Arkivoj de etikedoj: samadhi

Tenu vin je via amo

Hieraŭ mi revenis de la 51a Internacia Seminario en Würzburg. Kun ĉirkaŭ 180 partoprenantoj ĝi denove estis sufiĉe malgranda, sed la etoso por mi persone estis en ordo. Kiel post ĉiu bona IS, mi estas malsana.

Pro geedziĝa festo, mi alvenis nur la 29an de decembro. Tial mi ne spektis la koncerton de Martin Wiese. Krom tio mi ŝajne ne multon maltrafis.

La post-IS-sindromo (ankaŭ konata kiel la “IS-bluso”) ne kaptis min. Tion kaŭzas la fakto, ke mi ankoraŭ atendas tre agrablan renkontiĝon.

Ĉijare mi ĝuis nekonatan liberecon: La unuan fojon ekde dek du jaroj mi ne devis organizi ion, sed povis libere decidi pri mia tempo. Antaŭ dek jaroj pasintfoje okazis ke mi ne bezonis flirti.

Post iom da baraktado, Till kaj mi sukcesis ricevi dulitan ĉambron. Tio montriĝis la ĝusta decido.

Agrable surprizis min la bona kaj multa manĝaĵo. Eĉ haveblis senpaga kafo tagmeze kaj vespere! Kaj krome oni ne elĵetis la homojn tuj post la oficialaj tempoj, sed ankoraŭ atendis sufiĉe longe. La estrino ricevis tiom pozitivan impreson pri ni, ke ŝi spontanee decidis oferti persone senpagan ŝaŭmvinon dum la silvestra bufedo. Poste ŝi dancis en la diskoteko.

La trinkejo ofertis biciklistan bieron, do miksaĵon inter biero kaj limonado. Tio trafas ĝuste mian preferon. Krome dum la silvestra nokto la du estroj laboris ĝis la 7a matene!

Bedaŭrinde suferis la kvalito de la gufujo de tio, ke oni ne daŭrigis kelkajn regulojn el la pasinteco: Homoj senhezite kunportis bieron; oni ne ŝlosis la ĉambron dum la noktaj koncertoj. Tiel ekestis ĉiam multa bruo. Parte tion kaŭzis la fakto, ke la koridoro kun la ludejo kaj la sidlokoj por la drinkemuloj estis tuj apude. La gufujo evidente meritas pli apartan lokon.

Mi ĝojas, ke okazis ILEI-ekzamenoj kaj komuna kunsido de la GEJ- kaj la GEA-estraroj. Tamen ĝenis min la fakto, ke la GEJ-forumo denove okazis paralele al multaj aliaj interesaj programeroj, interalie la naĝposttagmezo. La GEJ-jarĉefkunveno estis sen konkurenco, sed tamen venis malmultaj partoprenantoj. Mi ne scias, kiom ofte mi devas ripeti miajn konkretajn konsilojn, ĝis oni aŭskultos kaj realigos ilin.

La 29an de decembro koncertis Samadhi. Unu el la muzikistoj estis esperantisto, kiu pasintjare ankoraŭ venis kiel novulo al la IS. La muziko (regeo, skao, mondmuziko) plaĉis al mi, kvankam mi ne ĉeestis la plej grandan parton de la koncerto. La Esperanto-kantoj tamen havis tute fuŝan akcentadon.

La Pafklik’ koncertis post (!) la internacia vespero dum la 2a de januaro. Bedaŭrinde la teknikaĵoj tiam ne bone funkciis. Sed la du muzikistoj savis la situacion per multa humuro. Notindas ke en la unua linio staris multaj belulinoj – do ne povas esti nomita malsukcesa koncerto. Bedaŭrinde male al la pasinta fojo mi ne povis partopreni, ĉar mia voĉo kaj sano jam estis en tro malbona stato.

Mi uzis la tempon por denove babili kun Cyrille pri la hiphopa kompilo. Ni interkonsentis pri la sekvaj konkretaj paŝoj kaj nun mi estas denove pli optimisma, ke mi plie kontribuos (krom la jam akceptita Dolchamar-remikso).

Malgraŭ la fakto, ke estis malgranda IS, ĉeestis imprese multaj belulinoj. Rilate al tiu kvalito la IS do ne suferis. Tamen flirtado ŝajne preskaŭ nur okazis dum silvestro. Ĉiel ajn mi estis ekster la ludo.

Mi vidis plurajn novajn t-ĉemizojn. La revolucieman olivoverdan Zamenhof-t-ĉemizon mi aĉetis, ĉar ĝi estas tiom kliŝe stulta, ke ĝi denove amuzas. Ĉar mi jam surloke aliĝis al la 52a Internacia Seminario en Biedenkopf, mi krome ricevis senpagan ĉielobluan IS-t-ĉemizon.

Laŭ mia persona rerigardo al 2007, estis bona jaro malgraŭ kelkaj streĉaj fazoj. La devizo por tiu jaro estis “Halt Dich an Deiner Liebe fest” (Tenu vin je via amo).