dis de la koncerto estis sendube altkvalita, sed malgaja kantado kaj pianoludado ne estas io, kion mi eltenas dum longa tempo.
Poste mi D?umis. La diskoteko trovi?is en la kelo, do tre for de la trinkejo, kaj estis tre malgranda, tamen ta?go loko. Mi surmetis muzikon proksimume inter la 1a kaj 30 kaj la 4a kaj 20. Tiam beda?rinde oni devigis min ?esi “por ke ?iuj homoj iru dormi”. Tiun stiradon de la partoprenantoj mi tute ne ?atas. Sed kion fari?
Almena? mi sukcesis a?skultigi kanton de J.B.O., kiun mi estis akirinta lastatempe. Estas parodio de la kanto “Basket Case” de Green Day.
J.B.O.: Los Casos Basketos
La kialo por iri dormi estis, dum la sekva mateno esti veka por pinta programero. (Do mi konsentas, ke estis grava afero, sed pensas, ke anka? eblintus kolekti same multajn partoprenantojn sen deviga fino de la nokta programo.) Mallongan piediron for de la ejo trovi?is iama ?ipkonstruejo, kie siatempe laboris Lech Wa??sa, kiu fondis la sendependan sindikaton kun la nomo “Solidarno??” (“solidareco”) komence de la 1980aj jaroj en Pollando. Tio estis grava pa?o al la fino de socialismo en orienta E?ropo (inkluzive la falo de la Berlina muro). La JES-partoprenantoj fakte renkontis Lech Wa??sa ?e ties iama laborloko. Li afable respondis diversajn demandojn de la publiko.
Pri la resto de la JES mi rakontos en posta enskribo. Tiu ?i jam i?is sufi?e longa.
Mi provis koncize sed tamen sufi?e detale rakonti pri la 67a Internacia Junularo Kongreso (IJK) en Kievo (Ukrainujo) en parto unu, parto du kaj parto tri. Tamen ankora? ne el?erpi?is la rakonta?oj de tiu IJK. Ukrainujo i?is mia sekva lando por D?umado (post Pollando en 2009/10). Fakte la organizantoj jam tre frue kontaktis min pro tio.
Surloke tre bonvenis, ke trinkejo kaj diskejo trovi?is tute apude. La plej granda surprizo tamen estis, ke okazis neniuj teknikaj problemoj! La unuan fojon en mia vivo kiel D?, ni simple konektis mian komputilon al la miksilo kaj tuj ?io funkciis!
Pri granda parto de la sukceso respondecis la Ukraina D?, kiu nomi?as Aleksej Svertoka (??????? ????????). Li prizorgis la teknika?ojn dum la semajno. Estis vere bonega kunlaboro. Li ?iam restis trankvila kaj faris gravan laboron en la malanta?o, por ke aliaj brilu. Tion malmultegaj D?j kapablas. Mi estas tre impresita de tiu profesinivela konduto.
Cetere anka? rilate al lia D?umado mi notis kelkajn aferojn. Interalie li surmetis la titolan muzikon de Duck Tales. Tute same hejme faras D? Arafat! Krome la Ukraina D? ?atas la kanton „Canción del mariachi“ el la filmo Desperado, same kiel mi. Dum la lasta nokto li surmetis du kantojn de Erasure, nome „I Love To Hate You“ kaj „Oh l’amour“. La dua anka? estas en mia kantokolekto, sed mi ?iam hezitis surmeti ?in, ?ar mi pensis, ke ?i i?is eksmoda. ?ajne mi eraris! Estas tre malofte, ke mi subtaksas kanton el la 1980aj jaroj.
La Ukraina D? videblas en la sekva video de la JoMo-koncerto. Li estas maldesktre sur la scenejo, ?ar anka? dum la koncertoj li helpis kiel teknikisto.
JoMo: Funkolando (IJK 2011)
Mi notis, ke estis entute tri aliaj disk?okeoj, sed mi e? ne memoras, ?u kun a? sen la Ukraina D?. ?iel ajn mi nur memoras iun Francon, kiu ege ?enis min (kaj aliajn) interalie per sia la?tega elektronika muziko, sed mi ne perdu pli multajn vortojn pri li.
