Se io estis bona, tiom ankaŭ ne estas bedaŭrinde, se ĝi finiĝas (laŭ la aktorino Karime Vakilzadeh). Mi decidis fermi tiun ĉi blogon.
Kial? Plej grave, ĉar mi ne plu regule skribas pri muziko en Esperanto. Kaj tio okazas pro bonaj kialoj: Mi kolektas novajn spertojn kaj impresojn tiom rapide, ke mi ne plu sukcesas skribi pri ili. Mi estas muzike pli aktiva ol antaŭe. Kaj same mia simpla konsumo de muziko forte malkreskis. Dum mi mem daŭre verkas, muzikas kaj kantas en diversaj lingvoj, mi havas dekojn da neaŭskultitaj kompaktdiskoj. Mi pensas, ke mi faris bonan elekton al la prioritatoj. Estas pli bone, ofte mem iri anstataŭ ĉiam sekvi aliajn.
Ekzistus multaj sukcesoj kaj defioj por prirakonti. Unu kulmino certe estis la muzikalo “June kaj kune” dum la pasintajara Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Westelbeers, Nederlando. La Eŭropa Unio subtenis la projekton. Mi mem ne aktive partoprenis la preparojn – krom ke mi proponis reuzi malnovan TEJO-sloganoj por la titolo. Sed la kantotekstoj grandparte baziĝas je la kantoj de la VIPoj. Dek jaroj da altkvalita stultumado finiĝas kiel belega vespero kun multaj talentitaj homoj. Tio certe estis unu el la kvin plej belaj muzikaj spertoj en mia Esperanto-vivo – kaj mi spertis reuniĝo-koncerton de Amplifiki kiel gastkantisto kaj la Kulturan Esperanto-Festivalon (KEF) en Helsinko en 2005! Apud tio, ĉiu alia muzika enskribo aspektus kiel banalaĵo. Estas bona tempo por fini.
June Kaj Kune: La Muzikalo
Intertempe mi blogis en la angla (pri profesiaj temoj) kaj la nura kanto, kiu ankoraŭ mankis por mia alternativa versio de la albumo.
Tiu albumo estis la unua temo en ĉi tiu blogo. Do estas nur dece, ankaŭ fini tiel. Mia serĉo de ĉiuj kantoj estas plenumita. Mi estas feliĉa.
Post la unua parto pri la 67a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo (Ukrainujo), mi ankora? menciu kelkajn malgrabla?ojn, kiuj iomete ?enis, sed ne sukcesis ruinigi mian ?uon de la renkonti?o.
La akceptado da?ris plurajn tagojn. Ial en la komputiloj de la administrado ne aperis ajnaj informoj pri la anta?pagoj. Krome necesis aparte registri?i ?e la ejo mem kaj tion faris neesperantisto (iom malpraktike).
La ejo estis tipa lo?ejo por lernantoj a? studentoj, tute la? miaj atendoj. La de?orantinoj tamen malfacile akceptis la longan festemon de la partoprenantoj. Evidente ili estis alkutimigitaj al io alia. Aliaj homoj plendis pri tro varmaj ?ambroj, sed mia estis tute en ordo. Krome agrable surprizis min mia bona lito. Mi ?iam mirinde bone dormis.
Ekde la dua tago, varma akvo ne plu haveblis. Sed tio ne estis planita kaj validis la?dire por la tuta kvartalo. En la varmega somero oni ?iel ajn ?vitegis kaj malvarmega du?o estis bonega oportuno por pruvi virecon. Kelkfoje JoCo kaj mi kantis mian Blur-parodion „Du?’ 2“, kiun mi estis verkinta dum la Internacia Junulara Festivalo (IJF) en 2003 pro la sama kialo. La necesejoj estis malluksaj, ?ar oni ne povis sidi.
Elektra kurento nur funkciis en elektitaj ?ambroj. Sed ?uste pro tio la ?ambro 305, kiun mi jam menciis hiera?, i?is la renkontej’ por hazardaj renkontoj, man?oj (de la memzorgantoj) kaj koncertoj. Mi mencios tiun ?ambron ankora? poste.
