Monataj arkivoj: Januaro 2013

Ne?o dancas en la stratoj

1 komento

Pri la 3a Junulara E-Semajno (JES) en Gdansko (Pollando) mi rakontis en tri partoj (parto unu, parto du kaj parto tri). Sed ?uste ?ar la renkonti?o fini?is jam post kvin tagoj, mi plilongigis mian feriumadon alimaniere.

Mi pagis du pliajn noktojn por resti en la junulargastejo. Tio jam je la 1a de januaro estis tre praktika pa?o, ?ar tiel mi povis sufi?e dormi post la silvestra festado.

Iam dum tiuj du tagoj mi sidis anta? la akceptejo de la junulargastejo kun Ro?jo. Li laboris per sia portebla komputilo kaj samtempe a?skultigis muzikon. Iam mi demandis, kion li estis a?skultanta. Montri?is, ke tio estas Muzaiko! Post Radio Esperanto, Radio Verda, esPodkasto kaj Varsovia Vento ekestis plia Esperanto-radio, kiu dissendas Esperanto-muzikon kaj raportojn. Beda?rinde da?ris tedaj, longegaj diskutoj pri la uzorajtoj de Esperanto-kantoj eldonitaj de Vinilkosmo, kiujn mi ne volas pritrakti ?i tie. Mi konscias pri la valoro de tia reta radio, des pli ?ar ?in faras junaj aktivuloj, kiuj mem regule partoprenas Esperanto-renkonti?ojn. Tio signifas, ke ili estas sociemaj homoj – kaj de tiaj mi supozas, ke ili kapablas kunlabori. Krome ili havas rilaton al ?enerala Esperantujo kaj ne sidas solaj en siaj ?ambroj. Dum JES funkciis informstando pri Muzaiko kaj mi konis plurajn kunlaborantojn jam anta?e. Do la tuta projekto ?ajnas al mi bona kaj havanta estontecon. Tamen ?is tiu hazarda situacio mi mem ne estis a?skultinta Muzaikon!

En la junulargastejo ankora? restis kelkdek homoj. Kun kelkaj el ili mi iris al na?vespero, tiel farante programeron de kutima renkonti?o. Tio estis bonega okazo por ripozi! Ni anka? sa?numis. Mi memoras, ke dum unu el la pa?zoj mia menso liberi?is de ?iu pezo kaj mi komencis pripensi samplobazitan muzikprojekton, kiun mi estis komencinta jam jarojn anta?e, sed kiu restis nefinita ?is tiam. Fakte dum la posta somero mi finis ?in – estas Nokto ?e la pla?o, trankvila acid?aza muzika?o, kiu tute kongruis al la etoso de la na?vespero. Cetere ?eestis minimume tri membroj de La Perdita Generacio, do la artista influo, kiu kutime tre helpas inspiri min, ne mankis.

La 2an de januaro, kun kelkaj aliaj mi faris longan promenon tra Gdansko. Fakte ?is tiam mi ne estis vidinta multon de la urbo mem. Montri?is, ke ?i estas pitoreska kaj interesa urbo. Dum minimume unu el la du vesperoj mi elpakis mian gitalelon kaj ludis kaj kantis iomete. Dum tiuj tagoj mi refoje vizits Polan restoracion, kiu situis ne tro for de la junulargastejo.

Fruposttagmeze la 3an de januaro mi veturis kun Andi Münchow al Varsovio. La? rekomendo de Aga, ni uzis sufi?e malmultekostajn busojn de la Sveda firmao Polski Bus. Montri?is, ke la sidlokoj estis ege komfortaj kaj ke la buso ofertis senpagan interreton dum la voja?o! Tiel mi povis retumi la tutan tempon.

Mi tranoktis en Tamka Hostel, kiun estis rekomendinta al mi Enrico el Italujo. Ke mi sufi?e spontanee organizis mian pluvoja?on kaj restadon, estis paralelo al la pasinta jaro. Tiu tranokteblo montri?is tre ta?ga al miaj bezonoj. Interalie tie haveblis senpaga reto. La stranga afero estis, ke mi estis la sola turisto, kiu parolis en la pola al la junaj, belaj de?orantinoj. ?ajne esperantistoj tamen faras diferencon.

Mia patrino estis donacinta al mi nove aperintan libron pri Varsovio. Tage mi do uzis ?in por esplori la urbon memstare, kaj tio montri?is bonega decido. La libro gvidis min al lokoj, kiujn mi neniam estus eltrovinta mem. Sed anka? mia libro pri la pola bonege servis min. Unu tagon mi sukcesis kompreni menuon, kiu nur estis skribita en la pola. Tiel mi povis viziti lokojn, kiujn turistoj ne frekventas kutime, kaj esti la sola eksterlandano.

Vespere mi renkontis aliajn esperantistojn. Dum unu tago ni renkonti?is en la lo?ejo de Irek, dum alia vespero ni iris al la klubo Lucifero, kies estroj iam estis lernintaj Esperanton. Survoje mi hazarde vidis la stadionon, kiun oni estis rekonstruanta por la E?ropa piedpilka ?ampionado.

La 6an de januaro, mi voja?is per la Varsovio-Berlino-ekspreso al Berlino. Kiel mi jam menciis pli frue, mi vizitis Berlinon trifoje en 2012, kaj tio estis la unua fojo.

Pro mia restado en Varsovio, mi estis maltrafinta la post-JES-feston. Unu jaron anta?e mi ege ?uis ?in. Sed anstata?e mi festis ortodoksan kristnaskon kun diversaj Berlinaj belulinoj.

Unu tagon poste mi renkonti?is kun Chuck Smith kaj kelkaj aliaj. Ni ludis la Wii-ludon “Rock Band”. Fakte interalie estis eldono kun kantoj de “The Beatles”. Pro la anta?a renkonto de Ukrainaninoj kaj Moskvanino (dum JES kaj poste), kompreneble mi devis kanti Back In The U.S.S.R.!

Post tiuj tri diversaj da?rigoj de mia feriumado, mi tamen finfine devis voja?i hejmen. Sed tiun tempon mi ege ?atis, kaj ?i influis mian Esperanto-vivon dum la resto de la jaro 2012. Pri tio mi skribos alian fojon pli detale.