Mi mem interalie surmetis dum la lasta nokto de la IJK kaj tiam povis dancigi la homojn ?is la 6a kaj 20 matene! Aparte ?ojigis min, ke la vario de stiloj ?ajne pla?is al la homoj kaj ke mi finfine povis denove uzi la multflankecon de mia muzikokolekto.
Kutime la lasta nokto alportas la problemojn, ke a? oni tute ne dormas a? ne sufi?e por bone elteni la revoja?on. ?ifoje mi tamen povis dormi ?is tagmezo, ?ar la feriumado ankora? ne fini?is! Fruposttagmeze mi pluvoja?is kun dekoj da aliaj IJK-partoprenantoj al la sekva renkonti?o.
Atendis nin Velura Sezono en Jalto, Krimeo. Per trajno ni veturis de Kievo al Simferopolo. Pro bona anta?a organizado, nia tuta kupeo estis okupita de esperantistoj. Krome ege helpis havi homojn kun si, kiu flue parolas la rusan kaj/a? ukrainan. Tiel ni facile povis mendi trinka?ojn en la trajno kaj a?eti vesperman?on dum halto. (Tio entute tre memorigis min pri mia voja?ado tra Rusujo en 2007.)
Fakte grandparte mi ne partoprenis la oficialan programon. Krimeo unuavice estas ruslingva duoninsulo kun sude?ropa klimato.
Dum la unua plena tago okazis koncerto de Pa?lo Mo?ajev en la urba biblioteko. Mi jam konis lin de la Rusiaj Esperanto-Tagoj en 2007, kiuj okazis je la alia flanko de la Azova Maro. Poste mi a?etis lian aktualan provdiskon – kaj fakte poste ?i estis elvendita. Kia sukceso! Pa?lo tre diligente tradukas; mi ne kontrolis la rezultojn tro detale, sed ?io, kion mi a?dis, pla?is al mi. Jen ekzemple „Mi jam ekvidis ?in“, origine kanto de „The Beatles“ (la video estas ne de Velura Sezono en 2011, sed pli malnova).
Pa?lo Mo?ajev: Beatles-kanto „I saw her standing there“ en Esperanto
Dum unu tago mi partoprenis tuttagan ekskurson al Sevastopolo. Tiun urbon oni konas la?nome almena? en Germanujo, pro la mara fortika?o. Feli?e nia grupo havis la eblon, na?i tie, rekte saltante el boato en la maron. Sed ?enerale tiam jam montri?is la malavanta?oj de tro densa programo: Oni hastas de unu punkto al la alia sen vere havi tempon.
Tial mi uzis la aliajn tagojn por la ?efa afero, nome pla?umado! Ni estis sufi?e granda grupo, tiel ke ?iam iu povis gardi la aferojn ?e la pla?o. Krome ni vekis sufi?e multan intereson ?e la enlo?antoj, ?ar ni estis grupo da eksterlandanoj el evidente diversaj landoj. La plej granda grupo de Krimeaj turistoj estas Rusoj (neniu miraklo: ili parolas la lokan lingvon, kio ebligas facilan komunikadon). Jen kiel aspektas praktika varbado por Esperanto. Cetere en unu vendejo, kie ni a?etis bongustan lokan vinon, oni parolis la germanan. ?enerale la homoj reagis tre afable al eksterlandanoj kaj ?iu parolado, kiun mi faris en la rusa (ekzemple por a?eti trinka?ojn a? glacia?on), rikoltis pozitivan e?on. La pla?oj ne estis tiom plenaj kiel en okcidente?ropaj landoj. Prezoj ?enerale estis tiom malaltaj por la avera?a okcidente?ropano, ke mi ne bezonis kalkuli mian monon.
