Arkivoj de etikedoj: ijk 2011

?i estis plej ?arma beb’

6 komentoj

Mi provis koncize sed tamen sufi?e detale rakonti pri la 67a Internacia Junularo Kongreso (IJK) en Kievo (Ukrainujo) en parto unu, parto du kaj parto tri. Tamen ankora? ne el?erpi?is la rakonta?oj de tiu IJK. Ukrainujo i?is mia sekva lando por D?umado (post Pollando en 2009/10). Fakte la organizantoj jam tre frue kontaktis min pro tio.

Surloke tre bonvenis, ke trinkejo kaj diskejo trovi?is tute apude. La plej granda surprizo tamen estis, ke okazis neniuj teknikaj problemoj! La unuan fojon en mia vivo kiel D?, ni simple konektis mian komputilon al la miksilo kaj tuj ?io funkciis!

Pri granda parto de la sukceso respondecis la Ukraina D?, kiu nomi?as Aleksej Svertoka (??????? ????????). Li prizorgis la teknika?ojn dum la semajno. Estis vere bonega kunlaboro. Li ?iam restis trankvila kaj faris gravan laboron en la malanta?o, por ke aliaj brilu. Tion malmultegaj D?j kapablas. Mi estas tre impresita de tiu profesinivela konduto.

Cetere anka? rilate al lia D?umado mi notis kelkajn aferojn. Interalie li surmetis la titolan muzikon de Duck Tales. Tute same hejme faras D? Arafat! Krome la Ukraina D? ?atas la kanton „Canción del mariachi“ el la filmo Desperado, same kiel mi. Dum la lasta nokto li surmetis du kantojn de Erasure, nome „I Love To Hate You“ kaj „Oh l’amour“. La dua anka? estas en mia kantokolekto, sed mi ?iam hezitis surmeti ?in, ?ar mi pensis, ke ?i i?is eksmoda. ?ajne mi eraris! Estas tre malofte, ke mi subtaksas kanton el la 1980aj jaroj.

La Ukraina D? videblas en la sekva video de la JoMo-koncerto. Li estas maldesktre sur la scenejo, ?ar anka? dum la koncertoj li helpis kiel teknikisto.

JoMo: Funkolando (IJK 2011)

Mi notis, ke estis entute tri aliaj disk?okeoj, sed mi e? ne memoras, ?u kun a? sen la Ukraina D?. ?iel ajn mi nur memoras iun Francon, kiu ege ?enis min (kaj aliajn) interalie per sia la?tega elektronika muziko, sed mi ne perdu pli multajn vortojn pri li.

Mi mem interalie surmetis dum la lasta nokto de la IJK kaj tiam povis dancigi la homojn ?is la 6a kaj 20 matene! Aparte ?ojigis min, ke la vario de stiloj ?ajne pla?is al la homoj kaj ke mi finfine povis denove uzi la multflankecon de mia muzikokolekto.

Kutime la lasta nokto alportas la problemojn, ke a? oni tute ne dormas a? ne sufi?e por bone elteni la revoja?on. ?ifoje mi tamen povis dormi ?is tagmezo, ?ar la feriumado ankora? ne fini?is! Fruposttagmeze mi pluvoja?is kun dekoj da aliaj IJK-partoprenantoj al la sekva renkonti?o.

Atendis nin Velura Sezono en Jalto, Krimeo. Per trajno ni veturis de Kievo al Simferopolo. Pro bona anta?a organizado, nia tuta kupeo estis okupita de esperantistoj. Krome ege helpis havi homojn kun si, kiu flue parolas la rusan kaj/a? ukrainan. Tiel ni facile povis mendi trinka?ojn en la trajno kaj a?eti vesperman?on dum halto. (Tio entute tre memorigis min pri mia voja?ado tra Rusujo en 2007.)

Kio dirindas pri la aran?o? Unue mi ligu al la artikolo “Velura sezono 2011 en Jalto – pri la vizito de Krimeo kaj pri la voja?o hejmen…” de Miroslav Hruška.

