Arkivoj de etikedoj: oksana mirgorodska

Mi ne volas multe pli ol danci kun vi

Post la unua parto pri la 67a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo (Ukrainujo), mi ankora? menciu kelkajn malgrabla?ojn, kiuj iomete ?enis, sed ne sukcesis ruinigi mian ?uon de la renkonti?o.

La akceptado da?ris plurajn tagojn. Ial en la komputiloj de la administrado ne aperis ajnaj informoj pri la anta?pagoj. Krome necesis aparte registri?i ?e la ejo mem kaj tion faris neesperantisto (iom malpraktike).

La ejo estis tipa lo?ejo por lernantoj a? studentoj, tute la? miaj atendoj. La de?orantinoj tamen malfacile akceptis la longan festemon de la partoprenantoj. Evidente ili estis alkutimigitaj al io alia. Aliaj homoj plendis pri tro varmaj ?ambroj, sed mia estis tute en ordo. Krome agrable surprizis min mia bona lito. Mi ?iam mirinde bone dormis.

Ekde la dua tago, varma akvo ne plu haveblis. Sed tio ne estis planita kaj validis la?dire por la tuta kvartalo. En la varmega somero oni ?iel ajn ?vitegis kaj malvarmega du?o estis bonega oportuno por pruvi virecon. Kelkfoje JoCo kaj mi kantis mian Blur-parodion „Du?’ 2“, kiun mi estis verkinta dum la Internacia Junulara Festivalo (IJF) en 2003 pro la sama kialo. La necesejoj estis malluksaj, ?ar oni ne povis sidi.

Elektra kurento nur funkciis en elektitaj ?ambroj. Sed ?uste pro tio la ?ambro 305, kiun mi jam menciis hiera?, i?is la renkontej’ por hazardaj renkontoj, man?oj (de la memzorgantoj) kaj koncertoj. Mi mencios tiun ?ambron ankora? poste.

La kutimajn man?ojn oni ricevis en la restoracio „??????!“, kiu situis kelkdek metrojn for de la ejo. Beda?rinde oni forgesis anta?mendi la vesperman?on dum la unua oficiala tago de la IJK, tiel ke homoj devis longe atendi. La man?a?o mem estis malmulta sed fajna. Krome eblis mendi kafon, kvason kaj bieron kontra? malmultega mono (la? okcidente?ropaj normoj), tiel ke mi ofte pasigis kroman tempon tie kun aliaj. Dum la lasta vespero, la servistinoj portis belajn kostumojn. Tion kompreneble multaj uzis por komunaj fotoj. ?enerale la dungitoj ?ajne tre ?atis nin. Krome ili ?iam aprezis miajn mendojn en la ukraina.

En la ejo trovi?is neniu salono, kiu estis sufi?e granda por ?iuj partoprenantoj. La salono por la vespera programo sufi?is por eble 100 personoj. Sed alemena? ?i estis parto de la ejo mem kaj ne longe for kiel jam okazis dum aliaj renkonti?oj (kun la kutimaj logistikaj problemoj). Ofte homoj staris en la koridoro.

La trinkejo ne havis fridujon, sed tio mirinde ne ?enis min. Cetere ekzistis fridujo por la partoprenantoj, sed ?i ?iam estis plen?topita. Tie interalie trovi?is kolekto da ?okolado, kiun mi estis kunportinta post peto de Rusino, kiu ege ?atis ?in dum la post-JES-festo en Berlino. Preska? ?iun vesperon mi okazigis ?okolado-gustumadon!

Ekzistis program(tabulo), sed okazis multaj ?an?oj kaj malfrui?oj. Pri la tema programo, diskutrondoj ktp. Mi kaptis nenion kaj se okazis lingvokurso de la ukraina, mi maltrafis ?in. Libroservon mi ne vidis kaj anka? ne ion pri noktaj filmoj. La gufujo okazis en aparta angulo, kiu tamen ne estis komplete ?irmita de la enirejo. Tial ?i estis sufi?e brua.

Mi skribis pri multaj negativaj aferoj. Tamen la IJK por mi mem estis bonega. La unua kialo estis la Ukrainaj ?armulinoj! Estis vere nekredeble, kiom multaj belulinoj ekzistas en tiu lando! La dua kialo estis la personaj kontaktoj. Mi revidis tiom multajn geamikojn kaj ekkonis tiom multajn homojn.

La tria kialo estis la muzika programo, kiu similis al malgranda Kultura Esperanto-Festivalo (KEF). Mi e? ne sukcesis ?eesti ?ies koncerton, ?ar la salono estis tiom plena (kaj balda? similis al sa?no). Sed kiel mi jam skribis, eblis a?skulti anka? en la koridoro kaj la trinkejo estis tuj apude. Tiel mi maltrafis la muzikadon de Mikaelo Bron?tejn, Martin Strid kaj Helena Melnikova. Pa?lo Mo?ajev ludis sole kaj kun iu alia. Krome koncertis ?omart kaj Nata?a. JoMo koncertis denove nur unu monaton post la Germana Esperanto-Kongreso en Münster. La sekva video bonege redonas la etoson kaj oni bone vidas la dancantan publikon.