Velura Sezono iom post iom malpleni?is, ?ar multaj partoprenantoj forveturis anta? la fino. Tial mi decidis, foriri kelkajn tagojn pli frue (tiel voja?ante kun aliaj) kaj ankora? pasigi tri tagojn en Kievo. En Jalto helpis min Anna Mikitin ?an?i la trajnbileton por la vojo inter Simferopolo al Kievo.
En Kievo nia malgranda grupo voja?is al insulo meze de la rivero Dnepro. Tie anta? la IJK jam estis kelkaj esperantistoj. Prizorgis la insulon Volodimir Soroka (a? Vladimir Soroka), a?toro kaj kantisto de la famega Esperanto-kanto „Ni renkonti?os“. Volodimir jam ?atis la provludadon de Stephan Schneider kaj mi dum la IJK. Dum mi restis sur la insulo drum tri tagoj, la aliaj, kiuj akompanis min ekde Krimeo, pluvoja?is al la Somera Esperanto-Studado en Nitra (Slovakujo). Jen kiom granda estas la oferto de Esperanto-renkonti?oj! Mi tre miris, ke Andi Münchow voja?as al lernorenkonti?o, sed li diris al mi, ke oni enga?igis lin por la etoso kaj ke estos anka? nokta programo.
La insulo havas la formon de majuskla „E“ kaj situas norde de granda ponto (kun bushaltejo). Je la alia flanko de la ponto estas grandega supermerkato kun la nomo Aschan (????). Mi skribis apartan raporton kun multaj detaloj kaj kelkaj fotoj pri la tri tagoj al Andi Münchow, ?ar li jam tiam pripensis uzi la lokon por MELA. Kaj eble ?ijare (do en 2013) tiuj planoj reali?os!
Tiuj tri tagoj alportis denove tute alian etoson. La insulo estis bona loko por trankvili?i. Mi nun ne volas ripeti ?iujn detalojn de mia raporto, sed meti atenton al la artista flanko. La tuta familio Soroka interesi?is pri mia muziko, tiel ke mi gitarludis kaj kantis el la repertuaro de la Kuracistoj. Krome mi sukcesis dedi?i min al plutradukado, tiel ke mi finis la tradukon de “Suno, palmoj kaj somer'”. La originalo nomi?as “Sommer, Palmen, Sonnenschein” (jen la akordoj). La unuajn tradukprovojn de la refreno mi jam kantis dum provludado por la dua koncerto de la Kuracistoj dum la Internacia Seminario (IS) 2002/03 en Trier! Cetere estas la unua traduko de mi ekde “Kaj mi ploras“.
Anka? vizitantoj montris intereson pri mia muziko. Dum unu tago ekzemple venis du el la IJK-organizintoj. Ili intervjuis kaj filmis min. Unu diris, ke “Al la liberec’” ne plu eliras ?iajn orelojn! Cetere anka? Volodomir Soroka aparte ?atis ?in kaj kura?igis min, pluverki. Kion deziri plu?
Dum unu el la vesperoj mi prezentis kelkajn germanlingvajn kantojn, ?ar homoj anka? demandis pri tio. Sed beda?rinde iam venis la tago de foriro. Andrij Jankovskij tre afable helpis min rilate al voja?ado al la flughaveno. Mi forlasis Ukrainujon kun malgajo, ?ar mi devis foriri, sed kun gajo, ?ar mi renkontis tiom multajn simpatiajn homojn kaj kolektis tiom neforgeseblajn spertojn. Kaj ?uste pro tio mi devis finfine verki tiujn kvar enskribojn pri mia somero en Ukrainujo, e? se jam pasis pli ol unu jaro kaj duona. La memoroj restis tiom intensaj kaj mi pensas, ke ?iuj homoj, kiuj kontribuis al mia bonfarto, elkore meritas, ke mi vortumas, kiom pla?is al mi tiu tempo.