Fakte grandparte mi ne partoprenis la oficialan programon. Krimeo unuavice estas ruslingva duoninsulo kun sude?ropa klimato.

Dum la unua plena tago okazis koncerto de Pa?lo Mo?ajev en la urba biblioteko. Mi jam konis lin de la Rusiaj Esperanto-Tagoj en 2007, kiuj okazis je la alia flanko de la Azova Maro. Poste mi a?etis lian aktualan provdiskon – kaj fakte poste ?i estis elvendita. Kia sukceso! Pa?lo tre diligente tradukas; mi ne kontrolis la rezultojn tro detale, sed ?io, kion mi a?dis, pla?is al mi. Jen ekzemple „Mi jam ekvidis ?in“, origine kanto de „The Beatles“ (la video estas ne de Velura Sezono en 2011, sed pli malnova).

Pa?lo Mo?ajev: Beatles-kanto „I saw her standing there“ en Esperanto

Dum unu tago mi partoprenis tuttagan ekskurson al Sevastopolo. Tiun urbon oni konas la?nome almena? en Germanujo, pro la mara fortika?o. Feli?e nia grupo havis la eblon, na?i tie, rekte saltante el boato en la maron. Sed ?enerale tiam jam montri?is la malavanta?oj de tro densa programo: Oni hastas de unu punkto al la alia sen vere havi tempon.

Tial mi uzis la aliajn tagojn por la ?efa afero, nome pla?umado! Ni estis sufi?e granda grupo, tiel ke ?iam iu povis gardi la aferojn ?e la pla?o. Krome ni vekis sufi?e multan intereson ?e la enlo?antoj, ?ar ni estis grupo da eksterlandanoj el evidente diversaj landoj. La plej granda grupo de Krimeaj turistoj estas Rusoj (neniu miraklo: ili parolas la lokan lingvon, kio ebligas facilan komunikadon). Jen kiel aspektas praktika varbado por Esperanto. Cetere en unu vendejo, kie ni a?etis bongustan lokan vinon, oni parolis la germanan. ?enerale la homoj reagis tre afable al eksterlandanoj kaj ?iu parolado, kiun mi faris en la rusa (ekzemple por a?eti trinka?ojn a? glacia?on), rikoltis pozitivan e?on. La pla?oj ne estis tiom plenaj kiel en okcidente?ropaj landoj. Prezoj ?enerale estis tiom malaltaj por la avera?a okcidente?ropano, ke mi ne bezonis kalkuli mian monon.

Velura Sezono iom post iom malpleni?is, ?ar multaj partoprenantoj forveturis anta? la fino. Tial mi decidis, foriri kelkajn tagojn pli frue (tiel voja?ante kun aliaj) kaj ankora? pasigi tri tagojn en Kievo. En Jalto helpis min Anna Mikitin ?an?i la trajnbileton por la vojo inter Simferopolo al Kievo.

En Kievo nia malgranda grupo voja?is al insulo meze de la rivero Dnepro. Tie anta? la IJK jam estis kelkaj esperantistoj. Prizorgis la insulon Volodimir Soroka (a? Vladimir Soroka), a?toro kaj kantisto de la famega Esperanto-kanto „Ni renkonti?os“. Volodimir jam ?atis la provludadon de Stephan Schneider kaj mi dum la IJK. Dum mi restis sur la insulo drum tri tagoj, la aliaj, kiuj akompanis min ekde Krimeo, pluvoja?is al la Somera Esperanto-Studado en Nitra (Slovakujo). Jen kiom granda estas la oferto de Esperanto-renkonti?oj! Mi tre miris, ke Andi Münchow voja?as al lernorenkonti?o, sed li diris al mi, ke oni enga?igis lin por la etoso kaj ke estos anka? nokta programo.

La insulo havas la formon de majuskla „E“ kaj situas norde de granda ponto (kun bushaltejo). Je la alia flanko de la ponto estas grandega supermerkato kun la nomo Aschan (????). Mi skribis apartan raporton kun multaj detaloj kaj kelkaj fotoj pri la tri tagoj al Andi Münchow, ?ar li jam tiam pripensis uzi la lokon por MELA. Kaj eble ?ijare (do en 2013) tiuj planoj reali?os!