La kutimajn man?ojn oni ricevis en la restoracio „??????!“, kiu situis kelkdek metrojn for de la ejo. Beda?rinde oni forgesis anta?mendi la vesperman?on dum la unua oficiala tago de la IJK, tiel ke homoj devis longe atendi. La man?a?o mem estis malmulta sed fajna. Krome eblis mendi kafon, kvason kaj bieron kontra? malmultega mono (la? okcidente?ropaj normoj), tiel ke mi ofte pasigis kroman tempon tie kun aliaj. Dum la lasta vespero, la servistinoj portis belajn kostumojn. Tion kompreneble multaj uzis por komunaj fotoj. ?enerale la dungitoj ?ajne tre ?atis nin. Krome ili ?iam aprezis miajn mendojn en la ukraina.
En la ejo trovi?is neniu salono, kiu estis sufi?e granda por ?iuj partoprenantoj. La salono por la vespera programo sufi?is por eble 100 personoj. Sed alemena? ?i estis parto de la ejo mem kaj ne longe for kiel jam okazis dum aliaj renkonti?oj (kun la kutimaj logistikaj problemoj). Ofte homoj staris en la koridoro.
La trinkejo ne havis fridujon, sed tio mirinde ne ?enis min. Cetere ekzistis fridujo por la partoprenantoj, sed ?i ?iam estis plen?topita. Tie interalie trovi?is kolekto da ?okolado, kiun mi estis kunportinta post peto de Rusino, kiu ege ?atis ?in dum la post-JES-festo en Berlino. Preska? ?iun vesperon mi okazigis ?okolado-gustumadon!
Ekzistis program(tabulo), sed okazis multaj ?an?oj kaj malfrui?oj. Pri la tema programo, diskutrondoj ktp. Mi kaptis nenion kaj se okazis lingvokurso de la ukraina, mi maltrafis ?in. Libroservon mi ne vidis kaj anka? ne ion pri noktaj filmoj. La gufujo okazis en aparta angulo, kiu tamen ne estis komplete ?irmita de la enirejo. Tial ?i estis sufi?e brua.
Mi skribis pri multaj negativaj aferoj. Tamen la IJK por mi mem estis bonega. La unua kialo estis la Ukrainaj ?armulinoj! Estis vere nekredeble, kiom multaj belulinoj ekzistas en tiu lando! La dua kialo estis la personaj kontaktoj. Mi revidis tiom multajn geamikojn kaj ekkonis tiom multajn homojn.
La tria kialo estis la muzika programo, kiu similis al malgranda Kultura Esperanto-Festivalo (KEF). Mi e? ne sukcesis ?eesti ?ies koncerton, ?ar la salono estis tiom plena (kaj balda? similis al sa?no). Sed kiel mi jam skribis, eblis a?skulti anka? en la koridoro kaj la trinkejo estis tuj apude. Tiel mi maltrafis la muzikadon de Mikaelo Bron?tejn, Martin Strid kaj Helena Melnikova. Pa?lo Mo?ajev ludis sole kaj kun iu alia. Krome koncertis ?omart kaj Nata?a. JoMo koncertis denove nur unu monaton post la Germana Esperanto-Kongreso en Münster. La sekva video bonege redonas la etoson kaj oni bone vidas la dancantan publikon.
JoMo dum IJK 2011
Tiom densa estis la muzika programo, ke ekzemple por Inicialoj DC restis nur loka en la adia?a koncerto. Sed pri ?i mi skribos ankora? poste pli detale.
La Pafklik’ a? pli precize Platano denove aperis sursceneje kaj mi asistis lin kiel jam dum la 2a JES. Krome lin subtenis Oskana Mirgorodska, bonega kantistino. En la sekvaj du videoj anka? mi spekteblas (en la dua tute maldesktre).
Platano dum IJK 2011
Platano kaj Oksana dum IJK 2011
Pri la aliaj muzikaj programeroj mi skribos alian fojon. Ankora? sekvos rakontoj pri kelkaj kulminoj!
Kiel jam konstateblas el la titoloj de la artikoloj, la IJK en Kievo vekis tre malsimilan e?on inter la partoprenantoj. Kelkaj veteranoj grumblis, dum – sufi?e mirinde la? mi – precipe novuloj reagis entuziasme. Aliaj taksis ion mezan inter tiuj du ekstremoj.
Kompreneble mi havas mian propran vidpunkton, sed unue mi volis montri la diversecon de la opinioj. Mi komprenas, kial kelkaj venis al siaj personaj konkludoj kaj e? pensas, ke ?iuj tiuj raportoj povas esti samtempe ?ustaj. Forte dependas de la propraj spertoj dum la semajno (kaj de la anta?aj atendoj), ?u la IJK estis seniluzii?o, en ordo a? e? brila.