Sabate vespere estis denove kulmino en mia D?-kariero – kaj certe la plej grava nokto en la ?isnuna jaro post D?umado dum la lasta nokto de la 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald. En mia amikaro okazis festo kun muziko nur el la 1990aj jaroj. La ideo, kompili muzikon el tiu jardeko, jam venis al D? Arafat kaj mi anta? preska? kvin jaroj. La naski?taga festo anta? kelkaj semajnoj estis kvaza? la provo por tiu koncepto – kaj ?i bone sukcesis. Por prepari min, mi estis a?skultinta elektronikan muzikon el tiu epoko. Malgra? ?iuj preparoj kaj ?iu sperto, mi tamen sentis min sufi?e nervoza anta?e. Mi kiel la ?efa (kaj ver?ajne nura) D? dum tiu vespero – ?u tio povos funkcii? ?u miaj fortoj sufi?os, ?u la homoj ?atos la muzikon, ?u ne okazos la fifamaj teknikaj problemoj?
Tamen zorgoj anta?e gvidas ofte al la plej bona preparo. Mi ne bezonis kunporti mian propran komputilon kaj la organizanto de la festo e? instalis MediaMonkey sur lia, tiel ke mi ne bezonis adapti?i al alia programo. Mi alvenis kun ekstera durdisko kaj tuj konektis ?in. Tre facile mi iomete traser?is la dosierujojn kaj aldonis pli kaj pli al la ludolisto, kiu jam estis sonanta.
La festo sufi?e rapide pleni?is kaj la homoj dekomence atentis pri la muziko. Multaj havis muzikdezirojn. Fakte la preparitan elektronikan muzikon, kiun mi estis planinta por la unua kaj la lasta horo, mi tute ne bezonis pro tio. Kiel dum la naski?taga festo, estis sova?a mikso el plej diversaj stiloj. La vera laboro konsistis en tio, ne fari tro longajn fazojn de unu speco, por ke la diversaj gustoj kontenti?u.
La plej junaj partoprenantoj havis 18 jarojn, la plej a?a plej ver?ajne estis mi mem. Al la festo venis mirinde multaj virinoj, kiuj formis kredeble e? pli ol duonon de ?iuj ?eestantoj. E? okazis iomete la ?erco de Flix pri Junimond, ?ar unu el la knabinoj deziris a?skulti tiun kanton de Echt, sed ne konis Rio Reiser. Tamen mi nur havis alian kanton de Echt. Jen tre bela reludversio de Ruben Cossani, kun la origina verkinto de la kanto kiel membro de la grupo:
Ruben Cossani: Du trägst keine Liebe in Dir (vive)
Entute mi laboris preska? ok horojn, inter la 20a vespere kaj la 4a kaj kvarono matene! ?is la fino restis gastoj, kiuj ?atis a?skulti muzikon. Mi e? sukcesis je la fino aüskultigi la fifaman reludversion de “Wicked Game”.
Pro la se?o, kiun mi povis uzi preska? ?iam, mi ne devis stari la tutan tempon. Tio jam tre helpis! La nura malavanta?o estis, ke mi ne povis tiom facile iri al la dancejo kaj mem partopreni, ?ar mi devis ?ovi min tra multaj homoj. ?enerale la gastoj poste opiniis, ke estis bonega festo kaj ke indas ripeti tion. Kvankam mi mem estas granda ?atanto de muziko el la 1980aj jaroj, D?umado nur kun muziko el la 1990aj jaroj montri?is tute ne problemo por mi. D? Kunar havas estontecon por la venontaj jaroj!
Hiera? mi estis ?e du naski?tagaj festoj. La unua estis por 35a, la dua por 25a naski?datreveno. La programo estis tre diversa: ?e la unua ni vizitis kinejon por spekti la filmon “Clerks”, kiun la invitinto mem elektis. Poste ni iris al gastejo por agrable vesperman?i. ?e la dua homoj venis en kostumoj (nuntempe estas karnevalo!) kaj ?io okazis en la lo?komunumo kiel dum pasintaj jaroj.