Tiuj tri tagoj alportis denove tute alian etoson. La insulo estis bona loko por trankvili?i. Mi nun ne volas ripeti ?iujn detalojn de mia raporto, sed meti atenton al la artista flanko. La tuta familio Soroka interesi?is pri mia muziko, tiel ke mi gitarludis kaj kantis el la repertuaro de la Kuracistoj. Krome mi sukcesis dedi?i min al plutradukado, tiel ke mi finis la tradukon de “Suno, palmoj kaj somer'”. La originalo nomi?as “Sommer, Palmen, Sonnenschein” (jen la akordoj). La unuajn tradukprovojn de la refreno mi jam kantis dum provludado por la dua koncerto de la Kuracistoj dum la Internacia Seminario (IS) 2002/03 en Trier! Cetere estas la unua traduko de mi ekde “Kaj mi ploras“.

Anka? vizitantoj montris intereson pri mia muziko. Dum unu tago ekzemple venis du el la IJK-organizintoj. Ili intervjuis kaj filmis min. Unu diris, ke “Al la liberec’” ne plu eliras ?iajn orelojn! Cetere anka? Volodomir Soroka aparte ?atis ?in kaj kura?igis min, pluverki. Kion deziri plu?

Dum unu el la vesperoj mi prezentis kelkajn germanlingvajn kantojn, ?ar homoj anka? demandis pri tio. Sed beda?rinde iam venis la tago de foriro. Andrij Jankovskij tre afable helpis min rilate al voja?ado al la flughaveno. Mi forlasis Ukrainujon kun malgajo, ?ar mi devis foriri, sed kun gajo, ?ar mi renkontis tiom multajn simpatiajn homojn kaj kolektis tiom neforgeseblajn spertojn. Kaj ?uste pro tio mi devis finfine verki tiujn kvar enskribojn pri mia somero en Ukrainujo, e? se jam pasis pli ol unu jaro kaj duona. La memoroj restis tiom intensaj kaj mi pensas, ke ?iuj homoj, kiuj kontribuis al mia bonfarto, elkore meritas, ke mi vortumas, kiom pla?is al mi tiu tempo.

Mi vivas ?e la rivero

3 komentoj

En mia raportado pri la 67a Internacia Junularo Kongreso (IJK) en Kievo (Ukrainujo), post parto unu kaj parto du, en kiuj mi menciis fu?etojn, sed anka? agrablajn aferojn, ?ifoje mi pritraktos la pintajn okaza?ojn, kiuj farigis el la semajno neforgeseblan renkonti?on por mi persone. Kompreneble multaj el ili rilatas al muziko.

Okazis bunta vespero, dum kiuj multaj diversaj artistoj prezenti po kelkajn kantojn. Irina Gerasimova, kun kiu mi jam konati?is pro mia muzikado, petis min kontribui. Sed la lasta komuna ludado de la Kuracistoj okazis en februaro 2011, kaj surloke nur ?eestis mi, do kion fari? Spontanee Stephan Schneider kaj mi decidis muziki kune – cetere la unuan fojon entute!

Ni prezentis du kantojn el la repertuaro de la Kuracistoj, interalie mian unuan memverkitan kanton “Al la liberec’“. Cetere estis nur la dua fojo entute, ke mi kantis ?in sur granda scenejo. De amba? kantoj feli?e ekzistas video.

Gunnar Fischer kaj Stephan Schneider: Al la liberec’

Gunnar Fischer kaj Stephan Schneider: Junula amo

Eble mia vesta?oelekto ?ajnas stranga je unua rigardo. Fakte mi a?etis la flavan pantalonon nur por mia unua voja?o al Ukrainujo. Kombine kun helblua t-?emizo, ?i memorigas pri la flago de la lando! Same mi cetere faris kun du bantukoj. Do anticipe ne nur okazis muzikaj preparoj miaflanke.

