Monataj arkivoj: Januaro 2011

Vi nur vivas dufoje

La komponisto John Barry mortis. Li estis fama pro sia filmmuziko, precipe tiu de multaj “James Bond”-filmoj. Ekzistas longda?ra disputo, kiu verkis la James-Bond-temon. Kelkaj diras, ke estis John Barry, kiu reuzis elementojn de pli fruaj kantoj, ekzemple “Bees Knees”. Aliaj opinias, ke estis Monty Norman, kiu ?erpis el sia verko “Good Sign Bad Sign”. Tre ver?ajne estas, ke amba? po iomete kontribuis kaj la fina rezulto estas kombino de amba? talentoj.

Du a?toroj, unu fama verko – tio memorigas min pri la kineja muziko de “Star Trek”, kies ?efa titolo venas de Jerry Goldsmith kaj Alexander Courage. John Barry difinis la stilon de muziko por agentofilmoj, same kiel John Williams (“Star Wars”, “Indiana Jones” – kaj multaj aliaj) faris tion por fantaziaj kaj aventuraj filmoj. Dum Barry elektis tiatempe aktualan rokmuzikon, Williams remalkovris orkestran muzikon.

Li donacis al mi multajn agrablajn horojn per siaj verkoj. Tial lia morto same malgajigas min kiel tiu de Michael Kamen (“Highlander”). Certe anka? aliaj komponistoj de filmmuziko estas gravaj por mi, ekzemple Alan Silvestri (“Back To The Future” / Reen al la estonteco), James Horner (“Willow”) kaj Howard Shore (“Lord Of The Rings” / Mastro de la ringoj).

John Barry interalie verkis la muzikon de la kanto “Goldfinger”, kiu sendube i?is la klasika James-Bond-kanto. Sed anka? “You Only Live Twice” de li estas klasika?o. Multaj aliaj artistoj reludis ?in, e? Coldplay.

?iam impresis min, kiel li reuzis la ?efan muzika?on de “On Her Majesty’s Secret Service” por la posta “A View To A Kill”. Tie ?i aperas en la pecoj Snow Job, He’s Dangerous kaj Golden Gate Fight kun elektra sologitaro. En kompilo de muziko el la filmo, bone percepteblas, kiom fre?a restis la muziko:

John Barry: A View To A Kill Suite

Suito de la Praga Filmharmonia Orkestro, kiu uzas muzikon el amba? filmoj, bone montras, kiom facile kombineblaj estas la muzika?oj. Necesas atenti por diri, kie okazas la transiroj.

City of Prague Philharmonic Orchestra: On Her Majesty’s Secret Service / A View to a Kill – Suite

Sed John Barry anka? verkis la titolan muzikon por la televida serio “The Persuaders”. ?i fami?is en Germanujo sub la nomo “Die Zwei” (“La du”) pro la humuroplena sinkronizado. Anka? tiu ?i muzika?o neniom perdis de sia fre?eco, kiel montras pl nova versio:

John Barry: Theme from The Persuaders

Boabyp/Europium: The Persuaders Theme 2007

Strange, kion deziro farigas stultajn homojn

Lastatempe mi denove ser?as diversajn versiojn de kantoj kaj komparas ilin. La tutan rakonton malanta? tio mi ne volas malka?i, sed ?iam revenas malnovaj anekdotoj por rakonti.

“Wicked Game” i?is la kanto, kiu vere ekis la karieron de Chris Isaak. David Lynch uzis ?in en sia filmo “Wild At Heart”. Mi neniam spektis la filmon, sed ?ajne de tie venas versio sen la ?efa kantado. Tiel almena? legeblas en la KD-libreto de la disko “Wicked Game”, kiu fakte estas kompilo de kantoj el la unuaj tri albumoj de Chris Isaak.

Tiun version mi uzis por kanti dum mi D?umis kadre de la Internacia Junulara Kongreso (IJK) 1999. La kanto tiom bonas ke ?i estas en mia kompilo da muziko por para malrapida dancado.