Mi estis kunportinta durdiskon kun kopio de mia ciferecigita muzikokolekto. Anta? kelkaj jaroj, D? Arafat kaj mi parolis pri la ideo, kolekti muzikon el la 1990aj jaroj, ?ar atendeble balda? okazus festoj kun muziko nur el tiu jardeko, same kiel tio ekzistis jam por la 1970aj (en la 1990aj jaroj) kaj la 1980aj (en la 2000aj jaroj). Nun estis veninta la tempo por elprovi tiun projekton. Por multaj el la ?eestintoj, la 1990aj jaroj estis tio, kio la 1980aj jaroj estis por mi: La muzika jardeko, kiu formis la guston kaj la memoron. Sed en la 1990aj jaroj, malgra? ?iuj muzikaj abismoj, anka? aperis la muziko de mia generacio.
D? Arafat volonte helpis al mi kompletigi la muzikan kolekton por la festo kaj anka? la gastigantino, pro kio mi estis tre dankema. Anta?e mi estis sufi?e nervoza ?u tio koncepto povas funkcii, sed poste ?io elturni?is bone. Mi distingis krude inter la jenaj stiloj: Rok- kaj popmuziko (mirinde malmulta), peza muziko, hiphopo (rimarkinde akceptita dum la festo), elektronika muziko (unuflanke forta tekno, aliflanke le?era danceja muziko), knabogrupoj (kaj knabinogrupoj). Precipe la le?era diskoteka muziko el tiu epoko estas hontinda, sed la homoj ?atis a?skulti tion kun ironio kaj pro nostalgio. Estas harstarige, kiom bonkvalitan impreson faras la muziko de knabogrupoj el hodia?a vidpunkto: Tion kreas la fakto, ke intertempe ekzistas multegaj popsteluloj, kies vo?ojn oni korektas per muzikaj programoj (kaj ties rezultoj estas facile senteblaj pro la artefarita sono).
Unu ekzemplo por embarasa elektronika muziko el la 1990aj jaroj estas Blümchen (bur?e: Jasmin Wagner). Mi memoras, ke mi dancis al ?ia kanto “Kleiner Satellit” dum la Internacia Junulara Kongreso (IJK) 1996 en Güntersberge. Dum la hiera?a festo mi surmetis tion, sed pli frue “Herz an Herz”:
Blümchen: Herz an Herz (1995)
Tuj poste mi surmetis brilan reludversion, kiun mi estis trovinta anta? pli ol kvin jaroj. La homoj ne konis ?in, sed ege ridis:
Die Schröders: Herz an Herz – Herzschlag Remake (1996)
Sed la origina versio tute ne estas el tiu jardeko. Kiel ofte, la originalo venas el la 1980aj jaroj:
Beda?rinde la 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald (Germanujo) fini?is unu tagon pli frue ol dumsilvestraj junularaj Esperanto-renkonti?oj kutime. Tion la organizantoj nepre evitu estonte!
Internacia vespero ne okazis. Kaj la homoj, kiuj ankora? estis lacaj de la pasinta vespero, devis tamen festi lastan fojon kune dum tiu aran?o.
Sed anka? restis unu nokto por montri miajn kvalitojn! Unua okazo estis la koncerto de La Pafklik’. Jam dum la pasinta fojo mi estis envolvita; nun mi transprenis e? pli gravan rolon: Mi surmetis la muzikon! Platano (Cyrille Poullet) jam estis petinta min kelkajn tagojn anta?e pri tio. Dum la lasta posttagmezo ni faris sonprovon. ?i tie montri?is grava kvalito de Cyrille, kiun mi beda?rinde ne tro ofte renkontas ?e artistoj: La preteco, bone prepari?i. Li faris diskon, sur kiu ?iuj muzika?oj jam estis en la ?usta ordo. Krome li pene verkis grandan afi?on, sur kiu li indikis, ?u inter du kantoj estas pa?zo a? ne, kaj aldonis, kiu gastmuzikisto venos. Kaj da ili estis kelkaj: Gijom Armide unufoje transprenis la muzikadon kaj Eric Languillat (Inicialoj DC) kunkantis. Poste venis Martin Mini? kun propra kanto. La Perdita Generacio (LPG) helpis ?e alia muzika?o. Kaj je la fino anka? mi venis al la scenejo. Anta?e mi estis uzinta iomete la elektronikajn gratilojn. Entute estis granda honoro, labori kun La Pafklik’.