Kiel jam rimarkeblas en la videoj la? la reago de la publiko, la komuna apero sur la scenejo estis grandega sukceso por Stefo kaj mi. (Li cetere ankora? ludis sole proprajn kantojn.) Kaj ?ar tio okazis relative frue dum la renkonti?o, ni ?uis rekonon dum la resto de la semajno.

Poste kelkaj el la Ukrainaj ?armulinoj petis min helpi al la Ivan-Kupala-festo. Kutime ?i okazas pli frue en la jaro, sed la organizantoj volis montri al la eksterlandanoj la tradiciojn de sia lando. Mi priskribas ?in kiel folkloran feston kun fabelaj esta?oj kaj naturaj spiritoj. Kiam oni petis min aligi ankora? unu viron por transpreni parolrolon en la teatra parto, mi tuj pensis pri Stephan Schneider! La laboron mi priskribis jene: Via tasko ?efe signifas, stari dum la vespero apud belegaj Ukrainaj virinoj. Kaj vere estis tiel. Jen ekzemple foto de kelkaj el la belulinoj dum la festo.

La sekva kulmino venis en la formo de Martin Wiese, kies muzikon mi konas kaj ?ategas ekde mia infana?o. Li diris al mi „Pardonu, sed mi maltrafis vian prezentadon de via memverkita kanto. ?u vi povus ripeti ?in por mi?“ Kaj tiel ni sidi?is ekstere sur la ?tuparo kaj mi ludis kaj kantis por mia muzika idolo. Sen troigo, tio estis unua el la momentoj, kiujn mi volas sperti almena? unufoje en la vivo. Poste Martin da?rigis la muzikadon kaj mem prezentis malnovajn kantojn el la repertuaro de Persone Mi volonte kantis la duan vo?on de Ne?o dancas. ?enerale kunkantis anka? aliaj, ekzemple KuboF el Slovakujo. Foje ni e? devis memorigi Martin pri la malnovaj tekstoj!

Je la fino li a?skultigis al KuboF kaj mi tute novan kanton, kiun li estis surbendiginta nelonge anta?e. Intertempe „Superbazaro“ i?is tre konata en Esperantujo (mi jam menciis ?in okaze de mia naski?tago pasintjare), sed tiam ?i estis tute fre?a, kaj por KuboF kaj mi estis grandega honoro, esti inter la plej unuaj a?skultantoj.

Cetere iam poste mi kaptis Martin por ricevi korektojn de akordoj por mia kantaro. Ni sukcesis trairi kelkajn kantojn, sed ne ?iujn. Tamen jam montri?is la grandega avanta?o de portebla komputilo, ?ar eblis tuj korekti la dosierojn mem kaj ne fari iujn paperajn noti?ojn, kiujn poste necesus denove enkomputiligi.

Mi jam menciis la distancon inter la ejo kaj la urbocentro. Tamen mi partoprenis ekskurson al Kievo (ekzistis multaj diversaj). Tio estis bonega okazo, vidi ion de la urbo. La sola afero, kiu ne pla?is al mi, estis nia malfrui?o. Fakte mi jam devis foriri anta? la lasta parto de la ekskurso (kun afabla helpo de alia Ukrainanino), ?ar mi ne volis maltrafi la koncerton de Martin Wiese (kiel jam dum la pasinta fojo, nome dum la Internacia Seminario (IS) en 2007/08).

Tiu koncerto estis absolute brila. Mi vidis multajn longjarajn ?atantojn de Persone, kiuj nun komplete ravi?is. Multaj komprenante rigardis unu la alian. Kiam Martin prezentis la kanton „Superbazaro“, mi jam kunkantis, kvankam estis nur la dua fojo entute, ke mi a?skultis ?in!

Beda?rinde ne ekzistas longa video de la koncerto. Sed jen parteto de alia kanto kun la nomo „Rendevu’“.

Martin Wiese: Rendevu’

?ambro 305 cetere ankora? i?is koncertejo por akustikaj koncertoj, interalie po unu de Stephan Schneider kaj mi. Unu malfruan nokton mi prezentis al Daria Obraztcova du kantojn el la filmo Stiljagi (???????). Fakte estis ?ia klubo en Tomsk, kiu estis metinta subtekstojn al tiu filmo, kaj ni jam estis babilantaj pri tio dum la 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald. Nun mi povis montri, kiom mi ?atas tiun muzikon!