Chris Isaak: Wicked Game

Unu afero, kiu iritis min dum jaroj, estas la fina parto. Iel la gitaro sonas strange, kvaza? ?i samtempe eksonus dufoje. Nur anta? mallonga tempo mi lernis la historion de la kanto: Fakte oni kummetis partojn de multaj diversaj surbendigoj. La rezulto, kiu sonas tre intime kaj romantike, reale estas tute artefarita produkto. Tio denove montras, ke ne gravas la origino, sed la efiko.

Sur la kompilo trovi?as aliaj bonaj kantoj. Menciinda estas “Blue Hotel”. Iomete kurioze, la fina akordo de “To France” (?e la reludversio de Blind Guardian) memorigas pri la fina akordo de tiu ?i kanto. “Blue Spanish Sky” estas ?armeta. Fakte anka? ?i trovi?as sur la son?puro de “Wild At Heart”, kiel mi nur poste eltrovis. “Lie To Me” sonas tre simile al “Wicked Game”. ?i estas en la sama stilo.

De “Wicked Game” ekzistas mutegaj reludversioj. Plej fami?is ver?ajne tiu de HIM el Finnlando. Kiam mi ankora? studis en Paderborn, unu de miaj kunlo?antoj iam montris al mi alian, tre eksterordinaran version. ?in mi uzis kiel finan kanton dum ?iu vespero de mia D?umado dum la Internacia Junulara Festivalo (IJF) 1999 en Bellaria/Rimini (Italujo). Mi pensis, ke la grupo nomi?as “Les Reines Prochaines”. Jarojn poste mi legis, ke la kanton ili renomis al “Opfer dieses Liedes” (viktimo de tiu ?i kanto). Sed mi anka? legis pri la suba artistino kaj tiu iomete alia titolo.

Pipilotti Rist: I’m A Victim Of This Song

?u vi povas senti la tondron ene?

Saber Rider and the Star Sheriffs estas televida serio el la 1980aj jaroj. ?in oni kreis en Usono el origine alia serio el Japanujo, ?an?ante la enhavon, kelkajn scenojn kaj forigante kaj aldonante e? tutajn epizodojn. Dum la originalo estis meze sukcesa, la nova produkto furoris!

Anka? en Germanujo ?i i?is grandega sukceso. Kutime japanstilaj desegnofilmoj tute ne estas mia afero, sed tiu ?i estas escepto! Tiu serio i?is agrabla memoro al mia frua junula?o.

Saber Rider and the Star Sheriffs (Germana enkonduko)

Intertempe Germana entrepreno ne nur publikigis DVD-eldonon de la serio, sed e? aparte prilaboris la kvin perditajn epizodojn. Por tio kunvenis la aktoroj, kiuj jam origine donis sian vo?on al la karakteroj.

La perditaj epizodoj (kvin entute)

Unu grava elemento por la da?ra memoro de la serio estis la titola muziko. Mi estis nekredeble feli?a, kiam mi trovis ?in! Sed pri kompleta son?puro mi longe ne konsciis. Fakte kelkfoje mi vidis du diversajn kompaktdiskojn en vendejoj, sed mi ne sciis, kiom multaj partoj entute estis, kaj tial ne a?etis ilin.

Sed mi eksciis, ke estas vere nur tiuj du. Tial mi metis ilin sur mian deziroliston por kristnasko – kaj ricevis ilin! Rokmuziko el la 1980aj jaroj ja estas tute mia stilo kaj tiu heroa stilo ?iam restis en mia menso. La enhavo de amba? diskoj estas tre ri?a: Ili plenas je muziko kaj enhavas intervjuon kun la komponisto Dale Schacker. Anka? aperas tie remiksoj kaj metalroka reludversio.

Metalroko – precipe la substilo, kiun mi ?atas – vaste ?erpas el la muziko de la 1980aj jaroj, do ne estas miraklo. Fakte unu metalrokan reludversion mi jam konis anta?e, e? se ?i ne estas ligita al la diskoj.

Equilibrium (metalroko): Saber Rider and the Star Sheriffs

La horlo?o montras noktomezon

Kio helpas kontra? la post-Esperanto-renkonti?o-sindromo? Festo en la amikaro! Kaj kion mi volis fari en la nova jaro? Denove muziki! Amba? eblis sabate anta? du semajnoj.

