Arkivoj de etikedoj: alan silvestri

Donu al mi son?on

Mia taglibro (a? blogo) a?as unu jaron pli – ok entute. Dum mi da?re devas forte lukti por tio, regule skribi ion (precipe kiam temas pri multpartaj raportoj pri Esperanto-renkonti?o), almena? mi sukcesis verki pli ofte ol dum la 12 monatoj anta?e.

?iam mi klopodis elekti iun specialan albumon por tiu ?i tago. ?ifoje mi prezentas ion vere eksterordinaran! Post la unua jaro de interreta taglibrumado, mi skribis pri la filmo “Reen al la estonteco” kaj la malkompleteco de la son?puro.

Kiam mi legis la artikolon pri la son?puro en la anglalingva Vikipedio anta? kelkaj monatoj, mi eksciis, ke intertempe oni eldonis la kompletan orkestran muzikon! La entrepreno Intrada speciali?is pri la eldono de kompletaj eldonoj de son?puroj en limigita kvanto. Je mia granda ?ojo, la Vikipedia artikolo menciis, ke tiu de “Back to the Future” da?re haveblis! Kia ?ojo!

Mi mendis ?in en februaro. Certe ?i ne estis malmultekosta, sed indis la elspezo. Entute estas du diskoj. La dua enhavas alternativan version de parto de la son?puro, kiun Alan Silvestri estis komponinta origine. Tiu versio sonas iom pli malhele kaj serioze.

Kompare al la du orkestraj muzikpecoj sur la kutima son?puro, tiu ?i eldono sonas multe pli bone. La origina son?pura albumo tamen enhavas multajn (sed ne ?iujn) rok- kaj popmuzika?ojn, kiuj eksonas en la filmo. Tial amba? son?puroj havas sian valoron, tiel ke indas havi amba? el ili. Plie mia albumo de “The Four Aces” kun la belega kanto “Mister Sandman” (preska?) kompletigas la muzikoliston de la filmo.

La kulmino de la dudiska orkestra son?puro sendube estas jena: Finfine mi havas mian ?atatan muzika?on “rolbreta ?aso”!

Kongrue al la temo de la tago, mi ankora? volas mencii du fotoprojektojn kiuj tre impresis min. La unua estas la fotogalerioj de Irina Werning, kiuj nomi?as – same kiel la filmoj – Back to the Future kaj Back to the Future 2. La ideo estis, preni malmovajn fotojn kaj krei novajn, nuntempajn versiojn kun la samaj homoj kaj malanta?oj kaj la?eble similaj vestoj. La rezultoj tre similas al la scenoj el la filmoj, kiam la herooj vidas la samajn lokojn kaj personojn sed en alia tempo.

La dua projekto estas multe pli serioza. ?i nomi?as Ausencias (Forestoj) kaj estas de Gustavo Germano. Li simile rekreis scenojn de fotoj jardekojn poste, sed sur la dua foto ?iam mankas minimume unu persono. Tiu estas malaperinta en la vera senco de la vorto. Dum la milita diktaturo en Argentino “malaperis” dekmiloj da homoj (tio estas, ili estis murditaj kaj la korpojn oni ka?is). La fotoj montras la truojn, kiujn ka?zis la malapero de tiuj personoj. Estas tre triste spekti tiujn fotojn. Aliflanke mi admiras la manieron, per kiu la fotisto videbligis la nevideblan.

Vi nur vivas dufoje

La komponisto John Barry mortis. Li estis fama pro sia filmmuziko, precipe tiu de multaj “James Bond”-filmoj. Ekzistas longda?ra disputo, kiu verkis la James-Bond-temon. Kelkaj diras, ke estis John Barry, kiu reuzis elementojn de pli fruaj kantoj, ekzemple “Bees Knees”. Aliaj opinias, ke estis Monty Norman, kiu ?erpis el sia verko “Good Sign Bad Sign”. Tre ver?ajne estas, ke amba? po iomete kontribuis kaj la fina rezulto estas kombino de amba? talentoj.

Du a?toroj, unu fama verko – tio memorigas min pri la kineja muziko de “Star Trek”, kies ?efa titolo venas de Jerry Goldsmith kaj Alexander Courage. John Barry difinis la stilon de muziko por agentofilmoj, same kiel John Williams (“Star Wars”, “Indiana Jones” – kaj multaj aliaj) faris tion por fantaziaj kaj aventuraj filmoj. Dum Barry elektis tiatempe aktualan rokmuzikon, Williams remalkovris orkestran muzikon.

Li donacis al mi multajn agrablajn horojn per siaj verkoj. Tial lia morto same malgajigas min kiel tiu de Michael Kamen (“Highlander”). Certe anka? aliaj komponistoj de filmmuziko estas gravaj por mi, ekzemple Alan Silvestri (“Back To The Future” / Reen al la estonteco), James Horner (“Willow”) kaj Howard Shore (“Lord Of The Rings” / Mastro de la ringoj).

John Barry interalie verkis la muzikon de la kanto “Goldfinger”, kiu sendube i?is la klasika James-Bond-kanto. Sed anka? “You Only Live Twice” de li estas klasika?o. Multaj aliaj artistoj reludis ?in, e? Coldplay.

?iam impresis min, kiel li reuzis la ?efan muzika?on de “On Her Majesty’s Secret Service” por la posta “A View To A Kill”. Tie ?i aperas en la pecoj Snow Job, He’s Dangerous kaj Golden Gate Fight kun elektra sologitaro. En kompilo de muziko el la filmo, bone percepteblas, kiom fre?a restis la muziko:

John Barry: A View To A Kill Suite

Suito de la Praga Filmharmonia Orkestro, kiu uzas muzikon el amba? filmoj, bone montras, kiom facile kombineblaj estas la muzika?oj. Necesas atenti por diri, kie okazas la transiroj.

City of Prague Philharmonic Orchestra: On Her Majesty’s Secret Service / A View to a Kill – Suite

Sed John Barry anka? verkis la titolan muzikon por la televida serio “The Persuaders”. ?i fami?is en Germanujo sub la nomo “Die Zwei” (“La du”) pro la humuroplena sinkronizado. Anka? tiu ?i muzika?o neniom perdis de sia fre?eco, kiel montras pl nova versio:

John Barry: Theme from The Persuaders

Boabyp/Europium: The Persuaders Theme 2007