Aldone la raportoj de aliaj JES-partoprenintoj:

Kaj tiel plu, kaj tiel plu, tra vespera bru’

6 komentoj

Post la karavano kaj la unuaj du tagoj, kio krome okazis dum la 3a Junulara E-Semajno (JES) en Gdansko (Pollando)?

La 29an de decembro, vespere unue koncertis Inicialoj DC. Mi ne aparte memoras ion de la koncerto, sed mi ?iam ?atis lian muzikon. Poste estis la vico de Kim J. Henriksen, kiun mi pasintfoje vidis, kiam li estis gastbasisto de 42. Grupo nova por mi estis “Danghera”, grupo de kvar Danaj junuloj (17-jaraj, se mi ?uste memoras), inter ili la filo de Kimo. Ili ludis instrumentan surfrokmuzikon, memoriganta ekzemple al la son?puro de Pulp Fiction a? la kanto “Kosmo?ip'” de “Alaksio kaj la Galaksio”, kiu aperis sur la “Esperanto Subgrunde Kompil’“. Je la fino de la koncerto, ili ludis kune kun Kim. La muziko tre pla?is al mi. Dum tiu nokto la diskoteko da?ris ?is la 5a proksimume.

La 30an de decembro, unue okazis la koncerto de Johannes Mueller. Mi tamen preska? preska? nenion sekvis de tio, ?ar mi preferis ekstere babili kun homoj. Mi simple ne havis la ?ustan humuron por tio kaj krome mi forte preferas muzikon, al kiu eblas danci.

Tio montri?is tuj poste dum la koncerto de La Perdita Generacio. Beda?rinde amba? kantistinoj ne ?eestis (unu alvenis nur poste), tiel ke LPG konsistis ?ifoje nur el tri viroj. Tamen ili sukcesis dancigi la homojn.

La muzika programo estis tiom densa, ke e? ne estis okazo por aliaj ?eestantaj muzikistoj kiel ekzemple Jonny M kaj mi, aperi sur la scenejo. Tamen Jonny M dum unu nokto montris siajn D?-kapablojn. Li ne surmetis regeon, kiel oni povintus pensi, sed ofte tre pezan, dancigan muzikon, ekzemple Killing In The Name Of de Rage Against The Machine. En Esperantujo Jonny M ankora? havas longan karieron anta? si!

Dum alia vespero D?umis Leo Sakaguchi kaj li havis problemojn, fini la diskotekon. La homoj simple pludancis, tutegale, kiun kanton li surmetis! Li mem estis tre impresita de tio. Nun videblis la avanta?o de malgranda diskoteko: ?i facile pleni?is kaj la etoso estis ege bona.

Cetere mi da?rigis la tradicion de ?okolado-frandado, kiun mi ekis dum post-JES-festo en Berlino unu jaron anta?e kaj ripetis kadre de la 67a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo (Ukrainujo) en somero. ?ifoje estis dekoj da diversaj ?okoladoj kaj mi feli?igis multajn homojn per ili.

Kio dirindas pri la silvestra balo? ?i okazis en la koridoro, sed por la kvanto da partoprenantoj tio estis en ordo, ?ar trinkejo kaj gufujo estis tuj apudaj kaj anka? en aliaj ?ambroj homoj povis sidi. En la man?ejo en la tereta?o estis plia eblo sidi kaj babili.

Origine ni ne volis komenci la silvestran balon tre frue, sed tiam oni atentigis min pri tio, ke la nova jaro la? Moskva tempo komenci?os jam je la 21a, do unu horon pli frue dum anta?aj jaroj. La kialo estas, ke Rusujo ne retransiris al vintra tempo, tiel ekde nun ?iam estos tiel. Pro tio mi haste surmetis muzikon el la filmo “Stiljagi“, kio ege pla?is al la Rusaj partoprenantoj. Jam dum la 67a Internacia Junulara Kongreso en Kievo (Ukrainujo) mi rimarkis, kiom populara tiu muziko estas. Nun mi sukcesis dancigi la homojn. Tiuj kantoj inivitis al para dancado, kaj mi ege ?ojis, ke mi povis malfermi la vesperon per solenaj muzika?oj.

Mi da?rigis ?is la nova jaro en Ukrainujo je la 23a horo. Tiuokaze mi surmetis du kantojn, kiujn mi fakte ne havis sur mia portebla komputilo. Mi uzis la interretkonekton kaj Alisa Nikitina proponis du kantojn, nome “Wild Dances” de Ruslana, venka kanto en la E?ropa kantokonkurso “E?rovido” en 2004. La alia kanto estas en la ukraina kaj ege pla?as al mi!

??????: ???? ???? (Tartak: Nashe Lito)

Noktomezon mi ne aparte memoras, sed estis deca festo, kaj je la fino nur tio gravas. Mi transprenis la diskotekon ankora?foje inter la 1a (nova jaro en Britujo kaj Irlando) kaj la 3a (nova jaro en Brazilo). (Beda?rinde mi ne memoras kun certeco, ?u mi surmetis la kanton “New Year’s Day” de U2, kiel mi faris kutime a? dum tiu tempo a? jam tuj post noktomezo. Sed ?ar tio estas mia propra tradicio, mi vetus je tio, ke mi faris.) ?ar JES fini?is jam la 1an de januaro, oni devigis nin fini la festadon en la koridoro jam je la 6a matene. Tio klare montras, kial JES denove da?ru tutan semajnon. Tamen la ?eestantaj festemuloj solvis la aferon, translokigante la tutan aparataron al la kelo, tiel ke la diskoteko povis pluda?ri. Mi enliti?is ?irka? je la 7a matene.

Per tio jam fini?is la oficiala JES. Sed ankora? restas longa postfestado en pluraj etapoj, pri kiu mi rakontos en alia enskribo.