?ion tion dirinte, mi a?dacas mencii la fu?a?ojn, kiuj okazis, sen ke ili ruinigis a? malbonigis mian feriumadon. La Loka Kongresa Komitato (LKK) konsistis el entuziasmaj, sed malspertaj aktivuloj. Du semajnojn anta? la IJK la ?efa organizanto grave malsani?is kaj devis resti en malsanulejo. Eble iu organiza teamo de veteranoj povintus bone solvi tiun situacion, sed ?ifoje nenio eblis sen la ?efo, de kiu dependis multaj netrejnitaj organizantoj. Tio estis la ?efa ka?zo por kelkaj surlokaj problemoj. Tute kontra?e, anticipe ?io funkciis bone kaj mi ?iam ricevis rapidan reagon al miaj retmesa?oj.
En la 2a informilo mankis la adreso de la ejo skribita en la ukraina. Por kio oni bezonas tion, se la organizantoj promesis en la sama informilo atendon ?e la flughaveno kaj akompanon ?is la ejo? ?ar tiu atendado ne okazis, kiel mi eltrovis nur surloke. Aldone oni avertis eksterlandanojn pri teruraj taksioprezoj al la urbo (kaj tiu averto kutime validas en aliaj landoj). Poste montri?is, ke ekzistas fiksa maksimuma prezo de 25 EUR, kaj pro la distanco inter la flughaveno Borispil kaj Kievo, tio estas tute akceptebla sumo.
Sed tion tiam mi ne sciis kaj mi estis en fremda lando, armita nur per esperantlingva adreso kaj libro pri la ukraina. Mi decidis unue trinki kafon en la flughavena kafejo por malgrandigi monbileton. Tie mi renkontis du Daninojn, kiuj intencis pasigi unu nokton en Kievo kaj pluflugi al Tajlando la sekvan tagon. Ili havis e? pli grandan problemon ol mi: Ilia kreditkarto estis barita dum 24 horoj (a? unu tago, ili ne sciis) kaj ili havis neniom da loka mono. La lastan ili elspezis por unu plado, kiun ili devis duonigi. Tial ili ne povis veturi al la urbocentro al la rezervita hotelo. Sen ia helpo, ili devintus pasigi preska? unu tagon sen trinka?oj kaj akvo en varmega flughaveno. Kompreneble mi ne povis lasi tion tiel. Mi jam alvenis unu tagon pli frue kaj do sciis, ke en la IJK-ejo estis ankora? multaj liberaj lokoj. Krome la? mia kalkulo la tuta veturado kaj tranoktado ne kostus pli ol 18 EUR por amba? entute. Tiun sumon mi povus senprobleme a? anta?pagi por ili kaj poste rericevi a? simple donaci al ili.
Jen kiel malbona situacio gvidis al tio, ke mi povis montri min kiel kavaliero. Pro tio, ke la du Daninoj estis el?erpitaj kaj iom timemaj, mi tute forgesis pri mia propra malcerteco, kaj utiligis unuopajn frazojn el mia libro kun la vojopriskribo en la dua informilo. Unue ni prenis buson ?is la centra stacidomo, poste metroon. Tiam ni devintus preni buson, sed jam estis sufi?e malfrue vespere, kaj tiuj linioj ne plu funkciis. Sed tiam min trafis la bon?anco de la diligentulo: Iu Ukrainano alparolis nin en sufi?e bona angla. Li estis studento kaj organizis por ni taksion, anticipe konsentante pri la prezo (kiu estis ege malalta por mi). La du Daninoj timis konfidi sin al taksio?oforo, sed kiam mi vidis la grandan ?ildon de la vendejocentro „Magellan“, mi povis konfirmi al ili, ke ni estis sur la ?usta vojo, ?ar mi memoris tion de la 2a informilo. Kiam ni alvenis en iu malhela strato, mi kapablis legi la ?ildon, ?ar mi konas la cirilan alfabeton kaj iomete regas la rusan, kiu estas sufi?e parenca al la ukraina. Nun necesis ankora? iri 200 metrojn tra duonmalhela vojo al la domo. Sed kiam ni estis tie, mi tuj rekonis la konstrua?on, ?ar mi estis jam vidinta fotojn de ?i en la interreto. Aliaj personoj, kiuj jam estis voja?intaj pli frue tien, publikigis ilin. Tiam mi estis absolute certa, ke ni estis ?e la ?usta loko, kaj kiam oni mal?losis la pordon por enlasi nin, unu el la unuaj personoj, kiujn mi renkontis, estis Stephan Schneider! Kompreneble mi havis bonegan humuron tiam kaj rapide organizis tranokteblon por la Daninoj. Ili estis ege ?ojaj! Komune ni iris al la ?ambro, kie ?ajne kolekti?is la partoprenantoj, kiuj jam ?eestis. Estis ?ambro 305, tre proksima al mia propra ?ambro. Kiam ni eniris, mi prezentis la du Daninojn kaj petis de la aliaj komprenon por tio, ke ili ne parolas Esperanton. Tio tute ne estis problemo, ?iuj reagis ege afable kaj ni pasigis agrablan vesperon (a? pli bone, fruan nokton). Mi sentis min kiel la heroo de la tago.