La veran dimension de la impreso, kiun faris la komuna muzikado de Stefo kaj mi, mi malkovris dum banado ?e lago. Tie la Ukrainaj belulinoj kantis la refrenon de “Junula amo”! Tio estis grandega sperto por mi.

Mikaelo Bron?tejn kaj Irina Gerasimova amba? petas nin, kontribui al la fina koncerto dum la lasta vespero de la IJK. El la Kuracistoj-repertuaro ni elektis la kanton „Kisu min, ho kara“. Krome Stefo prezentis minimume unu kanton el sia kolekto. Sed la vera kulmino estis la kanto „Ekster la spacon“ (origine „Out Of Space“, propra verko de Stephan Schneider). Jen unue video de pli frua prezentado:

Stephan Schneider: Ekster la spacon (FESTO 2009)

La nova afero estis, ke ni duope prezentis ?in en Esperanto, la rusa… kaj la ukraina! Diligente ni ekzercis la komunan kantadon anta?e. Kiam la Ukrainaninoj en la publiko rimarkis, ke ni kantas en la ukraina, ili rigardis nin nekredante kaj flustris unu al la alia. Oksana Mirgorodska, mem bonega kantistino kaj prezentantino de la vespero, brakumis kaj kisis nin post la fino de la kanto. Kiel viroj ni estis irintaj sur la scenejo, kiel herooj ni forlasis ?in. Vidi, kiel la okuloj de junaj virinoj malseki?is pro nia muzikado, certe estis unu el la plej brilaj momentoj en mia artista vivo.

Ankora? restas aliaj aferoj por rakonti pri mia feriumado en Ukrainujo. Sed tio okazu en la sekva enskribo, ?ar kiel mi povus ankora? supertrafi ?ion ?i?

Mi ne volas multe pli ol danci kun vi

5 komentoj

Post la unua parto pri la 67a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo (Ukrainujo), mi ankora? menciu kelkajn malgrabla?ojn, kiuj iomete ?enis, sed ne sukcesis ruinigi mian ?uon de la renkonti?o.

La akceptado da?ris plurajn tagojn. Ial en la komputiloj de la administrado ne aperis ajnaj informoj pri la anta?pagoj. Krome necesis aparte registri?i ?e la ejo mem kaj tion faris neesperantisto (iom malpraktike).

La ejo estis tipa lo?ejo por lernantoj a? studentoj, tute la? miaj atendoj. La de?orantinoj tamen malfacile akceptis la longan festemon de la partoprenantoj. Evidente ili estis alkutimigitaj al io alia. Aliaj homoj plendis pri tro varmaj ?ambroj, sed mia estis tute en ordo. Krome agrable surprizis min mia bona lito. Mi ?iam mirinde bone dormis.

Ekde la dua tago, varma akvo ne plu haveblis. Sed tio ne estis planita kaj validis la?dire por la tuta kvartalo. En la varmega somero oni ?iel ajn ?vitegis kaj malvarmega du?o estis bonega oportuno por pruvi virecon. Kelkfoje JoCo kaj mi kantis mian Blur-parodion „Du?’ 2“, kiun mi estis verkinta dum la Internacia Junulara Festivalo (IJF) en 2003 pro la sama kialo. La necesejoj estis malluksaj, ?ar oni ne povis sidi.

Elektra kurento nur funkciis en elektitaj ?ambroj. Sed ?uste pro tio la ?ambro 305, kiun mi jam menciis hiera?, i?is la renkontej’ por hazardaj renkontoj, man?oj (de la memzorgantoj) kaj koncertoj. Mi mencios tiun ?ambron ankora? poste.

