La vivo restis tia, kia ?i estis anta? unu jaro: Mia taglibro ekde monatoj pa?zas, ?ar mi faras aliajn aferojn. Mi sukcesis skribi pri multaj Eo-renkonti?oj, kiujn mi partoprenis, kaj jam i?is longa serio (lasta kontribuo hiera?), sed intertempe mi partoprenis tiom multajn pliajn, ke la listo kreskis denove. Sed tio ja estas bona nova?o, kaj cetere persona rekordo: Neniam ofte en mia vivo mi estis ?e tiom multaj renkonti?oj en unu jaro. Kaj mi anka? ne memoras jaron, en kiu mi vizitis tiom multajn landojn. Do la ?efa kialo por la taglibra pa?zo estas tre pozitiva.

Krom tio, mi muzikas tiom regule kiom neniam anta?e (a? ekde jaroj ne plu, sed certe kiom neniam anta?e kun tia sukceso kaj efikeco). Aldoni?as amase a?etitaj diskoj, kiujn indus recenzi a? almena? iel pritrakti en la muzika taglibro. Koncertojn mi vizitis malofte, ?ar mi da?re ne sukcesis skribi pri ?iu fojo, dum kiu mi eliris en 2011, kaj mi kvaza? dronas en nea?skultitaj diskoj.

Sed la bona nova?o por hodia? estas: Finfine mi surbendigis kanton! Mi a?etis la ekipa?on jam en januaro 2012. Fakte kiel mi eltrovis, per la programo GoldWave ege facilas kombini diversajn surbendigojn, tiel ke tute ne necesas havi unu perfektan. Fakte mi ne uzis mian bonan gitaron, sed la gitalelon. Kaj la rezulto sonas surprize bone por tiom amatora provo!

Post-Esperanto-renkonti?o-sindromo (P.E.R.S.) de La Kuracistoj

(Kaj kiu scias, se mi tiel da?rigas, eble mi iam surbendigos hiphopon kiel mi estis promesinta al Cyriile fine de 2005. Cetere anka? hiphopajn instrumenta?ojn mi pluverkis oftege dum la pasintaj monatoj.)

Tute rande, La Kuracistoj nun havas propran pa?on ?e Soundcloud:
soundcloud.com/kuracistoj

P.E.R.S. estas la dua propra kanto de La Kuracistoj ekde Al la liberec’ el la jaro 2009. Intertempe mi iomete variigas la strofomelodion de P.E.R.S., sed mi ?atas, ke ?i estas sufi?e simpla, iom monotona kanto.

La ideoj por tiu kanto venis al mi jam post la 4a JES en Naumburg/Saale, kaj mi surbendigis ilin per mia po?telefono. Sed da?ris monatojn (tiuj vortoj i?as rutinaj), ?is mi rea?skultis ilin, devenis la akordojn per mia gitalelo (kiel montri?is, estas ?iam bazaj akordoj, kiuj estas ege facile ludeblaj) kaj kunmetis la diversajn versiojn al unu kanto. Por la teksto mi havis nur fragmentojn, sed la reston mi verkis mirinde rapide en la urbaj trajnoj dum la vojo al kaj de la laboro. (Ekde aprilo mi laboras en Hamburgo dum la semajno.)

Jam ekde jaroj pretas miaj kvin receptoj kontra? la post-Esperanto-renkonti?o-sindromo (PERS); nun estis tempo, anka? verki kanton por tiu situacio. Mi sentis, ke Esperantujo ?enerale bezonas tian kanton.

La akordoj en la refreno eble iomete memorigas pri “Tohuvabohuo” de Kajto. Tamen ne estas tute la samaj, dum la Kajto-kanto uzas ekzakte la samajn akordojn kiel Ray Charles en la famega kanto “Hit The Road Jack”. Do neniu serioza ideo?telado (a? senkonscia inspirado) miaflanke…

Kajto: Tohuvabohuo

Ray Charles: Hit The Road Jack