La sekvan matenon la Daninoj kaj mi iris al la direkto de Magellan ?ar survoje la?dire trovi?is banka?tomato. Nun la kreditkarto denove funkciis, ili povis repagi la monon al mi kaj de Magellan prenis taksion al la flughaveno.
Dum la unua oficiala tago de la IJK okazis solena malfermo en la urbocentro. Por tio necesis longa veturado al la urbo kaj atendado. (Aliflanke tio samtempe signifis, ke la organizantoj sukcesis eviti la kutiman „fu?adon“ de partoprenantoj el la ejo, kiu kutime okazas, kiam kongreso gasti?as en granda urbo. Oni povas havi a? facile akireblan urbon a? lokon, kies ?irka?o ne logas la homojn for. Jen regulo el malnova TEJO-manlibro pri organizanto de IJK.) En Kievo atendis nin bonega koncerta serio. Interalie unu grupo ludis muzikon el la filmo Piratoj de la Karibo: La malbeno de la Nigra Perlo. Unu muzikisto ludis gigantan basbalalajkon. Kompreneble tio memorigis min pri la koncerto de Katzenjammer el Norvegujo, kiun mi ?eestis en majo! Unu kantistino prezentis kanton pri sia hejmlando Ulkrainujo en Esperanto. ?i estis Oksana Mirgorodska, kiun mi konas jam de la IJS 2006!
La nacia televido filmis nin. Jen la raporto (kun mi inter 1:40 kaj 1:42):
raporto de Ukraina televido pri IJK 2011 en Kievo
Sed tio nur estis parto de la miaj unuaj du tagoj en Ukrainujo. La reston mi skribos poste, ?ar tiu ?i enskribo jam i?is sufi?e longa.
Nuntempe miaj pensoj ofte iras al la 67a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo, Ukrainujo. Mi ali?is dum la silvestra balo, de la 2a JES, duonan horon anta? la nova jaro en Ukrainujo. Anka? miaj spertoj en la diskoteko kontribuas al tio, ke mi ofte pensas pri Ukrainujo.
La plej bona kanto por tiaj momentoj estas Hej la nizoj de JoMo, kiun La Kuracistoj ofte ludas dum koncertoj, ekzemple dum la jar?an?i?o. ?i estas la plej bona kanto de la “verda albumo” de JoMo. Mi ankora? bone memoras, kiel mi a?skultis ?in, dum ni veturis tra ne?kovritaj stratoj en Rotenburg/Wümme dum la Internacia Seminario en 2001/02.
Mi trovis multegajn versiojn de tiu kanto, kiu estas origine en la pola, en la reto. Jen tri, kiuj aparte pla?as al mi:
Hej Sokoly
tradicia versio – tre simila al tiu de JoMo
Feli?a, veturi hejmen mi estis post la Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Rijeka en 1998. Necesus longa enskribo por detale analizi kaj klarigi tion, diversaj kialoj kontribuis al tio.
Unu vere teruran aferon mi ankora? bone memoras, nome la diskotekon. ?i estis longe for de la kongresejo. Necesis 15-minuta piediro por atingi la medicinan fakultaton de la universitato, kie ?i okazis. Estis malmulta spaco por danci en la ?ambro, tiel ke la plej multaj homoj restis ekstere kaj tie trinkis ion. La lokaj disk?okeoj reagis aparte malamike al mi, sen ke mi komprenis, pro kio. ?iel ajn mi sukcesis D?umi kaj e? pli ofte D? Nucki.