La kutimajn man?ojn oni ricevis en la restoracio „??????!“, kiu situis kelkdek metrojn for de la ejo. Beda?rinde oni forgesis anta?mendi la vesperman?on dum la unua oficiala tago de la IJK, tiel ke homoj devis longe atendi. La man?a?o mem estis malmulta sed fajna. Krome eblis mendi kafon, kvason kaj bieron kontra? malmultega mono (la? okcidente?ropaj normoj), tiel ke mi ofte pasigis kroman tempon tie kun aliaj. Dum la lasta vespero, la servistinoj portis belajn kostumojn. Tion kompreneble multaj uzis por komunaj fotoj. ?enerale la dungitoj ?ajne tre ?atis nin. Krome ili ?iam aprezis miajn mendojn en la ukraina.

En la ejo trovi?is neniu salono, kiu estis sufi?e granda por ?iuj partoprenantoj. La salono por la vespera programo sufi?is por eble 100 personoj. Sed alemena? ?i estis parto de la ejo mem kaj ne longe for kiel jam okazis dum aliaj renkonti?oj (kun la kutimaj logistikaj problemoj). Ofte homoj staris en la koridoro.

La trinkejo ne havis fridujon, sed tio mirinde ne ?enis min. Cetere ekzistis fridujo por la partoprenantoj, sed ?i ?iam estis plen?topita. Tie interalie trovi?is kolekto da ?okolado, kiun mi estis kunportinta post peto de Rusino, kiu ege ?atis ?in dum la post-JES-festo en Berlino. Preska? ?iun vesperon mi okazigis ?okolado-gustumadon!

Ekzistis program(tabulo), sed okazis multaj ?an?oj kaj malfrui?oj. Pri la tema programo, diskutrondoj ktp. Mi kaptis nenion kaj se okazis lingvokurso de la ukraina, mi maltrafis ?in. Libroservon mi ne vidis kaj anka? ne ion pri noktaj filmoj. La gufujo okazis en aparta angulo, kiu tamen ne estis komplete ?irmita de la enirejo. Tial ?i estis sufi?e brua.

Mi skribis pri multaj negativaj aferoj. Tamen la IJK por mi mem estis bonega. La unua kialo estis la Ukrainaj ?armulinoj! Estis vere nekredeble, kiom multaj belulinoj ekzistas en tiu lando! La dua kialo estis la personaj kontaktoj. Mi revidis tiom multajn geamikojn kaj ekkonis tiom multajn homojn.

La tria kialo estis la muzika programo, kiu similis al malgranda Kultura Esperanto-Festivalo (KEF). Mi e? ne sukcesis ?eesti ?ies koncerton, ?ar la salono estis tiom plena (kaj balda? similis al sa?no). Sed kiel mi jam skribis, eblis a?skulti anka? en la koridoro kaj la trinkejo estis tuj apude. Tiel mi maltrafis la muzikadon de Mikaelo Bron?tejn, Martin Strid kaj Helena Melnikova. Pa?lo Mo?ajev ludis sole kaj kun iu alia. Krome koncertis ?omart kaj Nata?a. JoMo koncertis denove nur unu monaton post la Germana Esperanto-Kongreso en Münster. La sekva video bonege redonas la etoson kaj oni bone vidas la dancantan publikon.

JoMo dum IJK 2011

Tiom densa estis la muzika programo, ke ekzemple por Inicialoj DC restis nur loka en la adia?a koncerto. Sed pri ?i mi skribos ankora? poste pli detale.

La Pafklik’ a? pli precize Platano denove aperis sursceneje kaj mi asistis lin kiel jam dum la 2a JES. Krome lin subtenis Oskana Mirgorodska, bonega kantistino. En la sekvaj du videoj anka? mi spekteblas (en la dua tute maldesktre).

Platano dum IJK 2011

Platano kaj Oksana dum IJK 2011

Pri la aliaj muzikaj programeroj mi skribos alian fojon. Ankora? sekvos rakontoj pri kelkaj kulminoj!

En la verda Ukrainio

4 komentoj

Post la anonco, finfine skribi pri la Esperanto-renkonti?oj de 2011 kaj 2012, kiujn mi vizitis, nun venis la tempo por la 67a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo, ?efurbo de Ukrainujo, kiu okazis inter la 14a kaj 21a de julio 2011. Mi jam skribis pri mia ali?o dum la 2a JES en Burg (Spreewald) kaj la anta??ojo. Fakte pri mia anta?a IJK en 2009 mi verkis tutan serion da enskriboj (unu, du, tri, kvar, kvin, ses, sep).

