Arkivoj de etikedoj: berlin

Na?mburgo sen vi estas urb’ sen harmoni’

Lasi respondon

Mia enskriboserio pri la 4a Junulara E-Semajno (JES) en Naumburg/Saale (Germanujo).mem fini?is, sed mi da?re havas ion por rakonti. Post la enkondukaj vortoj kaj pri la unuaj koncertoj, la koncerto de La Okulvitroj kaj Jonny M. kaj la silvestra balo kaj gufujo kaj trinkejo kaj maltrafitaj koncertoj kaj D?umado kaj partopreno en la internacia vespero, la JES fini?is la 4an de januaro. Same kiel post la 2a JES kaj post la 3a JES, mi ne tuj voja?is hejmen, sed ankora? vizitis Berlinon.

La 4an vespere okazis koncerto de Danghera kaj Kim en la trinkejo “Fünf Ziegen”, kies estro parolas Esperanton kaj same kiel mi ?atas malnovajn Amplifiki-kantojn. Al la trinkejo venis sufi?e multaj esperantistoj, anka? kelkaj, kiuj anta?e ne estis ?e la JES. Tiel mi interalie revidis Alessandra, Italinon el Vercelli, kiun mi ne vidis dum kelkaj jaroj. ?i estas kvaza? el mia pasinteco kiel junulo… kaj tuj apud mi sidis Ro?jo, kun kiu mi stultumis pri nova kanto por la VIPoj. Nepriskribebla sento, kiel malnovaj tempoj miksi?is kun la nuno kaj proksima estonteco. Cetere mi anka? revidis Mao, kiu rakontis pri sia tempo kiel juna plenkreskulo. Kelkaj aferoj ?ajne ne ?an?i?as…

La sekvan vesperon okazis post-renkonti?o ?e la adreso Danziger Straße 50 (kiel anta? du jaroj). ?ifoje e? estis kun karaokeo, kaj mi partoprenis ?in!

Mi finu per bela anekdoto de la JES, nome la kanto “Berlino sen vi” de Inicialoj DC. La unuan fojon mi a?skultis ?in la unuan fojon en septembro 2009. Por kapti la post-JES-etoson, mi jam pli frue ligis al video. ?ifoje La Perdita Generacio (LPG) unue reludis la kanton kun iomete alia titolo, nome “Na?mburgo sen vi”. Inicialoj DC ?an?is tion al “Na?mburgo kun vi”. Kaj LPG kadre de alia koncerto ankora? dum la sama JES kreis la version “Na?mburgo sen ni”!

La perdita generacio (LPG): Na?mburgo sen vi

Inicialoj DC (i.d.c.) – Na?mburgo kun vi

Amba? supraj videoj estas de Sjoerd Bosga. Aldone Irek publikigis videon de LPG – Na?mburgo sen ni ?e Ipernity. Beda?rinde ne eblas rekte montri ?in ?i tie.

Hejmen iru mi – mi ja sufi?e vidis, diris, kaj vagadis

8 komentoj

La 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald (Germanujo) fini?is unu tagon pli frue kaj mi tute ne volis veturi hejmen. Jam anticipe mi planis, eble ankora? resti dum unu tago en Burg (Spreewald) kaj poste ankora? havi unu liberan tagon. Sed estas ?iam triste, postresti ?e la loko de renkonti?o, dum la aliaj forvoja?as. Krome kvankam la urbeto estis ?arma, mi ne havis grandan emon pasigi tie ankora? tempon. Mi volis vidi ion alian!

Tial allogis min la relative proksima Berlino kaj la anonco pri post-renkonti?o en la Esperanto-domo la 3an vespere. Nura problemo estis, ke mi estis planinta ankora? nenion. Sed mi vivis dum unu jaro en Italujo, kial do ne fari ?ion spontanee?

Dum la lasta tagman?o anta? la forveturo, mi parolis kun Chuck Smith. Li tuj rekomendis al mi hotelon proksime de Rosenthaler Platz kaj du interesajn kafejojn tuj apude. Jen kiel funkcias Esperanto!

Sen iuj problemoj vi voja?is al kaj poste tra Berlino. En la hotel?ambro mi iomete ripozis kaj refre?i?is, sed poste mi iris al rekomendita man?ovendejo kaj poste al unu el la du kafejoj. Vespere mi renkonti?is kun Chuck kaj diversaj amikoj, inter ili pluraj JES-partoprenintoj. Unue ni man?is en Vjetnama restoracio. Poste ni iris al la kafejo Sankt Oberholz, en kiu mi jam estis dum la posttagmezo.

Chuck rakontis al siaj du amikoj, kiuj estas komencantoj, ion pri Esperanto-muziko, kaj demandis, ?u iu havas la kanton “Lasu min son?i” de Persone sur sia po?telefono. Mi anstata?e ofertis, simple kanti ?in, se iu montras la tekston. Tion Chuck faris kaj Gavan kunkantis. Tio estis bonega afero, mi tre ?atis tion! (En la reto cetere trovi?as video, en kiu Martin Wiese prezentas la kanton dum solokoncerto.)