Mi havas neniun emon, neniun emon

3 komentoj

Post mia alvoja?o en la karavano, kio atendis min dum la 3a Junulara E-Semajno (JES) en Gdansko (Pollando)? La aran?o okazis en lernejo (kiel en Zakopane anta? du jaroj), sed ?ifoje eblis tranokti en junulargastejo, kiu estis nur kvin minutojn for. Tio estis grandega plibonigo kompare al la pasinta fojo en Pollando! La junulargastejo estis tute konvena la? miaj bezonoj kaj mi tie ?iam sukcesis trankvili?i kaj dormi post festado. Dua granda plibonigo estis vera vespera salono por la koncertoj, kiu situis en akceptebla distanco. En la lernejo mem oni servis la man?ojn. La kuiristinoj estis tre afablaj kaj agnoskis e? bazan konon de la pola. Kiam temas pri organizado de renkonti?o, mi ?iam atentigas ke rekonti?o prefere havu iun centran lokon, kien homoj kutime venas kaj povas hazarde renkonti unu la alian. Tio ?ifoje estis la koridoro en la unua eta?o de la lernejo. Tie haveblis kafo kaj teo senpage. Do anka? tiurilate la 3a JES estis bona.

Aliflanke la JES havis kelkajn fu?a?ojn, kiujn mi rektas mencias. Plej grave: ?i nur da?ris kvin tagojn (2011-12-27 – 2012-01-01)! Oni do ne lernis la lecionon de la 2a JES en Burg/Spreewald, kiu jam fini?is unu tagon pli frue ol kutime, sed e? iri plu en la mal?ustan direkton. Jam dum la disdono de la ali?iloj dum la 67a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo (Ukrainujo) tiu grava miselekto montri?is. Mi a?dis homojn diri: “Tio estas malmulte pli ol plilongigita sermajnfino. Por tio mi ne venos!” Certe tio ?uldi?is al la fakto, ke la lernejo rekomenci?is jam la 2an de januaro, tiel ke necesis ordigi kaj redoni la ejon jam dum la 1a de januaro posttagmeze. Sed tio simple signifas, ke lernejo evidente ne ta?gas por unusemajna festado kaj ke necesas trovi alternativon por la fojoj, kiam JES okazos en Pollando. (Cetere anka? la JES en Burg/Spreewald fini?is unu tagon pli frue ?uste pro tio, ke necesis redoni la lernejon, kiu servis kiel memzorgantejo, trinkejo, diskoteko kaj salono por la vespera programo.)

Tiu fu?o montri?is en la nombro de partoprenantoj: Estis multe malpli ol 200, do pa?o reen.
Aldoni?is surloke problemoj kun de?orantoj de la lernejo, kiuj ne estis alkutimitaj al longa festado de la partoprenantoj. Grava kriterio por ta?ga ejo estas, ke la estroj scias kaj akceptas tion. ?is hodia? oni memoras la fojojn, kiam tio ne okazis dum la Internacia Seminario en Tübingen 1994/95 kaj Trier 2002/03.

La trinkejo estis maletosa. Krome nur tie oni rajtis trinki alkohola?ojn, sed tio ne funkciis, ?ar la centra renkonti?ejo (kiel skribite supre) estis la apuda koridoro.

Iam dum la semajno Éric Languillat (Inicialoj DC) faris videointervjuon kun mi pri la historio de la gufujo. Beda?rinde mi ?is nun ne vidis la materialon aperi ie, sed li mem diris, ke estis eksperimento kaj li ankora? ne sciis, ?u kaj se jes kiel li uzos la surbendigon.

?ar la renkonti?o estis tiom mallonga, eblas pritrakti ?iun vesperon sinsekve sen da?re ripeti la saman. La 27a de decembro estis alventago, kiel mi jam menciis. La 28an de decembro koncertis Asorti el Litovujo. Mi konas ilian muzikon jam dum multaj jaroj (interalie tio ka?zis, ke ili aperas en la Elektronika Kompilo), sed estis la unua fojo, ke mi renkontis ilin persone! Ili sufi?e bone dancigis la homojn. Aparte mi memoras Esperanto-version de “Sweet Home Alabama“. Sekvis koncerto de Gijom Armide, sed tiun mi grandparte maltrafis, ?ar mi preferis ekstere babili kun homoj. Kion mi a?dis de la koncerto estis sendube altkvalita, sed malgaja kantado kaj pianoludado ne estas io, kion mi eltenas dum longa tempo.

Asorti: Novjara nokto

Dum la nokto okazis karaokeo. ?ifoje mi prezentis la kanton, nome “Mondo a? mi” de Persone.

Poste mi D?umis. La diskoteko trovi?is en la kelo, do tre for de la trinkejo, kaj estis tre malgranda, tamen ta?go loko. Mi surmetis muzikon proksimume inter la 1a kaj 30 kaj la 4a kaj 20. Tiam beda?rinde oni devigis min ?esi “por ke ?iuj homoj iru dormi”. Tiun stiradon de la partoprenantoj mi tute ne ?atas. Sed kion fari?

Almena? mi sukcesis a?skultigi kanton de J.B.O., kiun mi estis akirinta lastatempe. Estas parodio de la kanto “Basket Case” de Green Day.

J.B.O.: Los Casos Basketos

La kialo por iri dormi estis, dum la sekva mateno esti veka por pinta programero. (Do mi konsentas, ke estis grava afero, sed pensas, ke anka? eblintus kolekti same multajn partoprenantojn sen deviga fino de la nokta programo.) Mallongan piediron for de la ejo trovi?is iama ?ipkonstruejo, kie siatempe laboris Lech Wa??sa, kiu fondis la sendependan sindikaton kun la nomo “Solidarno??” (“solidareco”) komence de la 1980aj jaroj en Pollando. Tio estis grava pa?o al la fino de socialismo en orienta E?ropo (inkluzive la falo de la Berlina muro). La JES-partoprenantoj fakte renkontis Lech Wa??sa ?e ties iama laborloko. Li afable respondis diversajn demandojn de la publiko.

Pri la resto de la JES mi rakontos en posta enskribo. Tiu ?i jam i?is sufi?e longa.