?ar dum la silvestra balo ne eblis D?umi por mi pro teknikaj problemoj, nun mi des pli volis transpreni la diskejojn. Estis la nokto de mia D?-naski?tago. Anta? 17 jaroj mi la unuan fojon surmetis la muzikon. La? la jaroj, nun mi estas D? dum mia duona vivo.
Mi komencis je la 23a horo kaj 30. La tutan tempon dancis inter 20 kaj 30 homoj, sed neniam sufi?e multaj por surmeti “La Bamba”. Tial mi rezignis pri tio, prezenti miajn multajn versiojn de la kanto por bambumado. Tamen la homoj bone amuzi?is kaj mi perceptis unu aparte belan aferon: Kelkaj eble restis la tutan tempon, sed aliaj venis por kelkaj kantoj. Tiel mi ofertis ion al multaj partoprenantoj kun tre diversaj gustoj. Cetere jam dum la posttagmezo mi elspezis tempon por kompili liston da kantoj, kiujn mi tute ne estis ludinta dum la semajno, kaj kiuj plej utilos por la lasta vespero. Tiel mi akiris maksimuman muzikan varion. Mia ekstera sonkarto helpis eviti la problemon de tro malla?ta komputilo.
Je la tria la diskoteko fini?is, ?ar ankora? okazis karaokeo. Kiam oni unue anoncis tion al mi, mi ne tro ?atis la ideon. Sed poste mi opiniis, ke estas tute en ordo, tiam fini. Tiel mi povis foriri “nevenkite sur malferma (diskoteka) grundo“. D? Leo ankora? donis al mi rabaton kaj invitis min al rondo da trinka?oj.
Kion ankora? indas skribi pri la 2a JES? Mi beda?ras, ke ?i ne havis veran teman programon. Ja ekzistis iu temo, sed la kontribuoj ?ajnis por mi aparteni al la kutima distra programo. Doma?e, ke ?ajne ne plu eblas trovi (?an?antan, novan) temon, pri kiu oni volas kaj povas prelegi kaj diskuti altnivele kaj sen deviga harmonio.
Tamen almena? la? la plena programtabulo ?iam okazis pluraj aferoj samtempe. La?dojn mi legis aparte pri la novula programo (kaj la gravecon de tiu programero oni ne subtaksu!) kaj la kontribuoj de E@I. E? se venis 50 homoj malpli ol ali?is, la 2a JES i?is la plej granda silvestra renkonti?o en Germanujo ekde la Internacia Seminario 2003/04. Kaj la? mia persona impreso, estis la plej bona etoso ekde la Internacia Seminario 2001/02. La? tiuj du mezuroj, estis tre sukcesa aran?o.
Imprese, kiom grava por estis la babilado kun la aliaj veteranoj (Andi, Ivo, Dmitri). Same valora por mi estis la e?o, kiun mi ricevis de amikoj kaj homoj, kies opnion mi alte taksas.
?enerale mi retrovis, kio estas por mi esenca parto de mia Esperanto-identeco: Esti parto de io, kio estas pli granda ol mi. Mi sentis min kiel sukero en la kafo: Mi tute miksi?is kun la amaso, sed ne perdi?is. Mi estis hejme denove.
Kaj mi anka? sukcesis realigi tion, kio estas la plej grava afero en la vivo por mi. Kutime oni diras, ke “amo estas la plej grava afero de la mondo“. Sed kio, se feli?a amo ne haveblas? Tiam la jenaj aferoj plej gravas por mi:
fari diferencon
movi ion en la koroj de la homoj
sor?i brileton al la okuloj de belaj virinoj, rideton al aliaj viza?oj, feli?igi homojn
Por fini mian raportadon pri la 1a Junulara E-Semajno (JES) en Zakopane (Pollando), mi ankora? skribas pri kelkaj programeroj. Ili estis tre diversaj!