Dum la dua duono de la festo, ni organizis gitaron. Mi tute ne kapablis agordigi ?in, sed tio ne gravis. Mi komencis la rondon per Teenagerliebe (la originalo de “Junula amo”) de Die Ärzte. Sekvis “Nana-Mouskouri-Konzert” kaj “Uruguay” de Funny van Dannen. Per liaj kantoj mi jam kreis multan amuzi?on ?e alia festo, kaj anka? ?ifoje la homoj ridetis. Poste alia persono ludis “Canción del mariachi” el la filmo Desperado, sed preska? tute sen koni la tekston. Kompreneble mi kunkantis ?in komplete. Tria homo, kun kiu mi estis babilanta anta?e longe pri muzikado, transprenis. Li prezentis “First We Take Manhattan”, origine de Jennifer Warnes, kaj Taximann de Marius Müller-Westernhagen.

La mondo rigardas supren al mia fenestro

En la plej aktuala numero de Kontakto, kiu publiki?is anta? nelonge, aperas interalie kelkaj komiksoj, inter ili unu, kiun oni tradukis el la germana. En mia taglibro mi jam kelkfoje menciis Mawil, alian a?toron, kiun mi tre ?atas (“Ni ja povas resti amikoj“, “La muzikgrupo“). Lastatempe li desegnis la fiktivan historion de “The Beatles” – sed en versio, kie ili venas el la orienta bloko de la malvarma milito!

Mawil naski?is en la sama jaro kiel mi. La samo validas por lia kolego Flix, kiu aperigis sian unuan tre sukceson proksimume je la sama tempo kaj anka? en la formo de sia fina universitata laboro. De li mi ankora? ne havas iun paperan komikson, sed lian aktivecon en la interreto mi sekvas. Unu projekto de li estas “komiksa taglibro”. La nivelo kaj stilo tre varias, sed foje ekzistas aparte amuza parto. Kruda traduko de la teksto:

“La maljuna viro reludas Echt.”
“Tute malsprite.”

Oni ne komprenas la komikson sen koni germanlingvan popmuzikon. Rio Reiser estis famega. Tial li aperas sur mia kompilo da germanlingva muziko por homoj, kiuj lernis a? lernas la germanan kiel fremdan lingvon. Unu de liaj grandaj sukcesoj estis la kanto “Junimond”:

Rio Reiser: Junimond

Echt: Junimond

Parto de la refreno-teksto legeblas en la komikso. Fakte la linio “es ist vorbei, bye-bye” memorigas min pri la simila linio “doch alles das ist jetzt vorbei – bye, bye” en la kanto “Wie am ersten Tag” de Die Ärzte.

La eraron, ne koni la originan artiston de kanto, mi jam mem faris. Soft Cell faris brilan reludversion de “Tainted Love”, sed ne la originalon! Tiu venas de Gloria Jones.

Muela rad’ turni?as

Anta? pli ol monato mi skribis pri la Germana popolkanto “In einem kühlen Grunde”. Kiel mi hazarde eltrovis, ekzistas traduko al Esperanto de Joachim Giessner. Li estis tre diligenta tradukisto kaj postlasis ri?an verkaron. El?uteblas PDF-dosiero kun la tekstoj inkluzive la originaj titoloj. El hodia?a vidpunkto, la dosiero bezonus indekson kaj eble iom pli belan aran?adon; tamen imprese, kiom multe jam eblas trovi tiel. Interalie li tradukis “Yesterday” de The Beatles.

Mi volas la gitaron por fari bluson

La?dire la ukulelo i?as la sekva nova moda instrumento en popmuziko. En malfrua rekomendolisto por kristnaskaj donacoj legeblis kiel speciala ideo, deziri ukulelon. ?in oni povas transporti facile kaj reludi jardekojn da populara muziko.