Mi estas la pasa?ero

3 komentoj

Da?re validas mia intenco, skribi pri la Esperanto-renkonti?oj el la jaroj 2011 kaj 2012, kiujn mi partoprenis. Post la Germana Esperanto-Kongreso 2011 en mia hejmurbo Münster kaj la belega Esperanto-somero en Ukrainujo (parto unu, parto du, parto tri, parto kvar), nun venis la vico de la 3a Junulara E-Semajno (JES) en Gdansko, Pollando. Mi estis skribinta pri la anta?aj du kune en serio de enskriboj (parto unu, du, tri, kvar, kvin, ses, sep plus post-renkonti?o kaj kvin receptoj kontra? la post-Esperanto-renkonti?o-sindromo). Fakte poste ankora? aperis artikoloj kaj videoj pri la 2a JES en Burg/Spreewald:

JES 2010/11

La video pri la 2a JES komenci?as per la trajnkaravano kaj tio estas bonega temo por komenci la raportadon pri la 3a JES, ?ar ?ifoje mi mem ali?is al la trajnkaravano! Kompreneble tio estis iomete freneza decido, ?ar kun 35 jaroj mi ne plu same bone eltenas nokton kun malmulta a? preska? neniu dormo. Aliflanke mi e? ne estis la plej maljuna kunvoja?anto de la karavano kaj kiel mi konstatis, tia voja?o estas bonega maniero, eniri la etoson de la sekva semajno. Mi estis spektinta videon pri la karavano al la IJK 2011 en Kievo kaj iom enviis ties partoprenintojn, do nun estis tempo por fari tion mem.

Startis diversaj bran?oj el Nederlando kaj Francujo, kiuj finfine kuni?is en Berlino. Tiam ni estis entute 29 personoj. Sole mi nur voja?is ?is Dortmund kaj tie jam renkonti?is kun la grupo el Venlo. Sed e? pli grave estis, ke tie ali?is alia pasa?ero, nome Jonny M, kies muzikon mi jam menciis kelkfoje anta?e. Post multa interreta babilado, nun estis veninta la unua renkonto en la reala vivo! Kaj kiel mi tuj konstatis, li estas ege simpatia kaj bonetosa.

Dum la voja?o montri?is bona ideo, ke mi estis enpakinta mian gitalelon. Plurfoje mi uzis ?in por muziki! Unufoje tio okazis matene ie en Pollando kun Vlad Dolezal el Slovakujo, kiu estis kunportinta gitaron. Do la karavano e? havis plurajn Esperanto-muzikistojn kun si.

Cetere tute hazarde en unu trajno ni renkontis Igor, kiun mi ne estis vidinta dum eble sep jaroj! Li diris, ke al li ege mankas Esperanto-renkonti?oj kaj ke li denove partoprenu ilin. Dum aliaj okazoj homoj demandis, kiun lingvon nia grupo parolas. Jen kiel informado funkcias.

Entute mi dormis nur kelkajn horojn en Frankfurt/Odro. Kiam ni alvenis al Gdansko, mi estis kompreneble laca. Sed la sperto de komuna voja?o estis bonega. Mi ne nur revidis kelkajn amikojn en la trajno, sed konati?is kun novaj homoj.

?i estis plej ?arma beb’

6 komentoj

Mi provis koncize sed tamen sufi?e detale rakonti pri la 67a Internacia Junularo Kongreso (IJK) en Kievo (Ukrainujo) en parto unu, parto du kaj parto tri. Tamen ankora? ne el?erpi?is la rakonta?oj de tiu IJK. Ukrainujo i?is mia sekva lando por D?umado (post Pollando en 2009/10). Fakte la organizantoj jam tre frue kontaktis min pro tio.

Surloke tre bonvenis, ke trinkejo kaj diskejo trovi?is tute apude. La plej granda surprizo tamen estis, ke okazis neniuj teknikaj problemoj! La unuan fojon en mia vivo kiel D?, ni simple konektis mian komputilon al la miksilo kaj tuj ?io funkciis!

Pri granda parto de la sukceso respondecis la Ukraina D?, kiu nomi?as Aleksej Svertoka (??????? ????????). Li prizorgis la teknika?ojn dum la semajno. Estis vere bonega kunlaboro. Li ?iam restis trankvila kaj faris gravan laboron en la malanta?o, por ke aliaj brilu. Tion malmultegaj D?j kapablas. Mi estas tre impresita de tiu profesinivela konduto.

Cetere anka? rilate al lia D?umado mi notis kelkajn aferojn. Interalie li surmetis la titolan muzikon de Duck Tales. Tute same hejme faras D? Arafat! Krome la Ukraina D? ?atas la kanton „Canción del mariachi“ el la filmo Desperado, same kiel mi. Dum la lasta nokto li surmetis du kantojn de Erasure, nome „I Love To Hate You“ kaj „Oh l’amour“. La dua anka? estas en mia kantokolekto, sed mi ?iam hezitis surmeti ?in, ?ar mi pensis, ke ?i i?is eksmoda. ?ajne mi eraris! Estas tre malofte, ke mi subtaksas kanton el la 1980aj jaroj.

La Ukraina D? videblas en la sekva video de la JoMo-koncerto. Li estas maldesktre sur la scenejo, ?ar anka? dum la koncertoj li helpis kiel teknikisto.

JoMo: Funkolando (IJK 2011)

Mi notis, ke estis entute tri aliaj disk?okeoj, sed mi e? ne memoras, ?u kun a? sen la Ukraina D?. ?iel ajn mi nur memoras iun Francon, kiu ege ?enis min (kaj aliajn) interalie per sia la?tega elektronika muziko, sed mi ne perdu pli multajn vortojn pri li.

Mi mem interalie surmetis dum la lasta nokto de la IJK kaj tiam povis dancigi la homojn ?is la 6a kaj 20 matene! Aparte ?ojigis min, ke la vario de stiloj ?ajne pla?is al la homoj kaj ke mi finfine povis denove uzi la multflankecon de mia muzikokolekto.

Kutime la lasta nokto alportas la problemojn, ke a? oni tute ne dormas a? ne sufi?e por bone elteni la revoja?on. ?ifoje mi tamen povis dormi ?is tagmezo, ?ar la feriumado ankora? ne fini?is! Fruposttagmeze mi pluvoja?is kun dekoj da aliaj IJK-partoprenantoj al la sekva renkonti?o.

Atendis nin Velura Sezono en Jalto, Krimeo. Per trajno ni veturis de Kievo al Simferopolo. Pro bona anta?a organizado, nia tuta kupeo estis okupita de esperantistoj. Krome ege helpis havi homojn kun si, kiu flue parolas la rusan kaj/a? ukrainan. Tiel ni facile povis mendi trinka?ojn en la trajno kaj a?eti vesperman?on dum halto. (Tio entute tre memorigis min pri mia voja?ado tra Rusujo en 2007.)

