Arkivoj de etikedoj: republica

De la tegmentopintoj kriu tion

Plia jaro da interreta taglibro pri muziko estas ne nur bona tempo por rerigardi, kiel mi faris hieraŭ, sed ankaŭ bonvena okazo por senhonte festi sin mem. Tiun sintenon mi kaptis dum mia DĴ-kariero, sed mi lernis ĝian tutan utilon kaj plenan signifon komplete nur kiel oficiala Esperanto-aktivulo. Maldankemaj postenoj instruas tiun postvivoregulon nekredeble bone.

La 15an de marto, mi finis plian samplobazitan kanton. Estas tamen iomete speciala afero, ĉar mi ne kunmetis dekojn da samplaĵoj, sed kombinis unu samplaĵon kun si mem. Por kompreni tion, necesas scii ke sur multaj de miaj kompaktdiskoj kun muzika materialo troviĝas unu aŭ pluraj kompletaj kantoj en la WAV-formato. Jam komence de 2000, dum mia studado en Catania (Sicilio), mi tiel kreis plurajn demokantojn. Grandparte ili hodiaŭ estas forgeseblaj, krom unu teknokanto, kiu daŭre konvinkas min, kvankam mi faris nenion pli ol sonigi samplaĵon je kelkobla laŭteco. Mi neniam neis ke tio ne estas granda artista atingo. Sed aliflanke temas pri samplaĵoj, sendepende de tio, kion ili enhavas. Krome ne estas la plej freneza soneksperimento en la historio de muziko – oni pensu nur pri la silento de John Cage – kaj kial mi ne rajtas iri similan vojon?

Mia nova malnova kanto estas ĉirkaŭ unuminuta muzikpeco, kiu fascinis min ekde 2000. Origine ĝi troviĝis sur la disketo / komputila KD “Die Rote Zora”, kiun mi aĉetis en 1999. Tiu disko enhavas samplaĵojn por remiksi la titolan kanton de la fama infana serio (denove grava memoro el mia infaneco), sed interalie ankaŭ demoversion de la (tiam) plej nova eldono de la programo, kiun mi uzas por krei samplobazitan muzikon. Per la samplaĵoj de tiu demoversio mi kreis la originan version de mia unua acidĵaza kanto. Sed plie la disko enhavas du videojn, kiuj privarbas muzikprogramojn. Unu el ili estas por hejma studio kaj enhavas ĝuste tiun muzikaĵon, kiun mi ŝatas tiom multe.

En la video oni vidas junulon, kiu laboras per sia komputilo, kreante muzikon unuflanke, kaj arogantan rokgrupon, kiu malbone kondutas en reala studio aliflanke. Je la fino la anoj de la grupo ne povas pagi la altajn kostojn por la surbendigo, dum la junulo posedas sian verkon mem. Kvankam mi ne konsentas kun la mesaĝo de la varbado, nome ke muzika programo anstataŭas aŭ eĉ supertrafas profesian studion, mi ege ŝatas la videon pro la freneza rokgrupo kaj la rapida rokmuziko, kiuj ambaŭ kongruas unu kun la alia.

La MPEG-dosiero estas de la 13a de januaro 1999 kaj daŭras 50 sekundojn. La fino de la muziko estas evidente fortranĉita, ĉar ĝi estis elkonduka klavara solo, kiu ne gravas por la varbado. Sed kompleta muzika trako troviĝas sur disko kun rokmuzikaj samplaĵoj, kiun mi aĉetis fine de 1999. Kaj fine mi ricevis la muzikaĵon en la formo de WAV-dosiero sur KD de la profesia eldono de la muzika programo, kio permesas al mi komercon uzadon de ĝi. La nura sed decida ŝanĝo, kiun mi faris, estas ĝustigo de la laŭteco je la fino. Origine okazas mallaŭtiĝo je la lastaj sekundoj. Mi konstantigis la sonon, tiel ke oni aŭdas ĉion inkluzive la sintezilan elkondukon je la sama laŭteco.

La finan verkon mi nomis “Aroganteco helpas”. Mi pensas, ke tiu titolo estas trafe elektita pro pluraj kialoj menciitaj supre.

La rapida rokmuziko kun klavaroj pli similaj al elektronika muziko kompareblas almenaŭ al du aliaj verkoj: La kanto “Ready To Go” de Republica estas en la sama ĝenerala stilo. “Machete” de Moby ankaŭ iom similas al ĝi, precipe kaj plej evidente ĉe la klavaroj.

Kutime mi skribas dufoje jare pri retaj taglibroj, sed ĉifoje ne ekzistas io tre menciinda. La nura grava ŝanĝo por mi mem estas, ke mi ekde la 13a de aprilo ne plu estas membro de la traduka teamo de LiveJournal.

Fakte mi estis aŭtomate forigita el la grupo pro neaktiveco. Komence mi provis traduki la liston de oftaj vortoj, sed neniu alia membro de reagis. Reale do mi ne estas pli malaktiva ol la aliaj. Eble estas bedaŭrinde, ke tiu aktiveco stagnas. Aliflanke mi mem ĉiam havas pli multajn okupojn ol liberan tempon. Estis bone elprovi tion por mi, ĉar nun mi scias, ke mi ne povas garantii konstantan kunlaboron kaj tial prefere ne plu partoprenu.