Kontra? la kutimo mi unue mencias aliajn fontojn, kiuj pritraktas la kongreson. Mi havas kialon por tio, kiun mi mencios poste.

IJK-artikoloj:

fotoj:

Kiel jam konstateblas el la titoloj de la artikoloj, la IJK en Kievo vekis tre malsimilan e?on inter la partoprenantoj. Kelkaj veteranoj grumblis, dum – sufi?e mirinde la? mi – precipe novuloj reagis entuziasme. Aliaj taksis ion mezan inter tiuj du ekstremoj.

Kompreneble mi havas mian propran vidpunkton, sed unue mi volis montri la diversecon de la opinioj. Mi komprenas, kial kelkaj venis al siaj personaj konkludoj kaj e? pensas, ke ?iuj tiuj raportoj povas esti samtempe ?ustaj. Forte dependas de la propraj spertoj dum la semajno (kaj de la anta?aj atendoj), ?u la IJK estis seniluzii?o, en ordo a? e? brila.

?ion tion dirinte, mi a?dacas mencii la fu?a?ojn, kiuj okazis, sen ke ili ruinigis a? malbonigis mian feriumadon. La Loka Kongresa Komitato (LKK) konsistis el entuziasmaj, sed malspertaj aktivuloj. Du semajnojn anta? la IJK la ?efa organizanto grave malsani?is kaj devis resti en malsanulejo. Eble iu organiza teamo de veteranoj povintus bone solvi tiun situacion, sed ?ifoje nenio eblis sen la ?efo, de kiu dependis multaj netrejnitaj organizantoj. Tio estis la ?efa ka?zo por kelkaj surlokaj problemoj. Tute kontra?e, anticipe ?io funkciis bone kaj mi ?iam ricevis rapidan reagon al miaj retmesa?oj.

En la 2a informilo mankis la adreso de la ejo skribita en la ukraina. Por kio oni bezonas tion, se la organizantoj promesis en la sama informilo atendon ?e la flughaveno kaj akompanon ?is la ejo? ?ar tiu atendado ne okazis, kiel mi eltrovis nur surloke. Aldone oni avertis eksterlandanojn pri teruraj taksioprezoj al la urbo (kaj tiu averto kutime validas en aliaj landoj). Poste montri?is, ke ekzistas fiksa maksimuma prezo de 25 EUR, kaj pro la distanco inter la flughaveno Borispil kaj Kievo, tio estas tute akceptebla sumo.

Sed tion tiam mi ne sciis kaj mi estis en fremda lando, armita nur per esperantlingva adreso kaj libro pri la ukraina. Mi decidis unue trinki kafon en la flughavena kafejo por malgrandigi monbileton. Tie mi renkontis du Daninojn, kiuj intencis pasigi unu nokton en Kievo kaj pluflugi al Tajlando la sekvan tagon. Ili havis e? pli grandan problemon ol mi: Ilia kreditkarto estis barita dum 24 horoj (a? unu tago, ili ne sciis) kaj ili havis neniom da loka mono. La lastan ili elspezis por unu plado, kiun ili devis duonigi. Tial ili ne povis veturi al la urbocentro al la rezervita hotelo. Sen ia helpo, ili devintus pasigi preska? unu tagon sen trinka?oj kaj akvo en varmega flughaveno. Kompreneble mi ne povis lasi tion tiel. Mi jam alvenis unu tagon pli frue kaj do sciis, ke en la IJK-ejo estis ankora? multaj liberaj lokoj. Krome la? mia kalkulo la tuta veturado kaj tranoktado ne kostus pli ol 18 EUR por amba? entute. Tiun sumon mi povus senprobleme a? anta?pagi por ili kaj poste rericevi a? simple donaci al ili.