Kio dirindas pri la aran?o? Unue mi ligu al la artikolo “Velura sezono 2011 en Jalto – pri la vizito de Krimeo kaj pri la voja?o hejmen…” de Miroslav Hruška.

Fakte grandparte mi ne partoprenis la oficialan programon. Krimeo unuavice estas ruslingva duoninsulo kun sude?ropa klimato.

Dum la unua plena tago okazis koncerto de Pa?lo Mo?ajev en la urba biblioteko. Mi jam konis lin de la Rusiaj Esperanto-Tagoj en 2007, kiuj okazis je la alia flanko de la Azova Maro. Poste mi a?etis lian aktualan provdiskon – kaj fakte poste ?i estis elvendita. Kia sukceso! Pa?lo tre diligente tradukas; mi ne kontrolis la rezultojn tro detale, sed ?io, kion mi a?dis, pla?is al mi. Jen ekzemple „Mi jam ekvidis ?in“, origine kanto de „The Beatles“ (la video estas ne de Velura Sezono en 2011, sed pli malnova).

Pa?lo Mo?ajev: Beatles-kanto „I saw her standing there“ en Esperanto

Dum unu tago mi partoprenis tuttagan ekskurson al Sevastopolo. Tiun urbon oni konas la?nome almena? en Germanujo, pro la mara fortika?o. Feli?e nia grupo havis la eblon, na?i tie, rekte saltante el boato en la maron. Sed ?enerale tiam jam montri?is la malavanta?oj de tro densa programo: Oni hastas de unu punkto al la alia sen vere havi tempon.

Tial mi uzis la aliajn tagojn por la ?efa afero, nome pla?umado! Ni estis sufi?e granda grupo, tiel ke ?iam iu povis gardi la aferojn ?e la pla?o. Krome ni vekis sufi?e multan intereson ?e la enlo?antoj, ?ar ni estis grupo da eksterlandanoj el evidente diversaj landoj. La plej granda grupo de Krimeaj turistoj estas Rusoj (neniu miraklo: ili parolas la lokan lingvon, kio ebligas facilan komunikadon). Jen kiel aspektas praktika varbado por Esperanto. Cetere en unu vendejo, kie ni a?etis bongustan lokan vinon, oni parolis la germanan. ?enerale la homoj reagis tre afable al eksterlandanoj kaj ?iu parolado, kiun mi faris en la rusa (ekzemple por a?eti trinka?ojn a? glacia?on), rikoltis pozitivan e?on. La pla?oj ne estis tiom plenaj kiel en okcidente?ropaj landoj. Prezoj ?enerale estis tiom malaltaj por la avera?a okcidente?ropano, ke mi ne bezonis kalkuli mian monon.

Velura Sezono iom post iom malpleni?is, ?ar multaj partoprenantoj forveturis anta? la fino. Tial mi decidis, foriri kelkajn tagojn pli frue (tiel voja?ante kun aliaj) kaj ankora? pasigi tri tagojn en Kievo. En Jalto helpis min Anna Mikitin ?an?i la trajnbileton por la vojo inter Simferopolo al Kievo.

En Kievo nia malgranda grupo voja?is al insulo meze de la rivero Dnepro. Tie anta? la IJK jam estis kelkaj esperantistoj. Prizorgis la insulon Volodimir Soroka (a? Vladimir Soroka), a?toro kaj kantisto de la famega Esperanto-kanto „Ni renkonti?os“. Volodimir jam ?atis la provludadon de Stephan Schneider kaj mi dum la IJK. Dum mi restis sur la insulo drum tri tagoj, la aliaj, kiuj akompanis min ekde Krimeo, pluvoja?is al la Somera Esperanto-Studado en Nitra (Slovakujo). Jen kiom granda estas la oferto de Esperanto-renkonti?oj! Mi tre miris, ke Andi Münchow voja?as al lernorenkonti?o, sed li diris al mi, ke oni enga?igis lin por la etoso kaj ke estos anka? nokta programo.

La insulo havas la formon de majuskla „E“ kaj situas norde de granda ponto (kun bushaltejo). Je la alia flanko de la ponto estas grandega supermerkato kun la nomo Aschan (????). Mi skribis apartan raporton kun multaj detaloj kaj kelkaj fotoj pri la tri tagoj al Andi Münchow, ?ar li jam tiam pripensis uzi la lokon por MELA. Kaj eble ?ijare (do en 2013) tiuj planoj reali?os!

Tiuj tri tagoj alportis denove tute alian etoson. La insulo estis bona loko por trankvili?i. Mi nun ne volas ripeti ?iujn detalojn de mia raporto, sed meti atenton al la artista flanko. La tuta familio Soroka interesi?is pri mia muziko, tiel ke mi gitarludis kaj kantis el la repertuaro de la Kuracistoj. Krome mi sukcesis dedi?i min al plutradukado, tiel ke mi finis la tradukon de “Suno, palmoj kaj somer'”. La originalo nomi?as “Sommer, Palmen, Sonnenschein” (jen la akordoj). La unuajn tradukprovojn de la refreno mi jam kantis dum provludado por la dua koncerto de la Kuracistoj dum la Internacia Seminario (IS) 2002/03 en Trier! Cetere estas la unua traduko de mi ekde “Kaj mi ploras“.

Anka? vizitantoj montris intereson pri mia muziko. Dum unu tago ekzemple venis du el la IJK-organizintoj. Ili intervjuis kaj filmis min. Unu diris, ke “Al la liberec’” ne plu eliras ?iajn orelojn! Cetere anka? Volodomir Soroka aparte ?atis ?in kaj kura?igis min, pluverki. Kion deziri plu?

Dum unu el la vesperoj mi prezentis kelkajn germanlingvajn kantojn, ?ar homoj anka? demandis pri tio. Sed beda?rinde iam venis la tago de foriro. Andrij Jankovskij tre afable helpis min rilate al voja?ado al la flughaveno. Mi forlasis Ukrainujon kun malgajo, ?ar mi devis foriri, sed kun gajo, ?ar mi renkontis tiom multajn simpatiajn homojn kaj kolektis tiom neforgeseblajn spertojn. Kaj ?uste pro tio mi devis finfine verki tiujn kvar enskribojn pri mia somero en Ukrainujo, e? se jam pasis pli ol unu jaro kaj duona. La memoroj restis tiom intensaj kaj mi pensas, ke ?iuj homoj, kiuj kontribuis al mia bonfarto, elkore meritas, ke mi vortumas, kiom pla?is al mi tiu tempo.