Pro la multaj ali?intoj, la post-JES-festo tamen ne okazis en la Esperanto-domo en Einbecker Straße, sed en la kultura centro Danziger Straße 50. Tie estis neatendita revido kun multaj homoj. Ni certe estis pli ol 30 personoj kaj tre internacia grupo. Ni agrable trinkis kaj babilis. La Pafklik’ e? faris koncerteton kun Em?jo Emmanuel – kaj mi denove pretigis la muzikon por ili! Poste mi surmetis la tutan tempon Esperanto-muzikon, ?ar homoj kritikis, ke en la diskoteko dum la JES ?i ne a?skulteblis sufi?e. Tiel por mi i?is plenetosa vespero, dum kiu mi ankora?foje povis plon?i en la Esperanto-?irka?o, al kiu mi tiom alkutimi?is kaj kiun mi regule bezonas por esti feli?a. Agrabla kroma efiko estis, ke mi tiel povis adia?i de homoj, kiujn mi maltrafis en Burg, ?ar ili estis foririntaj pli frue ol mi.

La du matenojn en Berlino mi pasigis en la Bagel-kafejo, kiun Chuck estis rekomendinta al mi. Ili ne nur havis bongustan man?a?on kaj bonajn trinka?ojn, sed anka? bonegan trankvilan muzikon. Unu ambjenta kanto aparte restis en mia menso. Mi nur memoris kelkajn vortojn de la refreno, sed poste trovis ?in en la reto:

Teri Richardson: Eyes Wide Open

La du kafejoj ofertis bonan eblon, trarigardi miajn kantonoticojn. Tion mi jam delonge volis fari, sed neniam havis la tempon a? trankvilecon. Nun mi finfine sukcesis fari tion!

La 4an de januaro, mi ankora? tagman?is kun kelkaj esperantistoj en Amrit, Hinda restoracio en Oranienburger Straße. Poste mi adia?is de la aliaj kaj sole iris al la stacidomo. Nun finfine mi tamen devis voja?i hejmen.

Sed la memoroj restas kaj la sentoj estas fortaj. Tial mi volas fini mian raportadon pri mia jar?an?i?o per du videoj, amba? de Inicialoj DC. Unu titolo mencias Berlinon, la alia rakontas trankvile pri hejmenvojo. Nenio povus esti pli trafa nun ol tio.

Inicialoj DC: Berlino sen vi

Inicialoj DC: Hejmen

Por ?iuj, kiuj

Lasi respondon

La Socio por Interlingviko (Gesellschaft für Interlinguistik, GIL) invitis min, prelegi pri Esperanto-muziko. La temo de la 16a jara konferenco estis “Esperanto hodiaŭ – kiel el projekto iĝis lingvo” (“Esperanto heute – wie aus einem Projekt eine Sprache wurde”). Tiel mi estis inter la 1a kaj 3a de decembro en Berlino. Sen esti mem lingvisto mi ĝuis la aliajn kontribuojn (jen PDF-dosiero kun la programo).

Mia prelego okazis sabate de 17:30 ĝis 18:30. Ĝia titolo estis “Muziko – parto de la kulturo de la Esperanto-lingvokomunumo” (“Musik – Teil der Kultur der Esperanto-Sprachgemeinschaft”). La reagoj estis ege pozitivaj. Multaj homoj poste alparolis min kaj laŭdis la suverenan prelegostilon kaj la interesan temon. Sebastian Kirf filmis ĉiujn kontribuojn, tiel ke mi poste povos spekti min mem kaj kontroli, ĉu mi prijuĝas min same bone. Unu sinjoro, Harald Dieter Schmidt-El Khaldi, demandis pri Esperanto-muzikvideos ĉe Youtube.com kaj Google Videos. Mi mem ne spertas pri tio, ĉar mi ne esploris tion ĝis nun, sed estas inda projekto por la estonteco.

Sed mia programo ankoraŭ ne finiĝis tiel! Vespere inter la 20a kaj la 21a kaj duono okazis la programpunkto “DĴ Kunar prezentas muzikon” (“DJ Kunar präsentiert Musik”). Tio donis al mi la eblon, aŭskultigi kompletajn kantojn kaj paroli iomete pli detale pri la grupoj kaj la unuopaj muzikaĵoj. Mi prezentis entute 17 kantojn:

  1. Freundeskreis: Esperanto
  2. Dolcxamar: Ĉu vi pretas?!
  3. Eterne Rima: La vojo
  4. Persone: Liza pentras bildojn
  5. Kajto: Ardas havena vivo
  6. JoMo: Sur la mar’
  7. Ĵomart kaj Nataŝa: Amu min
  8. Team’: En kaĉ’
  9. La Mondanoj: Muskola belulino
  10. Flávio Fonseca: Jam temp’ està
  11. Merlin: Aferoj por gardi
  12. Strika Tango: La vivon varmigas la sun’
  13. Tiago Benita: Ne plu
  14. Dennis Rocktamba: Regeo-virino
  15. JoMo & Liberecanoj: Ĉeboksaro
  16. Jacques Yvart: La geamantoj sur la verda benk’
  17. Kaj Tiel Plu: Malfermu belulino

La aranĝo entute estis granda sukceso por mi. Lingvistoj, kiuj estimas mian konon pri Esperanto-muziko, kaj homoj, kun kiuj eblas altnivele pri intelektaj temoj – kion deziri plu? La plej agrabla revido certe estis tiu de Cyril Brosch, kiun mi konas ekde multaj jaroj en la interreto kaj la unuan fojon renkontis ĉe la Internacia Seminario 2003/04.

