Arkivoj de etikedoj: recenzoj

Ali?u al la celebrado

Wieder ist es Zeit für den jährlichen Eintrag auf Deutsch und Esperanto, also in meinen beiden Muttersprachen. Ich habe schon einmal über Comics (2003 und 2005) und über einen Film (2010) geschrieben, meistens jedoch (2004, 2006, 2007, 2008, 2009 und 2011) über ein Musikalbum – so auch diesmal.

Denove estas la tempo por la ?iujara enskribo en la germana kaj Esperanto, do en amba? miaj gepatraj lingvoj. Mi jam skribis pri komiksoj (en 2003 kaj 2005) kaj pri filmo (en 2010), plej ofte tamen (en 2004, 2006, 2007, 2008, 2009 kaj 2011) pri muzikalbumo – kaj anka? ?ifoje.

Die ganze Rezension / La tuta recenzo

Du futojn alta

Einmal pro Jahr schreibe ich eine Rezension (auch) auf Deutsch, meiner Muttersprache (neben Esperanto). Nach zwei Comics (2003 und 2005) und einem Film (2010) ist diesmal – wie schon 2004, 2006, 2007, 2008 und 2009 – wieder ein Musikalbum an der Reihe.

Unufoje jare mi skribas recenzon (anka?) en la germana, mia gepatra lingvo (krom Esperanto). Post du komiksoj (2003 kaj 2005) kaj unu filmo (2010) ?ifoje estas denove la vico de muzikalbumo – kiel jam en 2004, 2006, 2007, 2008, 2009.

Die ganze Rezension / La tuta recenzo

?iu rivero, kiun vi provis transiri

Mi jam skribis pri la koncerta albumo LeftRightLeftRightLeft kaj la studioalbumo Viva La Vida de Coldplay. Tial nun nepras mencii la albumeton “Prospekt’s March”. ?i aperis fine de 2008, do kelkajn monatojn post “Viva La Vida”, kaj estas forte ligita al ?i.

Unue, ?i havas similstilan eksteran aspekton: La albumonomo aperas en la sama skribmaniero. La malanta?o konsistas el pentra?o, ?ifoje “La batalo de Poitiers”. Due, ?i enhavas kanton, kiuj iam estis verkitaj kaj surbendigitaj por la albuimo mem, sed je la fino tamen ne aperis sur ?i. Trie, kelkaj kantoj de la albumo retrovi?as sur la albumeto, sed en alia versio. La muzika stilo ?iel ajn restas la sama. Kaj “Viva La Vida” vendi?as anka? en luksa versio, kiu enhavas la kompletan “Prospekt’s March”.

Tial ne havas sencon, priju?i la albumeton sendepende de la albumo. Fakte por mi ?i ne estas memstara, sed bonega aldono.

Coldplay: Glass Of Water

Aparte a?skultinda estas “Glass Of Water”, kiu montras la samajn kvalitojn kiel la kantoj, kiuj plej pla?is al mi de la albumo mem. Cetere ?i estis unu el la kantoj, pri kiuj mi sciis, ke ili estis e? jam anoncitaj por “Viva La Vida”. La sama direblas pri “Rainy Day”, en kies refreno aperas belegaj, fortaj ar?instrumentoj.

Coldplay: Rainy Day

Same kiel sur la albumo aperas du kantoj en unu trako, inter ili la titola kanto de la albumeto. “Lost+” sonas kiel la origina “Lost”, kun la sola diferenco de repado fare de gastmuzikisto.

Entute mi forte rekomendas “Prospekt’s March” en kombino kun “Viva La Vida”, ?ar ili apartenas kune. Mi tre ?ojas, ke haveblas pli da materialo en la sama stilo kiel la brila albumo.

Vivu la vivo

Kiel mi skribis hiera? en la recenzo de LeftRightLeftRightLeft, koncerta albumo de Coldplay, mi ankora? ne detale menciis la anta?an studian, kvaran albumon “Viva La Vida”. Tion mi nun finfine faras.

La anta?aj tri albumoj, “Parachutes”, “A Rush Of Blood To The Head” kaj “X&Y”, havis iomete kongruan aspekton. “Viva La Vida Or Death And All His Friends”, jen la kompleta titolo, alportas grandajn ?an?ojn jam ?e la kovrilo: ?i montras bildon, pli precize la faman pentra?on “La libereco gvidas la popolon”. La titolo “Viva La Vida” estas la nomo de pentra?o de Frida Kahlo, kiu montras melonojn. La bildo kaj la nomo estas jam ofte uzitaj kaj eble tro kli?aj, sed ?i tie ne, ?i tie ili ?ustas.