Mi vivas ?e la rivero

3 komentoj

En mia raportado pri la 67a Internacia Junularo Kongreso (IJK) en Kievo (Ukrainujo), post parto unu kaj parto du, en kiuj mi menciis fu?etojn, sed anka? agrablajn aferojn, ?ifoje mi pritraktos la pintajn okaza?ojn, kiuj farigis el la semajno neforgeseblan renkonti?on por mi persone. Kompreneble multaj el ili rilatas al muziko.

Okazis bunta vespero, dum kiuj multaj diversaj artistoj prezenti po kelkajn kantojn. Irina Gerasimova, kun kiu mi jam konati?is pro mia muzikado, petis min kontribui. Sed la lasta komuna ludado de la Kuracistoj okazis en februaro 2011, kaj surloke nur ?eestis mi, do kion fari? Spontanee Stephan Schneider kaj mi decidis muziki kune – cetere la unuan fojon entute!

Ni prezentis du kantojn el la repertuaro de la Kuracistoj, interalie mian unuan memverkitan kanton “Al la liberec’“. Cetere estis nur la dua fojo entute, ke mi kantis ?in sur granda scenejo. De amba? kantoj feli?e ekzistas video.

Gunnar Fischer kaj Stephan Schneider: Al la liberec’

Gunnar Fischer kaj Stephan Schneider: Junula amo

Eble mia vesta?oelekto ?ajnas stranga je unua rigardo. Fakte mi a?etis la flavan pantalonon nur por mia unua voja?o al Ukrainujo. Kombine kun helblua t-?emizo, ?i memorigas pri la flago de la lando! Same mi cetere faris kun du bantukoj. Do anticipe ne nur okazis muzikaj preparoj miaflanke.

Kiel jam rimarkeblas en la videoj la? la reago de la publiko, la komuna apero sur la scenejo estis grandega sukceso por Stefo kaj mi. (Li cetere ankora? ludis sole proprajn kantojn.) Kaj ?ar tio okazis relative frue dum la renkonti?o, ni ?uis rekonon dum la resto de la semajno.

Poste kelkaj el la Ukrainaj ?armulinoj petis min helpi al la Ivan-Kupala-festo. Kutime ?i okazas pli frue en la jaro, sed la organizantoj volis montri al la eksterlandanoj la tradiciojn de sia lando. Mi priskribas ?in kiel folkloran feston kun fabelaj esta?oj kaj naturaj spiritoj. Kiam oni petis min aligi ankora? unu viron por transpreni parolrolon en la teatra parto, mi tuj pensis pri Stephan Schneider! La laboron mi priskribis jene: Via tasko ?efe signifas, stari dum la vespero apud belegaj Ukrainaj virinoj. Kaj vere estis tiel. Jen ekzemple foto de kelkaj el la belulinoj dum la festo.

La sekva kulmino venis en la formo de Martin Wiese, kies muzikon mi konas kaj ?ategas ekde mia infana?o. Li diris al mi „Pardonu, sed mi maltrafis vian prezentadon de via memverkita kanto. ?u vi povus ripeti ?in por mi?“ Kaj tiel ni sidi?is ekstere sur la ?tuparo kaj mi ludis kaj kantis por mia muzika idolo. Sen troigo, tio estis unua el la momentoj, kiujn mi volas sperti almena? unufoje en la vivo. Poste Martin da?rigis la muzikadon kaj mem prezentis malnovajn kantojn el la repertuaro de Persone Mi volonte kantis la duan vo?on de Ne?o dancas. ?enerale kunkantis anka? aliaj, ekzemple KuboF el Slovakujo. Foje ni e? devis memorigi Martin pri la malnovaj tekstoj!

Je la fino li a?skultigis al KuboF kaj mi tute novan kanton, kiun li estis surbendiginta nelonge anta?e. Intertempe „Superbazaro“ i?is tre konata en Esperantujo (mi jam menciis ?in okaze de mia naski?tago pasintjare), sed tiam ?i estis tute fre?a, kaj por KuboF kaj mi estis grandega honoro, esti inter la plej unuaj a?skultantoj.

Cetere iam poste mi kaptis Martin por ricevi korektojn de akordoj por mia kantaro. Ni sukcesis trairi kelkajn kantojn, sed ne ?iujn. Tamen jam montri?is la grandega avanta?o de portebla komputilo, ?ar eblis tuj korekti la dosierojn mem kaj ne fari iujn paperajn noti?ojn, kiujn poste necesus denove enkomputiligi.

Mi jam menciis la distancon inter la ejo kaj la urbocentro. Tamen mi partoprenis ekskurson al Kievo (ekzistis multaj diversaj). Tio estis bonega okazo, vidi ion de la urbo. La sola afero, kiu ne pla?is al mi, estis nia malfrui?o. Fakte mi jam devis foriri anta? la lasta parto de la ekskurso (kun afabla helpo de alia Ukrainanino), ?ar mi ne volis maltrafi la koncerton de Martin Wiese (kiel jam dum la pasinta fojo, nome dum la Internacia Seminario (IS) en 2007/08).

Tiu koncerto estis absolute brila. Mi vidis multajn longjarajn ?atantojn de Persone, kiuj nun komplete ravi?is. Multaj komprenante rigardis unu la alian. Kiam Martin prezentis la kanton „Superbazaro“, mi jam kunkantis, kvankam estis nur la dua fojo entute, ke mi a?skultis ?in!

Beda?rinde ne ekzistas longa video de la koncerto. Sed jen parteto de alia kanto kun la nomo „Rendevu’“.

Martin Wiese: Rendevu’

?ambro 305 cetere ankora? i?is koncertejo por akustikaj koncertoj, interalie po unu de Stephan Schneider kaj mi. Unu malfruan nokton mi prezentis al Daria Obraztcova du kantojn el la filmo Stiljagi (???????). Fakte estis ?ia klubo en Tomsk, kiu estis metinta subtekstojn al tiu filmo, kaj ni jam estis babilantaj pri tio dum la 2a Junulara E-Semajno (JES) en Burg/Spreewald. Nun mi povis montri, kiom mi ?atas tiun muzikon!