Sed kiam Kroata D? elektis la muzikon, oni povis veti je tiuj tri kantoj:
Nek: Laura non c’è
Linden Espen: When Susannah Cries
Natalie Imbruglia: Torn
Dum la fino de la due menciita kanto eksonis, oni jam povis veti ke liaj amikoj starus sur la dancejo kaj krius: “We want Tom! We want Tom!” (“Ni volas Tom! Ni volas Tom!”) Kompreneble temis pri “Torn”, sed ili ?iel ajn ne atentis pri detaloj. Ankora? jarojn poste amikoj kaj mi parodiis tion. Kaj kiam mi surmetis unu kanton el tiuj tri, tuj sekvis iu alludo pri tiu IJK en Rijeka. La tri muzika?oj por ?iam estos ligitaj al tiu somero en Kroatujo.
Nek: Laura non c’è
Linden Espen: When Susannah Cries
Natalie Imbruglia: Torn
Alia fu?a?o estis, ke la Kroataj D?j preska? neniun (alian) kanton a?skultigis komplete. Dum la Germana kartludo “Doppelkopf”, la esprimo “Kroata D?” i?is sinonimo por la situacio kiam neniu rondo de malatutoj iras ?is la fino. Krome mia bona amiko Till kaj mi enkondukis la novan vorton “rijeka” por renkonti?o “kun bona vespera sed malbone organizita nokta programo“, kiel ni skribis en la Blinda Gardisto, la oficiala murgazeto de la Internacia Seminario (IS).
Negativa kulmino de la diskejo estis, ke la “La Bamba”-kasedo de D? Nucki malaperis. Sed pri tio indas verki apartan enskribon.
Mia Libereco-serio atingas sian finon. Por la lasta enskribo por ?i tiu jaro mi havas ankora? pintan kontribuon. La 65a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Liberec havis la temon „Libereco“. Mi a?skultis prelegon de Joop Kiefte pri „libera muziko“. Tio instigis min, pripensi en?utadon de mia muziko al TTT-ejo, kie homoj povas libere el?uti ?in kaj pluuzi kaj e? eldoni ?in kontra? pago.
Jam dum silvestro mi eksciis, kio estos la tema programo de la IJK. Tial mi havis tempon prepari?i. Tiu tuta parolado pri libereco memorigis min pri projekto, kiu estis dormanta dum kvar jaroj. Dum la Kultura Esperanto-Festivalo (KEF) 2005 en Helsinko mi estis notinta kelkajn kantoideojn. Mi estis farinta anka? farinta noticojn rilate al la melodio, tute nekutima por mi. Unu kantoideo estis pri libereco. Kio povus esti pli trafa ol IJK en Liberec kun la temo „Libereco“? Mi finverkis la kanton kaj prezentis ?in kun Sebastian dum la internacia vespero. Kelkaj teknikaj problemoj iomete malhelpis, tamen la reago de la publiko estis tre pozitiva. Estas la unua propra kanto de la Kuracistoj!
Mi metis la plej gravajn informojn al la TTT-ejo www.kuracistoj.de. Tie tamen nuntempe estas ?efe kruda versio de la enhavo sciinda.
La 65a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Liberec kompreneble havis diskejon. Dum du noktoj, estis mia vico dancigi la homojn. Estis la unua fojo, ke mi ne kunportis diskojn, sed komputilon. (La tuta rakonto malanta? meritas propran enskribon.) Mi aparte ?atis, kiom bone funkciis la interkonsento kun D? Leo. Tio memorigis min pri miaj plej oraj tempoj kiel D? dum la Internacia Seminario (IS) en 1999/2000. E? estis fridujo tie kun kolao kaj bieroj nur por la disk?okeo.
Sed por ke diskoteko estu sukcesa, necesas trafi la guston de la homoj. Feli?e kelkaj Rusinoj donis al mi kelkajn bonajn konsilojn por dancigi siajn samlandanojn – kaj tiel anka? la reston de la publiko. Mi notis sur papero la sekvajn kantojn:
DJ Smash: Moscow Never Sleeps
DJ Smash: ????? (DJ Antoine & Yoko Remix Video Edit)
????’????: ?? ?????????