JoMo dum IJK 2011

Tiom densa estis la muzika programo, ke ekzemple por Inicialoj DC restis nur loka en la adia?a koncerto. Sed pri ?i mi skribos ankora? poste pli detale.

La Pafklik’ a? pli precize Platano denove aperis sursceneje kaj mi asistis lin kiel jam dum la 2a JES. Krome lin subtenis Oskana Mirgorodska, bonega kantistino. En la sekvaj du videoj anka? mi spekteblas (en la dua tute maldesktre).

Platano dum IJK 2011

Platano kaj Oksana dum IJK 2011

Pri la aliaj muzikaj programeroj mi skribos alian fojon. Ankora? sekvos rakontoj pri kelkaj kulminoj!

En la verda Ukrainio

Post la anonco, finfine skribi pri la Esperanto-renkonti?oj de 2011 kaj 2012, kiujn mi vizitis, nun venis la tempo por la 67a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo, ?efurbo de Ukrainujo, kiu okazis inter la 14a kaj 21a de julio 2011. Mi jam skribis pri mia ali?o dum la 2a JES en Burg (Spreewald) kaj la anta??ojo. Fakte pri mia anta?a IJK en 2009 mi verkis tutan serion da enskriboj (unu, du, tri, kvar, kvin, ses, sep).

Kontra? la kutimo mi unue mencias aliajn fontojn, kiuj pritraktas la kongreson. Mi havas kialon por tio, kiun mi mencios poste.

IJK-artikoloj:

fotoj:

Kiel jam konstateblas el la titoloj de la artikoloj, la IJK en Kievo vekis tre malsimilan e?on inter la partoprenantoj. Kelkaj veteranoj grumblis, dum – sufi?e mirinde la? mi – precipe novuloj reagis entuziasme. Aliaj taksis ion mezan inter tiuj du ekstremoj.

Kompreneble mi havas mian propran vidpunkton, sed unue mi volis montri la diversecon de la opinioj. Mi komprenas, kial kelkaj venis al siaj personaj konkludoj kaj e? pensas, ke ?iuj tiuj raportoj povas esti samtempe ?ustaj. Forte dependas de la propraj spertoj dum la semajno (kaj de la anta?aj atendoj), ?u la IJK estis seniluzii?o, en ordo a? e? brila.

?ion tion dirinte, mi a?dacas mencii la fu?a?ojn, kiuj okazis, sen ke ili ruinigis a? malbonigis mian feriumadon. La Loka Kongresa Komitato (LKK) konsistis el entuziasmaj, sed malspertaj aktivuloj. Du semajnojn anta? la IJK la ?efa organizanto grave malsani?is kaj devis resti en malsanulejo. Eble iu organiza teamo de veteranoj povintus bone solvi tiun situacion, sed ?ifoje nenio eblis sen la ?efo, de kiu dependis multaj netrejnitaj organizantoj. Tio estis la ?efa ka?zo por kelkaj surlokaj problemoj. Tute kontra?e, anticipe ?io funkciis bone kaj mi ?iam ricevis rapidan reagon al miaj retmesa?oj.

En la 2a informilo mankis la adreso de la ejo skribita en la ukraina. Por kio oni bezonas tion, se la organizantoj promesis en la sama informilo atendon ?e la flughaveno kaj akompanon ?is la ejo? ?ar tiu atendado ne okazis, kiel mi eltrovis nur surloke. Aldone oni avertis eksterlandanojn pri teruraj taksioprezoj al la urbo (kaj tiu averto kutime validas en aliaj landoj). Poste montri?is, ke ekzistas fiksa maksimuma prezo de 25 EUR, kaj pro la distanco inter la flughaveno Borispil kaj Kievo, tio estas tute akceptebla sumo.

Sed tion tiam mi ne sciis kaj mi estis en fremda lando, armita nur per esperantlingva adreso kaj libro pri la ukraina. Mi decidis unue trinki kafon en la flughavena kafejo por malgrandigi monbileton. Tie mi renkontis du Daninojn, kiuj intencis pasigi unu nokton en Kievo kaj pluflugi al Tajlando la sekvan tagon. Ili havis e? pli grandan problemon ol mi: Ilia kreditkarto estis barita dum 24 horoj (a? unu tago, ili ne sciis) kaj ili havis neniom da loka mono. La lastan ili elspezis por unu plado, kiun ili devis duonigi. Tial ili ne povis veturi al la urbocentro al la rezervita hotelo. Sen ia helpo, ili devintus pasigi preska? unu tagon sen trinka?oj kaj akvo en varmega flughaveno. Kompreneble mi ne povis lasi tion tiel. Mi jam alvenis unu tagon pli frue kaj do sciis, ke en la IJK-ejo estis ankora? multaj liberaj lokoj. Krome la? mia kalkulo la tuta veturado kaj tranoktado ne kostus pli ol 18 EUR por amba? entute. Tiun sumon mi povus senprobleme a? anta?pagi por ili kaj poste rericevi a? simple donaci al ili.