La veran dimension de la impreso, kiun faris la komuna muzikado de Stefo kaj mi, mi malkovris dum banado ?e lago. Tie la Ukrainaj belulinoj kantis la refrenon de “Junula amo”! Tio estis grandega sperto por mi.

Mikaelo Bron?tejn kaj Irina Gerasimova amba? petas nin, kontribui al la fina koncerto dum la lasta vespero de la IJK. El la Kuracistoj-repertuaro ni elektis la kanton „Kisu min, ho kara“. Krome Stefo prezentis minimume unu kanton el sia kolekto. Sed la vera kulmino estis la kanto „Ekster la spacon“ (origine „Out Of Space“, propra verko de Stephan Schneider). Jen unue video de pli frua prezentado:

Stephan Schneider: Ekster la spacon (FESTO 2009)

La nova afero estis, ke ni duope prezentis ?in en Esperanto, la rusa… kaj la ukraina! Diligente ni ekzercis la komunan kantadon anta?e. Kiam la Ukrainaninoj en la publiko rimarkis, ke ni kantas en la ukraina, ili rigardis nin nekredante kaj flustris unu al la alia. Oksana Mirgorodska, mem bonega kantistino kaj prezentantino de la vespero, brakumis kaj kisis nin post la fino de la kanto. Kiel viroj ni estis irintaj sur la scenejo, kiel herooj ni forlasis ?in. Vidi, kiel la okuloj de junaj virinoj malseki?is pro nia muzikado, certe estis unu el la plej brilaj momentoj en mia artista vivo.

Ankora? restas aliaj aferoj por rakonti pri mia feriumado en Ukrainujo. Sed tio okazu en la sekva enskribo, ?ar kiel mi povus ankora? supertrafi ?ion ?i?

Mi ne volas multe pli ol danci kun vi

5 komentoj

Post la unua parto pri la 67a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo (Ukrainujo), mi ankora? menciu kelkajn malgrabla?ojn, kiuj iomete ?enis, sed ne sukcesis ruinigi mian ?uon de la renkonti?o.

La akceptado da?ris plurajn tagojn. Ial en la komputiloj de la administrado ne aperis ajnaj informoj pri la anta?pagoj. Krome necesis aparte registri?i ?e la ejo mem kaj tion faris neesperantisto (iom malpraktike).

La ejo estis tipa lo?ejo por lernantoj a? studentoj, tute la? miaj atendoj. La de?orantinoj tamen malfacile akceptis la longan festemon de la partoprenantoj. Evidente ili estis alkutimigitaj al io alia. Aliaj homoj plendis pri tro varmaj ?ambroj, sed mia estis tute en ordo. Krome agrable surprizis min mia bona lito. Mi ?iam mirinde bone dormis.

Ekde la dua tago, varma akvo ne plu haveblis. Sed tio ne estis planita kaj validis la?dire por la tuta kvartalo. En la varmega somero oni ?iel ajn ?vitegis kaj malvarmega du?o estis bonega oportuno por pruvi virecon. Kelkfoje JoCo kaj mi kantis mian Blur-parodion „Du?’ 2“, kiun mi estis verkinta dum la Internacia Junulara Festivalo (IJF) en 2003 pro la sama kialo. La necesejoj estis malluksaj, ?ar oni ne povis sidi.

Elektra kurento nur funkciis en elektitaj ?ambroj. Sed ?uste pro tio la ?ambro 305, kiun mi jam menciis hiera?, i?is la renkontej’ por hazardaj renkontoj, man?oj (de la memzorgantoj) kaj koncertoj. Mi mencios tiun ?ambron ankora? poste.

La kutimajn man?ojn oni ricevis en la restoracio „??????!“, kiu situis kelkdek metrojn for de la ejo. Beda?rinde oni forgesis anta?mendi la vesperman?on dum la unua oficiala tago de la IJK, tiel ke homoj devis longe atendi. La man?a?o mem estis malmulta sed fajna. Krome eblis mendi kafon, kvason kaj bieron kontra? malmultega mono (la? okcidente?ropaj normoj), tiel ke mi ofte pasigis kroman tempon tie kun aliaj. Dum la lasta vespero, la servistinoj portis belajn kostumojn. Tion kompreneble multaj uzis por komunaj fotoj. ?enerale la dungitoj ?ajne tre ?atis nin. Krome ili ?iam aprezis miajn mendojn en la ukraina.

En la ejo trovi?is neniu salono, kiu estis sufi?e granda por ?iuj partoprenantoj. La salono por la vespera programo sufi?is por eble 100 personoj. Sed alemena? ?i estis parto de la ejo mem kaj ne longe for kiel jam okazis dum aliaj renkonti?oj (kun la kutimaj logistikaj problemoj). Ofte homoj staris en la koridoro.

La trinkejo ne havis fridujon, sed tio mirinde ne ?enis min. Cetere ekzistis fridujo por la partoprenantoj, sed ?i ?iam estis plen?topita. Tie interalie trovi?is kolekto da ?okolado, kiun mi estis kunportinta post peto de Rusino, kiu ege ?atis ?in dum la post-JES-festo en Berlino. Preska? ?iun vesperon mi okazigis ?okolado-gustumadon!

Ekzistis program(tabulo), sed okazis multaj ?an?oj kaj malfrui?oj. Pri la tema programo, diskutrondoj ktp. Mi kaptis nenion kaj se okazis lingvokurso de la ukraina, mi maltrafis ?in. Libroservon mi ne vidis kaj anka? ne ion pri noktaj filmoj. La gufujo okazis en aparta angulo, kiu tamen ne estis komplete ?irmita de la enirejo. Tial ?i estis sufi?e brua.

Mi skribis pri multaj negativaj aferoj. Tamen la IJK por mi mem estis bonega. La unua kialo estis la Ukrainaj ?armulinoj! Estis vere nekredeble, kiom multaj belulinoj ekzistas en tiu lando! La dua kialo estis la personaj kontaktoj. Mi revidis tiom multajn geamikojn kaj ekkonis tiom multajn homojn.