????’????: ???? (a? ?u ??????) – ?iel ajn mia somera kanto
Basshunter: Russia privet
????????? ??????: ??????? (vidu www.malinki-malinki.ru por a?skulti la kanton en la reto)
Mi ne surmetis ?ion el tiu listo, sed tio, kio efektive eksonis, estis sukcesa. Anka? fazo kun malmola muziko kreis pozitivan e?on. La ?ambro beda?rinde ne estis la plej ta?ga: La bruo ?enis homojn, kiuj volis dormi, kaj anka? estis problemoj pri la najbaroj. Tial la fenestroj devis resti fermitaj, tiel ke la salono tiom varmi?is, ke necesis fari „Tübingen-pa?zojn“ kelkfoje. Tamen mi estas kontenta pri la rezulto. Homoj bone amuzi?is – tio estas, kio gravas.
Pli interesa tamen estas, kion la unua Germana televido raportis pri la IJK. Necesas scii, ke Liberec trovi?as tre proksima al la Germana kaj al la Pola limoj.
La raporto aperis en la malfruaj nova?oj „Nachtmagazin“ (nokta magazino):
Dum la 65a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Liberec, mi ne nur ?eestis koncertojn de Esperanto-artistoj, kiujn mi jam konis (JoMo, Kim J. Henriksen, Tone), sed anka? havis la oportunon, spekti ion novan. De Supernova el Brazilo mi ?is nun nur konis la albumon. Kompare al la disko, vive la grupo faris multe pli bonan impreson; ?i prezentis sin en malpli elektronike popa kaj pli peze roka sono. Du muzikistojn el la tri mi jam konis: Rogener Pavinski mi jam renkontis dum la Kultura Esperanto-Festivalo (KEF) 2005 en Helsinko. Leandro Souza Moreira kaj mi jam donis intervjuon al radio dum la Internacia Junulara Semajno (IJS) 2006 en Máko. Kiel mi jam menciis anta?e, Supernova reludis malnovajn sukcesojn de aliaj Esperanto-muzikgrupoj, interalie “Liza pentras bildojn” kaj “Du homoj” de Persone. Tio aparte pla?is al mi.
Kadre de la 65a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Liberec, krom JoMo kaj Kim J. Henriksen aperis tria muzikisto plurfoje sursceneje, Tone el Brazilo. Mi renkontis lin la unuan fojon dum la Internacia Junulara Semajno (IJS) 2006. ?ifoje li repis dum la tegmenta koncerto de JoMo, la koncerto de Supernova, dum la internacia vespero… mi eble e? ne memoras ?iun okazon.
Li demandis min, ?u li povas uzi mian kanton “Nokta vivo” kiel akompana muziko por sia repado. (La kanto a?skulteblas ?e Ipernity, tie mi anka? ligas al ?iuj enskriboj pri ?i.) Mi jesis, ?ar la kontakto estis pozitiva kaj mi estas scivolema pri la rezulto.
Cetere kelkfoje dum la IJK okazis karaokeo en la trinkejo. Ne multo ?an?i?is kompare al la pasinta fojo dum silvestro: Estis grandparte anglalingvaj kantoj kaj por ?iu, kiu volis partopreni tion, la trinkejo ne estis elteneble brua loko. Mi kantis almena? tri kantojn: “Under The Bridge” de The Red Hot Chili Peppers, “Fly Away” de Lenny Kravitz (denove – multaj el miaj unuaj elektoj montri?is tamen ne estante en la stoko) kaj “All I Have To Do Is Dream” de The Everly Brothers.
En la muzika programo de la 65a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Liberec ne nur koncertis JoMo, sed anka? alia legendo de Esperanto-muziko, nome Kim J. Henriksen. Li faris koncerton sur la tegmento de la studenta hejmo kie okazis la aran?o. Tio i?is tute agrabla afero, precipe kiam ekis subteni lin JoMo kun gitaro, poste Sebastian (de la Kuracistoj) ?e la elektra basgitaro kaj poste anka? Emanuel ?e la violono.
De la tegmenta koncerto ekzistas almena? mallonga video en la reto:
Dum tiu vespero la vetero estis tre bona. La ?ielo estis blua. Sed dum la sekva tago okazis la Kultura kaj Lingva Festivalo (KLF), subite komenci?is terura pluvo.