La albumo jam aperis en 2008, sed la? mia sperto rilate al Coldplay, estas tute bone, verki la recenzon nur kun iom da tempa distanco. Kiom diversaj estis miaj impresoj pri la tria albumo post la a?skultado de la unua kanto de ?i, post la unua plena a?skultado de la albumo kaj post iom da tempo. Nur tiam eblis vera priju?o.

Dum la unuaj tri albumoj formas trilogion, per “Viva La Vida” Coldplay iras novajn vojojn. Iomete strange ?ajnas la ka?itaj kantoj (la? la principo: unu trako, du kantoj). Tria duobla kanto almena? aperas en la titololisto. Mi tamen da?re ne komprenas, por kio oni entute faris tion: Pluraj kantoj estas senpa?ze konektitaj. Same mi ne komprenas, kial en la KD-libreto ne trovi?as la tekstoj, sed nur diversaj bildoj.

La elektronika komenci?o kaj fino memorigas pri la albumo “X&Y”. Sed tie jam fini?as la komunaj trajtoj. Por la kvara albumo la muzikistoj a? uzis pli grandan instrumentaron – a? almenaü pli varian klavaron.

Cemeteries Of London havas belege melankolian, revan sonon. Lost estas jam himno:

Coldplay: Lost

Tie montri?as jam grava diferenco al la anta?aj albumoj: ?ifoje estas la kantoj kun pozitiva etoso, kiuj estas la plej gravaj. Precipe ?e la unuaj du albumoj pli elstaris la malgajaj a? almena? pripensemaj pecoj.

La absoluta kulmino de la albumo sen ajna dubo estas “Viva La Vida”, la titola muzika?o mem. Per ?i Coldplay prezentas grandan romantikan kanton per la tuta koro. ?i estas bonega ekzemplo por la forta produktado de la albumo, kiu tamen ne sonas troproduktite (jen la granda malsano de la jardeko, en kiu ?i aperis). “Viva La Vida” transprenas la tor?on de “Clocks” el la 2a albumo, kiu ?is nun estis la unike elstara kanto de Coldplay.

Coldplay: Viva La Vida

La grupo montras, ke ?i havas talenton por bombasta “stadiona roko” kiel U2. Tio estas io nova, ?ar tute kontra?e, sur la unuaj tri albumoj ?i ankora? sonis tre intime, vundigeble.

Per “Strawberry Swings” Coldplay denove transiras al popa, sed fajna muziko. La dua titola kanto, “Death And All His Friends”, ravas min tra sia intensa gitara solo. La saman efikon havis la gitara melodio en “Shivers” de la unua albumo.

Mi inklinas konsenti kun la recenzo de Lukas Heinser: Ver?ajne “Parachutes” ?is nun restas la plej bona albumo de Coldplay tiasence, ke ?i plej bone funkcias kiel albumo, ?ar ?i havas konstante altan kvaliton. La postaj publika?oj enhavas kelkajn kulminojn, sed anka? pli malinteresajn partojn. Resume konstateblas, ke “Viva La Vida” estas grandioza verko.

Donu al mi almena? unu ?ancon

Seit 2003 rezensiere ich einmal jährlich auf Deutsch – und seit 2005 in meinen beiden Muttersprachen Deutsch und Esperanto. Bisher waren zwei Comics (2003, 2005) und fünf Musikalben (2004, 2006, 2007, 2008, 2009) dabei. Dieses Jahr geht es um einen Film!

Ekde 2003 mi recenzas unufoje jare en la germana – kaj ekde 2005 en miaj du gepatraj lingvoj la germana kaj Esperanto. ?is nun estis du komiksoj (2003, 2005) kaj kvin muzikalbumoj (2004, 2006, 2007, 2008, 2009). ?ijare temas pri filmo!

Die ganze Rezension / La tuta recenzo

Flugu min al la luno

Mi konfesas: Por recenzi novajn Esperanto-muzikdiskojn, mi bezone multe tro longe, almena? dum la pasintaj jaroj. Aliflanke mi tute ne ?atas la kutiman manieron, kiel oni prezentas fre?e aperintajn verkojn en Esperanto-gazetoj: Homoj surface kaj haste skribas. Plej ofte oni nur redonas la informojn, kiujn la eldoninto mem liveris, a? la?das sen tro akre analizi la produkton. Mi kiel detalfanatikulo ne kapablas skribi tiel. Mia lasta recenzo temas pri “Hotel Desperado”, la dua disko de Esperanto Desperado, kiu aperis en 2004, do anta? kvin jaroj. Tamen indis atendi tiun tempon por fini la tekston. Mi lernis interalie, ke mia plej ?atata kanto de tiu disko, “?i nokte“, reuzas melodion. Kiam mi vizitis la doktori?an feston de Sebastian en junio 2007, lia ?aza ensemblo ludis kanton, kies melodion mi rekonis. Poste li klarigis al mi, ke la kanto nomi?as “Fly Me To The Moon” kaj estas kvaza? klasika?o en tiu muzikspeco. Mi trovis multajn videojn en la reto, sed plej kaptis mian atenton la surbendigo de Karolina Pasierbska:

Eta ?ambro en granda urbo

Einmal im Jahr schreibe ich eine Rezension in meinen beiden Muttersprachen Deutsch und Esperanto. Nach zwei Comics (2003, 2005) und vier Musikalben (2004, 2006, 2007, 2008) geht es erneut um Musik.

Unufoje en la jaro mi skribas recenzon en ambaŭ miaj gepatraj lingvoj, la germana kaj Esperanto. Post du komiksoj (2003, 2005) kaj kvar muzikalbumoj (2004, 2006, 2007, 2008) ĉifoje denove temas pri muziko.

Die ganze Rezension / La tuta recenzo

Vivante en duonlumo

Epidemia

Einmal pro Jahr schreibe ich in meinen beiden Muttersprachen Deutsch und Esperanto. Dabei rezensiere ich immer etwas. Zweimal waren es Comics (2003, 2005), dreimal Musikalben (2004, 2006, 2007). Dieses Jahr geht es zum dritten Mal in Folge um Power Metal, diesmal “????? ? ????????” von Epidemia aus Russland.

Unufoje en la jaro mi skribas en ambaŭ miaj gepatraj lingvoj Esperanto kaj la germana. Ĉiam mi recenzas ion. Dufoje estis bildstrioj (2003, 2005), trifoje muzikalbumoj (2004, 2006, 2007). Ĉijare denove temas pri potenca metalroko, la trian fojon sinsekve, ĉifoje “????? ? ????????” de Epidemia el Rusujo.

Die ganze Rezension / La tuta recenzo

Batalisto kaj re?o

Thy Majestie: 1066 Thy Majestie: Hastings 1066 Thy Majestie: Echoes Of War

Mein Musiktagebuch schreibe ich fast nur auf Esperanto, meiner zweiten Muttersprache. Als ich vor vier Jahren einen Eintrag auf Deutsch verfaßte, war das eine spontane Entscheidung bzw. dem rezensierten Werk geschuldet. Die Idee, das einmal pro Jahr zu machen, gefiel mir so gut, daß ich sie vor drei Jahren fortsetzte. Angeregt durch Freunde, die immer zweisprachig schreiben, gab es vor zwei Jahren direkt eine Esperanto-Übersetzung. So wie letztes Jahr geht es auch diesmal um eine CD von der Metalband Thy Majestie aus Sizilien.

Mian muzikan taglibron mi skribas preskaŭ nur en Esperanto, mia dua gepatra lingvo. Kiam mi verkis enskribon en la germana antaŭ kvar jaroj, tio estis spontanea decido resp. ŝuldita al la recenzita verko. La ideo, fari tion unufoje en la jaro, plaĉis al mi tiom multe, ke mi daŭrigis ĝin antaŭ tri jaroj. Instigita tra amikoj, kiuj ĉiam skribas dulingve, antaŭ du jaroj rekte haveblis Esperanto-traduko. Same kiel dum la pasinta jaro ĉifoje temas pri KD de la metalroka bando Thy Majestie el Sicilio.

Die ganze Rezension / La tuta recenzo

Kontra? la mallumo kaj la morto ni batalas

Thy Majestie: Perpetual Glory Thy Majestie: The Lasting Power

Für gewöhnlich verfasse ich mein Musiktagebuch in meiner zweiten Muttersprache Esperanto. Seit dem Beginn vor drei Jahren schreibe ich jedoch jedes Jahr eine Rezension auf Deutsch. Diesmal geht es wie vor zwei Jahren wieder um eine CD, nämlich “The Lasting Power”. So wie letztes Jahr liefere ich zusätzlich eine Esperanto-Übersetzung.

Kutime mi verkas mian muzikan taglibron en mia dua gepatra lingvo Esperanto. Ekde la komenciĝo antaŭ tri jaroj tamen mi ĉiujare recenzon en la germana. Ĉifoje temas kiel antaŭ du jaroj pri KD, nome “The Lasting Power”. Same kiel dum la pasinta jaro mi liveras aldone Esperanto-tradukon.

Die ganze Rezension / La tuta recenzo