Por mi persone, la 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald (Germanujo) alportis kelkajn emociajn kaj etosajn kulminojn.
La unua estis La Kuracistoj, mia muzikgrupo. Nia ?isnuna lasta apero estis dum la Internacia Junulara Kongreso (IJK) 2009 en Liberec, kie ni prezentis nian unuan propran kanton. Kaj nia pasinta koncerto estis dum la Internacia Seminario 2008/09 en Biedenkopf!
Malfavora kondi?o por aktiveco dum JES estis la malfrua certi?o de mia ali?o. Neniel ni povis anticipe interkonsenti kun la organizantoj pri apero en la programo. Kaj ni alvenis kun du tagoj da malfrui?o, tiel ke la tempokadro estis tre limigita. Principe ni interkonsentis: Se entute koncerti, tiam anta? silvestro. La sperto el la pasinteco diras, ke aliokaze mia vo?o eble estas for a? ne plu en plej bona stato. Ni alvenis vespere la 29an, tiam estis gajaj, simple babili kun la homoj kaj iomete ripozi. Krome la vespera programo da?ris ?is la 2a matene kaj tiam komenci?is la karaokeo. Do dum tiu vespero/nokto nenio alia estis farebla.
Tial ni kunsidis la 30an de decembro posttagmeze. El la ?aoso de miaj poseda?oj (multo ankora? ne estis en la nova lo?ejo) mi estis preninta, kion mi konsideris du versiojn de niaj muziknotoj. Montri?is, ke fakte estis du duonoj de la plej aktuala versio. Sen e? rigardi al la papero, ni ludis tri kantojn kaj ?io iris glatege.
Facilege ni plenigis nian programon. Kaj por prezenti almena? unu novan kanton, ni e? povis elekti el tri: Unue ekzistis da?re tradukita kanto, kiun ni neniam estis ludintaj, krome Persone-parodio – kaj plia Persone-parodio.
Ni pripensis, ?u ne ludi kun Stephan Schneider, sed la tempo ne sufi?is por instrui ?ion al li kaj la 12-korda gitaro de Sebastian estis sufi?e forta sole. Anka? Hanne Geyer ne havis tempon, ?ar ?ia grupo 42 ankora? ludis anta?e dum la vespero.
Mi ankora? eksidis ?e la interreta koridoro, kie haveblis senpage interreto, kafo kaj teo. Principe oferti trinka?ojn estis bona ideo, sed la homoj ne aprezis tion: ?iam tabloj kaj tasoj estis malpuraj. Unufoje dum alia tago mi ?ion purigis sole.
?iel ajn mi volis ankora? mane kopii iun tekston a? ordigi la paperojn kun la muziknotoj, sed subite la inspiro trovis min kaj al mi venis ideoj por traduko. Tio estas nekomparebla sento. Kutime mi devas longe barakti, konservi multajn laborversiojn ktp, sed nun ene de duona horo ?io estis preta!
I?is iomete aventura, okazigi nian koncerton. Inter du aliaj koncertoj dum la vespera programo mi parolis kun Johannes Mueller, kiu prizorgis la gufujon. Poste oni anoncis nin. Dum tiu tempo jam pluraj personoj estis demandintaj nin, kiam ni ludos, kaj mi estis avertinta ?atantojn pri la kruda plano.
Kiam ni venis al la gufujo por eki, ?i jam estis plena – kaj da?re envenis homoj! Kelkaj e? parolis pri 80 spektantoj, sed e? 50 jam estintus granda afero por spontanea koncerto. Kaj mi vidis homojn el plej diversaj landoj, de plej diversa a?o, geamikojn, artisto-kolegojn… kaj ili ?iuj volis a?skulti nin! Jen kion ni prezentis:
Mi estas ege kontenta kun rezulto. Multaj homoj poste dankis kaj la?dis nin. La? mia percepto estis la nura akustika koncerto, dum kiu la publiko kunkantis. Kaj ni havis “Die Ärzte”-kantoj por germanlingvaj junuloj kaj Esperanto-klasika?ojn por la veteranoj.