Ne lasu ?in tute ene

Mi realigis la ideon, kolekti muzikon el la 1990aj jaroj, kiu meritas eksoni pli ofte dum festoj. En magazeno en Münster mi aĉetis du disketojn kun kantoj, kiuj plej mankis en mia kolekto: “Inside” de Stiltskin kaj “Ready to go” de Republica.

Ambaŭ agrable surprizis min: Sur la Republica-disketo troviĝas ankaŭ la albumo versio de “Ready to go”. Ĝenas min ĉe disketoj, ke ofte ne estas tiel.

Pri “Inside” mi jam sciis, ke ekzistas du versioj. Kiam mi finfine eltrovis, kiel nomiĝas tiu kanto kaj ke ĝi estas de Stiltskin, mi iomete serĉis en la interreto kaj trovis paĝon, kiu listigas kompaktdiskojn, kiuj enhavas tiun kanton:

Stiltskin - Inside
4:23 18 Top Hits aus den Charts 5/94 
4:23 Bravo Hits 8 
4:25 Bravo Hits - Best Of '94 
5:13 Die ultimative Chart-Show - Die erfolgreichsten Werbe-Hits

Ĝenis min la lasta indiko, ĉar ŝajne ekzistas dua, pli longa versio. La MP3-dosiero, kiun mi havis, laŭ sia daŭro kongruis al la unuaj tri mencioj. Kompreneble oni ne fidu tiajn serĉrezultojn. Aŭtomate verkitaj TTT-paĝoj ofte enhavas la plej okulfrapajn erarojn, kiujn eĉ duonscia homo tuj eltrovas.

Des pli mi ĝojis kiam mi vidis, ke la disketo enhavas ambaŭ versiojn! Mi eĉ ne kapablas diri ĝis nun, kiu el ili pli plaĉas al mi. Sed tio ankaŭ ne gravas. La decida afero estas, ke mi trovis tiujn du gravegajn kantojn por mia muzikkolekto!

Preta por iri

Meze de junio mi foriris kun kelkaj amikoj al du trinkejoj en Münster. Unue ni trinkis koktelojn en la “Visages”. Je noktomezo ok el ni pluiris al la “Bullenkopp” Ni estis kvar viroj kaj kvar virinoj – kaj neniu tiatempe havis partneron! Tamen neniu sentis sin devigata, flirti. Tio tre kontribuis al la etoso de libereco. ĉiuj bonege amuziĝis. Ni dancis kaj kantis kiel frenezuloj.

Tiuokaze mi aĉskultis la unuan fojon la originan version de “Ich liebe Dich” de la grupo “Clowns und Helden”. Estas sufiĉe plata ŝlagrokanto. Antaŭe mi nur konis la reludversion, kiu aperas en “Meister der Musik, Teil 2” de J.B.O. Laŭdire ĝi venas de la metalroka grupo “Sodom”, kaj fakte la kantisto de tiu grupo vere kantas ĝin! Post tiu sperto mi multe pli altestimas la rezulton ol antaŭe.

La sekvan tagon kelkaj personoj el mia amikaro denove renkontiĝis okaze de la naskiĝtago de unu el ni. DĴ Arafat donacis tre interesan memkompilitan kompaktdiskon, kiu interalie enhavis la muzikon de “Piratoj de la Kariboj – La Malbeno de la Nigra Perlo“, sed ankaŭ la muzikon de “The Secret of Monkey Island” ludita de “Press Play on Tape”. Mi tuj rekonis ĝin!

Krome DĴ Arafat denove impresis min per sia fajna muzikgusto. Li surmetis alian kompaktdiskon, sur kiu li estis kompilinta rokmuzikon el la 1990aj jaroj. Estis tiom nekredeble por mi, ĉar mi mem jam ekde kelkaj jaroj pripensas, fari la samon. Kaj kvazaŭ tio ne sufiĉus, la granda parto de la kantoj estis la sama, kiun ankaŭ mi elektus por tia KD. Mi nepre devas ekhavi ekzempleron de tiu kompaktdisko.

Mi babilis kun DĴ Arafat kaj ni konsentis, ke sur tia KD aperas kantoj, kiuj siatempe estis brilaj, sed intertempe forgesitaj kaj ne plu aŭskultigitaj, sed kiuj eble post kelkaj jaroj denove rikoltos atenton. Nun estas la tempo por montri al la homoj la bonan rokmuzikon el la 1990aj jaroj – antaŭ ol iu modo rilate al tio komenciĝas. Kiom bone, renkonti homon, kiu samopinias pri tiaj aferoj!

Unu ekzemplo por remalkovrinda muziko estas “Ready To Go” de “Republica” (ne “Republic” el Hungario). Tiu grupo havis kelkajn grandajn sukcesojn meze de la 1990aj, sed mi poste aŭdis nenion plu pri ili. Unu ebla kanto, pri kiu mi pensis por tia kompilo, sed kiu ne aperas sur la KD, estas “Paranoid” de Garbage. Similstilan kanton de Björk, kiun DĴ Arafat elektis, mi rekonis, sed ne estis sciinta, de kiu ĝi estis.

Reale mi tamen rimarkis nur la mankon de unu kanto. Mi ne plu memoras la nomon de la kanto nek la artiston, nur ke ĝi aperis en varbfilmo por Levi’s-pantalonoj ĉirkaŭ 1994. Mi demandis DĴ Afarat pri ĝi kaj li estis sufiĉe optimisma, ke eblas eltrovi, pri kiu kanto temas.