Forprenu mian spiron

2 komentoj

En la 1980aj jaroj ekzistis en la Germana televido muzikelsendo “Formel Eins“, kadre de kiu oni montris videojn de diversaj aktualaj kantoj ĉiusemajne. Mi neniam spektis ĝin, sed konis la kasedojn (kaj poste kompaktdiskojn) kun la rozkolora emblemo de tiu elsendo. La titola muziko de la elsendo estas klavara instrumentaĵo kaj en la stilo tipa por la 1980aj jaroj. “Formel Eins” do por mi reprezentas la muzikon kaj modon de tiu periodo.

Nuntempe oni ripetas partojn de tiu elsendo kaj remontras kompreneble precipe la videojn. Ankaŭ tiun elsendon mi neniam (komplete) rigardas, ĉar mi ne ŝatas tiujn unufrazajn komentojn kaj la kadran programon. Sed antaŭ semajnoj mi hazarde kaptis la komenciĝon de unu kanto, kiun mi eĉ ne klare memoris. La akompanajn bildojn mi tamen des pli bone rekonis: Ili venis el la filmo “Top Gun” (1986) – kaj la kanto, “Take my breath away” de “Berlin”, estis el tiu filmo.

Tio kreis grandan melankolion en mi. Por mi “Top Gun” ĉiam estis unu el la plej tipaj filmoj por la 1908aj jaroj – krom “Beverly Hills Cop” (1984) kaj “Back to the Future” (1985). Ili prezentis ankaŭ muzikon tipan por tiu tempo (“Axel F.” resp. “The power of love” – famaj kantoj!) kaj se oni spektas ilin hodiaŭ, oni kvazaŭ plonĝas en malnovaj tempoj kaj memoroj. Kvankam mi tiam estis infano, maksimume junulo, la 1980aj jaroj estas “mia tempo”, ĉar la filmoj kaj la muziko el tiu tempo tiom forte influis min.

Kiam mi legis, ke la malrapidan amkanton “Take my breath away” verkis Giorgio Moroder, mi estis tre surprizita. En mia kapo mi ligis tiun nomon al malmola, rapida elektronika muziko, do tute alia stilo. Mi vage memoris, ke iu kanto el mia KD-kolekto havis la aldonon “Giorgio Moroder Mix”. Ĉu estis remikso sur la “Firestarter”-disketo de “The Prodigy”? Fakte ne, sed mi tamen baldaŭ eltrovis, ke temas pri kompaktdisko tre apuda en mia KD-ingaro, nome la sonŝpuro de la filmo “Mortal Kombat“. Ĝi enhavas kanton de “KMFDM” kun la nomo “Juke-Joint Jezebel (Giorgio Moroder Metropolis Mix)”. Interese, kion la homa cerbo sukcesas memori…

Antaŭ kelkaj semajnoj mi aĉetis plurajn numerojn de la “Kuschelrock”-serio por amikino de mi. Ŝi loĝas en eksterlando kaj pro tio malfacile povas aĉeti tiujn Germanajn kompaktdiskojn. Mi helpis al ŝi akiri kelkajn mankantajn ekzemplerojn por ŝia kolekto, sukcese serĉante en vendejo kun uzitaj diskoj. Sur tiuj kompaktdiskoj ankaŭ troviĝas “Take my breath away”, tiel ke mi havis la ŝancon, kontroli mian memoron de la basa melodio. Ĝi estis akurata! Efektive klavaro transprenas la rolon de la baso, kiu tre forte sonas, ofte paralele al la kantado. Denove montriĝis, ke famaj kantoj, kiuj restas en la kapo, ofte konsistas el relative simplaj melodioj. La basaj tonoj grandparte estas nur:

D# F G# A# G# – D# G – D# F – D# G

Por komforte ludi je tiu dutalteco, aŭ necesas agordigi la gitaron duonan duton pli malalte aŭ ludi ĉion duonan duton pli alte. Tiam oni povas uzi la du plej malaltajn kordojn:

E F# A H A – E G# – E F# – E G#

La sama validas por kvarkordaj basgitaroj. Sed ekzemplerojn kun kvina kordo, nome malalta “B”, oni povas senprobleme ludi je D#. Tamen pli facilas reagordigi la instrumentojn. Tian trukon mi jam plurfoje renkontis ĉe originaj surbendigoj, kiam mi volis reludi ilin.