Post ni ankora? ludis Inicialoj DC (Eric Languillat). Mi tre ?atas lian muzikon, tamen ?ifoje mi devis rezigni, ?ar mi bezonis pa?zon por refre?i?i. Kaj tio ne estis la lasta kulmino de la nokto…
Kiam mi iris al la diskoteko, tie eksonis “La Bamba”. D? Leo diris al mi, ke li post tio volus fermi la diskejon. Mi diris, ke mi povus tuj transpreni, ?ar mi kunhavis mian porteblan komputilon, kaj tiel da?rigi, ?is la homoj ne plu emus danci. Tio estis je la 2a matene. Kaj mi finis la diskejon je la 5a. Tri horoj, dum kiuj mi ?ojigis la homojn. Anka? mi dancis, unue iomete, poste ?iam pli. Kaj mi estis feli?a. Mi denove spertis unu el tiuj raraj okazoj en la vivo, kiam ?ajne tempo ekhaltas, mondo ?esas turni?i kaj oni simple estas tia, kia oni devus esti. Post grandparte perdita jaro, ?uste je ?ia fini?o aperis neatendite tiujmagiaj momentoj.
Miaj memoroj pri la 1a Junulara E-Semajno (JES) en Zakopane (Pollando) ankora? ne el?erpi?is. Sed beda?rinde ne ?ion mi povis spekti.
Dum unu jaro mi ne estis ?e Esperanto-renkonti?oj. Unu jaro, damne! Kio okazis? Krom la kutimaj lastatempaj malsanoj en mia vivo, partopreno en la anta?a aran?o ege malmotivigis min denove feriumi en Esperantujo. Mi e? ne skribis pri tiu renkonti?o, ?ar mi supozis, ke mian kritikon oni ne akceptus, sed anstata?e donus al mi la etikedon “eterna grumblemulo”. Aliflanke mi ?iam opinias, ke gravas vortumi anka? kritikon. Mi nun tamen venis al solvo: Mi skribos pri miaj du pasintaj Esperanto-renkonti?oj samtempe. Tiel facile videblas, ke mi donas la?don kaj kritikon.
Volonte mi skribintus ion pli frue ol nun pri la 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald (Germanujo), sed la kutima post-renkonti?a viruso ?ifoje kaptis anka? min kaj mi malsanis dum kvin tagoj. Mi jam estas feli?a, ke la emocia parto de la post-IS-sindromo ankora? ne kaptis min!
Tial mi beda?rinde ne ?eestis dum kelkaj koncertoj kaj aliaj amuza?oj de la vespera programo:
koncerto de Kim
kvizo
koncerto de The ModStreets
koncerto de The Heroine Whores
La unuaj du programpunktoj jam estas konataj dum Esperanto-renkonti?oj. “The ModStreets” kaj “The Heroine Whores” koncertis, ?ar esperantlingva junulino mana?eras la unuan kaj ludas en la dua grupo. La dua ludas grun?on – la muzikon el mia junula?o!
The Heroine Whores: Your Beauty Dies (2010-12-28)
Kvankam mi maltrafis la koncerton, mi estis unu el la malmultaj (a? e? la nura) kiu a?etis la albumeton surloke. ?iu kovrilo estas unuope ornamita. Mi jam anoncis, ke iam mi vendos tiun diskon kontra? multa mono! A? e? pli bone: Mi stokos ?in ie sekure nur por montri, ke “mi ja jam ?iam diris, ke ili estas bonegaj”.
Sed kiel mi avertis, nun venas la kontrasta programo. Sekvas mia raporto pri la 1a Junulara E-Semajno (JES) en Zakopane (Pollando). Amba? raportoserioj ne rekte komparas la samajn partojn de la du aran?oj. Se mi e? tion ankora? provus akiri, mi neniam finus tajpadon! Kiam amba? serioj estos kompletaj, tamen eblos kompari.