Jen kiel malbona situacio gvidis al tio, ke mi povis montri min kiel kavaliero. Pro tio, ke la du Daninoj estis el?erpitaj kaj iom timemaj, mi tute forgesis pri mia propra malcerteco, kaj utiligis unuopajn frazojn el mia libro kun la vojopriskribo en la dua informilo. Unue ni prenis buson ?is la centra stacidomo, poste metroon. Tiam ni devintus preni buson, sed jam estis sufi?e malfrue vespere, kaj tiuj linioj ne plu funkciis. Sed tiam min trafis la bon?anco de la diligentulo: Iu Ukrainano alparolis nin en sufi?e bona angla. Li estis studento kaj organizis por ni taksion, anticipe konsentante pri la prezo (kiu estis ege malalta por mi). La du Daninoj timis konfidi sin al taksio?oforo, sed kiam mi vidis la grandan ?ildon de la vendejocentro „Magellan“, mi povis konfirmi al ili, ke ni estis sur la ?usta vojo, ?ar mi memoris tion de la 2a informilo. Kiam ni alvenis en iu malhela strato, mi kapablis legi la ?ildon, ?ar mi konas la cirilan alfabeton kaj iomete regas la rusan, kiu estas sufi?e parenca al la ukraina. Nun necesis ankora? iri 200 metrojn tra duonmalhela vojo al la domo. Sed kiam ni estis tie, mi tuj rekonis la konstrua?on, ?ar mi estis jam vidinta fotojn de ?i en la interreto. Aliaj personoj, kiuj jam estis voja?intaj pli frue tien, publikigis ilin. Tiam mi estis absolute certa, ke ni estis ?e la ?usta loko, kaj kiam oni mal?losis la pordon por enlasi nin, unu el la unuaj personoj, kiujn mi renkontis, estis Stephan Schneider! Kompreneble mi havis bonegan humuron tiam kaj rapide organizis tranokteblon por la Daninoj. Ili estis ege ?ojaj! Komune ni iris al la ?ambro, kie ?ajne kolekti?is la partoprenantoj, kiuj jam ?eestis. Estis ?ambro 305, tre proksima al mia propra ?ambro. Kiam ni eniris, mi prezentis la du Daninojn kaj petis de la aliaj komprenon por tio, ke ili ne parolas Esperanton. Tio tute ne estis problemo, ?iuj reagis ege afable kaj ni pasigis agrablan vesperon (a? pli bone, fruan nokton). Mi sentis min kiel la heroo de la tago.

La sekvan matenon la Daninoj kaj mi iris al la direkto de Magellan ?ar survoje la?dire trovi?is banka?tomato. Nun la kreditkarto denove funkciis, ili povis repagi la monon al mi kaj de Magellan prenis taksion al la flughaveno.

Dum la unua oficiala tago de la IJK okazis solena malfermo en la urbocentro. Por tio necesis longa veturado al la urbo kaj atendado. (Aliflanke tio samtempe signifis, ke la organizantoj sukcesis eviti la kutiman „fu?adon“ de partoprenantoj el la ejo, kiu kutime okazas, kiam kongreso gasti?as en granda urbo. Oni povas havi a? facile akireblan urbon a? lokon, kies ?irka?o ne logas la homojn for. Jen regulo el malnova TEJO-manlibro pri organizanto de IJK.) En Kievo atendis nin bonega koncerta serio. Interalie unu grupo ludis muzikon el la filmo Piratoj de la Karibo: La malbeno de la Nigra Perlo. Unu muzikisto ludis gigantan basbalalajkon. Kompreneble tio memorigis min pri la koncerto de Katzenjammer el Norvegujo, kiun mi ?eestis en majo! Unu kantistino prezentis kanton pri sia hejmlando Ulkrainujo en Esperanto. ?i estis Oksana Mirgorodska, kiun mi konas jam de la IJS 2006!

La nacia televido filmis nin. Jen la raporto (kun mi inter 1:40 kaj 1:42):

raporto de Ukraina televido pri IJK 2011 en Kievo

Sed tio nur estis parto de la miaj unuaj du tagoj en Ukrainujo. La reston mi skribos poste, ?ar tiu ?i enskribo jam i?is sufi?e longa.