Tiu ideo allogis min. Ankora? tre bone mi memoris, kiom malfacilis transporti gitarojn en aviadilo por la koncerto de “La Kuracistoj” dum la Internacia Junulara Semajno (IJS) en Máko (Hungarujo). Aliflanke ukulelo havas esencan malavanta?on: La kvar kordoj estas en tute alia dutalteco kaj kun alia dutodiferenco inter si, tiel ke necesus relerni ?iujn akordojn. Tio anka? malfaciligas rapidan ?an?adon inter la du instrumentoj.

La solvo prezenti?is en hibrida formo: Ekzistas tielnomata gitalelo! Tio estas gitaro en la grandeco de ukulelo. Mi trovis unu en la reta katalogo de la magazeno, en kiu mi jam estis a?etinta mian novan gitaron. Kaj ?i alvenis ?ustatempe por kristnasko!

Bildo de la du instrumentoj trovi?as ?e Ipernity. Mi faris ?in hodia?.

Mi kunportis la gitalelon al la Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald. ?ar Sebastian estis kunportinta sian dekdukordan gitaron, ni ne bezonis plian instrumenton por la koncerto de “La Kuracistoj”.

Sed dum la du tagoj post JES en Berlino, mi kelkfoje elpakis kaj ludis ?in. ?i tre motivigis min, reordigi miajn muzikajn noticojn kaj ludi denove. Kelkaj akordoj estas multe pli facilaj ol sur kutima gitaro, aliaj iom pli malfacilaj. La sono certe ne estas komparebla al tiu de bonkvalita gitaro, sed ?i bone ta?gas kiel instrumento por provludi ion sen altaj ambicioj. Cetere kutime ?i venas en alia dutalteco ol gitaro. Tamen post la elpakado de la donaco mi rimarkis, ke la gitalelo estis jam tre proksima al la kutima gitara dutalteco. Tiel mi e? ne devas transponi ion.

?iuj gajaj homoj kunvenas, povruloj kaj ri?uloj

Se mi jam rakontas pri kompilado de Esperanto-muziko por radio-elsendo: Fine de 2009 la Katolika Nova?servo (Katholische Nachrichten-Agentur, KNA) intervjuis miajn gepatrojn kaj min pri Esperanto. Aperis diversaj artikoloj poste, ekzemple “Esperanto – eine Sprache ohne Grenzen” (Esperanto – lingvo sen limoj). La ?urnalisto surbendigis, kion ni rakontis, tiel ke la materialo anka? estis uzebla por sondokumentoj. Krome mi kompilis por li diskon kun Esperanto-muziko. Je la fino mi ne scias, ?u oni ie uzis tion, sed estis bela sperto, ke iu venis jam bone informite kaj tute malferme kaj verve kolektis materialon.

El?erpi?is nun la vesper’

Mi ankora? havas multajn aferojn por rakonti pri Esperanto-muziko. La 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald realportis la memorojn.

La 26an de septembro 2009, mi partoprenis en duhora elsendo de Radio Dreyeckland (Radio Triangulujo). ?i havas specialan elsendon pri Esperanto – kaj kompreneble la redaktanto parolis kun mi pri Esperanto-muziko. Eksonis la jenaj kantoj:

  1. Dolchamar: ?u vi pretas!?
  2. Persone: Du homoj
  3. Esperanto Desperado: Ska-virino
  4. La porkoj: Ene de l’ milito
  5. Inicialoj DC: Berlino sen vi
  6. Supernova: Pasio en katen’
  7. JoMo: ?u vi volas danci?
  8. Esperanto Desperado: Grava

Mi aktive helpis je tio, ke la redaktanto havu bonan elekton da muziko. Sed li atentigis min pri la albumo Propaganda de Inicialoj DC, kiu estis aperinta tute fre?e nur dek tagojn anta?e kaj haveblis senpage en la reto!