Jen kiel malbona situacio gvidis al tio, ke mi povis montri min kiel kavaliero. Pro tio, ke la du Daninoj estis el?erpitaj kaj iom timemaj, mi tute forgesis pri mia propra malcerteco, kaj utiligis unuopajn frazojn el mia libro kun la vojopriskribo en la dua informilo. Unue ni prenis buson ?is la centra stacidomo, poste metroon. Tiam ni devintus preni buson, sed jam estis sufi?e malfrue vespere, kaj tiuj linioj ne plu funkciis. Sed tiam min trafis la bon?anco de la diligentulo: Iu Ukrainano alparolis nin en sufi?e bona angla. Li estis studento kaj organizis por ni taksion, anticipe konsentante pri la prezo (kiu estis ege malalta por mi). La du Daninoj timis konfidi sin al taksio?oforo, sed kiam mi vidis la grandan ?ildon de la vendejocentro „Magellan“, mi povis konfirmi al ili, ke ni estis sur la ?usta vojo, ?ar mi memoris tion de la 2a informilo. Kiam ni alvenis en iu malhela strato, mi kapablis legi la ?ildon, ?ar mi konas la cirilan alfabeton kaj iomete regas la rusan, kiu estas sufi?e parenca al la ukraina. Nun necesis ankora? iri 200 metrojn tra duonmalhela vojo al la domo. Sed kiam ni estis tie, mi tuj rekonis la konstrua?on, ?ar mi estis jam vidinta fotojn de ?i en la interreto. Aliaj personoj, kiuj jam estis voja?intaj pli frue tien, publikigis ilin. Tiam mi estis absolute certa, ke ni estis ?e la ?usta loko, kaj kiam oni mal?losis la pordon por enlasi nin, unu el la unuaj personoj, kiujn mi renkontis, estis Stephan Schneider! Kompreneble mi havis bonegan humuron tiam kaj rapide organizis tranokteblon por la Daninoj. Ili estis ege ?ojaj! Komune ni iris al la ?ambro, kie ?ajne kolekti?is la partoprenantoj, kiuj jam ?eestis. Estis ?ambro 305, tre proksima al mia propra ?ambro. Kiam ni eniris, mi prezentis la du Daninojn kaj petis de la aliaj komprenon por tio, ke ili ne parolas Esperanton. Tio tute ne estis problemo, ?iuj reagis ege afable kaj ni pasigis agrablan vesperon (a? pli bone, fruan nokton). Mi sentis min kiel la heroo de la tago.

La sekvan matenon la Daninoj kaj mi iris al la direkto de Magellan ?ar survoje la?dire trovi?is banka?tomato. Nun la kreditkarto denove funkciis, ili povis repagi la monon al mi kaj de Magellan prenis taksion al la flughaveno.

Dum la unua oficiala tago de la IJK okazis solena malfermo en la urbocentro. Por tio necesis longa veturado al la urbo kaj atendado. (Aliflanke tio samtempe signifis, ke la organizantoj sukcesis eviti la kutiman „fu?adon“ de partoprenantoj el la ejo, kiu kutime okazas, kiam kongreso gasti?as en granda urbo. Oni povas havi a? facile akireblan urbon a? lokon, kies ?irka?o ne logas la homojn for. Jen regulo el malnova TEJO-manlibro pri organizanto de IJK.) En Kievo atendis nin bonega koncerta serio. Interalie unu grupo ludis muzikon el la filmo Piratoj de la Karibo: La malbeno de la Nigra Perlo. Unu muzikisto ludis gigantan basbalalajkon. Kompreneble tio memorigis min pri la koncerto de Katzenjammer el Norvegujo, kiun mi ?eestis en majo! Unu kantistino prezentis kanton pri sia hejmlando Ulkrainujo en Esperanto. ?i estis Oksana Mirgorodska, kiun mi konas jam de la IJS 2006!

La nacia televido filmis nin. Jen la raporto (kun mi inter 1:40 kaj 1:42):

raporto de Ukraina televido pri IJK 2011 en Kievo

Sed tio nur estis parto de la miaj unuaj du tagoj en Ukrainujo. La reston mi skribos poste, ?ar tiu ?i enskribo jam i?is sufi?e longa.