Mi a?skultis la muzikon la unuan fojon dum parolopa?zo kaj estis tuj ravita de la malrapida, melankolia elektronika popmuziko. Krom Berlino sen vi, sur la albumo trovi?as en Esperanto “Ding”, “En mia ?ambret'” kaj “La son?a mond'”, krome parte “F”. La Esperanto-parto de la albumo “Propaganda” troveblas ?e Ipernity

Inicialoj DC: Ding

Inicialoj DC: Berlino sen vi

Inicialoj DC: En mia ?ambret’

Inicialoj DC: La son?a mond’

La titolo “En mia ?ambret'” memorigas min pri linio el la kanto “Sola” de Amplifiki. Tuj kreskas la simptomoj de la post-Esperanto-renkonti?o-sindromo! La titolo “La son?a mond'” pensigas min pri “La son?oj” de Kore.

Sur la nova albumo “Urbano” trovi?as du belaj aldona?oj: Unue la tuta albumeto “OK”, due la kvar plene esperantilingvaj kantoj de “Propaganda”.

Mi amas vian rideton

Mi denove havas muzikan anekdoton por rakonti. Kiam mi a?etis mian novan komputilon, mi tuj sciis: Por estonta D?umado, mi uzu programon, kiun mi ekkonis dum festo kun D? Arafat. La programo nomi?as MediaMonkey kaj estas senpaga!

Post ciferecigo de granda parto de mia diskokolekto kiel prepari?o por la Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Liberec (?e?ujo), mi rimarkis interesan fenomenon: Unuflanke pli malfacilas kompare al uzado de kompaktdiskoj, trovi kantojn, kiuj stile harmonias. Se oni ne havas la tutan kolekton en la kapo, oni facile forgesas bonajn unuopajn kantojn! Aliflanke tra ser?ado oni facile trovas ion, kion oni neniel povintus rimarki per simpla rigardo al la KD-kolekto. Tute hazarde mi eltrovis la jenon: Marillion faris reludversion de la kanto “Sympathy”. Tion mi jam delonge sciis, ?ar la KD-libreto mencias tion. Mi anka? konsciis pri tio, ke estas malnova kanto. Sed mi estis tre surprizita, kiam mi trovis la malnovan version de Steve Rowland & Family Dogg! Fakte jam tiu estis reludversio, sed tempe tre proksima al la originalo.

Tra simila ser?ado en mia ar?ivo mi hazarde stumblis pri alia afero. Denove estas kontribuo al la rubriko “kantoj kun elementoj el aliaj kantoj” (pasintaj mencioj: unua parto, dua parto, tria parto, kvara parto).

Dum la pasintaj monatoj mi kelkfoje a?dis la kanton “Barbra Streisand” de Duck Sauce. Iomete primitiva la? mia gusto, sed la ripeta kantado estas en ordo.

Duck Sauce: Barbra Streisand (2010)

Duck Sauce “Barbra Streisand” from Mr Goldbar on Vimeo.

Kiam mi elprovis diversajn kantojn, kiuj aperis kiel ser?orezulto, unu el ili estis “Gotta Go Home” de Boney M. Je mia surprizo, ?i enhavas la rekantadon, kiun oni uzis por la aktuala furora?o!

Boney M: Gotta Go Home (1979)

Boney M – Gotta Go Home – MyVideo
Do la vere bonaj partoj venas de kanto, kiu jam havas pli ol 30 jarojn. Sed la afero ne fini?as ?i tie. Tra mallonga ser?ado en la interreto, mi eltrovis, ke la vera origina kanto nomi?as “Bimmelbahn” kaj estas de la grupo Nighttrain.

Nighttrain: Hallo Bimmelbahn (1973)

Germana ?lagro el la 1970aj jaroj i?as la bazo por grandega diskoteka sukceso en la jaro 2010. Kiu pensintus tion?

Tra enskribo, kiu klarigas ?uste tion, mi trovis novan interesan muzikan blogon: www.bandsalate.de estas verkata de D?, kiu mencias kantojn, kiuj estis kaj estas bonaj a? brilaj, sed iomete forgesi?is.

Inter ili trovi?as ekzemple Inner City: Big Fun kaj Shanice: I Love Your Smile, kiujn mi amba? bone memoras el mia frua junuleco. Krome Chic: Good Times servis kiel kruda materialo por dekoj da kantoj (kelkaj el ili tre sukcesaj) kaj de Lyn Collins: Think (About It) venas tre konata sampla?o.