La tria kialo estis la muzika programo, kiu similis al malgranda Kultura Esperanto-Festivalo (KEF). Mi e? ne sukcesis ?eesti ?ies koncerton, ?ar la salono estis tiom plena (kaj balda? similis al sa?no). Sed kiel mi jam skribis, eblis a?skulti anka? en la koridoro kaj la trinkejo estis tuj apude. Tiel mi maltrafis la muzikadon de Mikaelo Bron?tejn, Martin Strid kaj Helena Melnikova. Pa?lo Mo?ajev ludis sole kaj kun iu alia. Krome koncertis ?omart kaj Nata?a. JoMo koncertis denove nur unu monaton post la Germana Esperanto-Kongreso en Münster. La sekva video bonege redonas la etoson kaj oni bone vidas la dancantan publikon.

JoMo dum IJK 2011

Tiom densa estis la muzika programo, ke ekzemple por Inicialoj DC restis nur loka en la adia?a koncerto. Sed pri ?i mi skribos ankora? poste pli detale.

La Pafklik’ a? pli precize Platano denove aperis sursceneje kaj mi asistis lin kiel jam dum la 2a JES. Krome lin subtenis Oskana Mirgorodska, bonega kantistino. En la sekvaj du videoj anka? mi spekteblas (en la dua tute maldesktre).

Platano dum IJK 2011

Platano kaj Oksana dum IJK 2011

Pri la aliaj muzikaj programeroj mi skribos alian fojon. Ankora? sekvos rakontoj pri kelkaj kulminoj!

En la verda Ukrainio

4 komentoj

Post la anonco, finfine skribi pri la Esperanto-renkonti?oj de 2011 kaj 2012, kiujn mi vizitis, nun venis la tempo por la 67a Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Kievo, ?efurbo de Ukrainujo, kiu okazis inter la 14a kaj 21a de julio 2011. Mi jam skribis pri mia ali?o dum la 2a JES en Burg (Spreewald) kaj la anta??ojo. Fakte pri mia anta?a IJK en 2009 mi verkis tutan serion da enskriboj (unu, du, tri, kvar, kvin, ses, sep).

Kontra? la kutimo mi unue mencias aliajn fontojn, kiuj pritraktas la kongreson. Mi havas kialon por tio, kiun mi mencios poste.

IJK-artikoloj:

fotoj:

Kiel jam konstateblas el la titoloj de la artikoloj, la IJK en Kievo vekis tre malsimilan e?on inter la partoprenantoj. Kelkaj veteranoj grumblis, dum – sufi?e mirinde la? mi – precipe novuloj reagis entuziasme. Aliaj taksis ion mezan inter tiuj du ekstremoj.

Kompreneble mi havas mian propran vidpunkton, sed unue mi volis montri la diversecon de la opinioj. Mi komprenas, kial kelkaj venis al siaj personaj konkludoj kaj e? pensas, ke ?iuj tiuj raportoj povas esti samtempe ?ustaj. Forte dependas de la propraj spertoj dum la semajno (kaj de la anta?aj atendoj), ?u la IJK estis seniluzii?o, en ordo a? e? brila.

?ion tion dirinte, mi a?dacas mencii la fu?a?ojn, kiuj okazis, sen ke ili ruinigis a? malbonigis mian feriumadon. La Loka Kongresa Komitato (LKK) konsistis el entuziasmaj, sed malspertaj aktivuloj. Du semajnojn anta? la IJK la ?efa organizanto grave malsani?is kaj devis resti en malsanulejo. Eble iu organiza teamo de veteranoj povintus bone solvi tiun situacion, sed ?ifoje nenio eblis sen la ?efo, de kiu dependis multaj netrejnitaj organizantoj. Tio estis la ?efa ka?zo por kelkaj surlokaj problemoj. Tute kontra?e, anticipe ?io funkciis bone kaj mi ?iam ricevis rapidan reagon al miaj retmesa?oj.

En la 2a informilo mankis la adreso de la ejo skribita en la ukraina. Por kio oni bezonas tion, se la organizantoj promesis en la sama informilo atendon ?e la flughaveno kaj akompanon ?is la ejo? ?ar tiu atendado ne okazis, kiel mi eltrovis nur surloke. Aldone oni avertis eksterlandanojn pri teruraj taksioprezoj al la urbo (kaj tiu averto kutime validas en aliaj landoj). Poste montri?is, ke ekzistas fiksa maksimuma prezo de 25 EUR, kaj pro la distanco inter la flughaveno Borispil kaj Kievo, tio estas tute akceptebla sumo.

Sed tion tiam mi ne sciis kaj mi estis en fremda lando, armita nur per esperantlingva adreso kaj libro pri la ukraina. Mi decidis unue trinki kafon en la flughavena kafejo por malgrandigi monbileton. Tie mi renkontis du Daninojn, kiuj intencis pasigi unu nokton en Kievo kaj pluflugi al Tajlando la sekvan tagon. Ili havis e? pli grandan problemon ol mi: Ilia kreditkarto estis barita dum 24 horoj (a? unu tago, ili ne sciis) kaj ili havis neniom da loka mono. La lastan ili elspezis por unu plado, kiun ili devis duonigi. Tial ili ne povis veturi al la urbocentro al la rezervita hotelo. Sen ia helpo, ili devintus pasigi preska? unu tagon sen trinka?oj kaj akvo en varmega flughaveno. Kompreneble mi ne povis lasi tion tiel. Mi jam alvenis unu tagon pli frue kaj do sciis, ke en la IJK-ejo estis ankora? multaj liberaj lokoj. Krome la? mia kalkulo la tuta veturado kaj tranoktado ne kostus pli ol 18 EUR por amba? entute. Tiun sumon mi povus senprobleme a? anta?pagi por ili kaj poste rericevi a? simple donaci al ili.

Jen kiel malbona situacio gvidis al tio, ke mi povis montri min kiel kavaliero. Pro tio, ke la du Daninoj estis el?erpitaj kaj iom timemaj, mi tute forgesis pri mia propra malcerteco, kaj utiligis unuopajn frazojn el mia libro kun la vojopriskribo en la dua informilo. Unue ni prenis buson ?is la centra stacidomo, poste metroon. Tiam ni devintus preni buson, sed jam estis sufi?e malfrue vespere, kaj tiuj linioj ne plu funkciis. Sed tiam min trafis la bon?anco de la diligentulo: Iu Ukrainano alparolis nin en sufi?e bona angla. Li estis studento kaj organizis por ni taksion, anticipe konsentante pri la prezo (kiu estis ege malalta por mi). La du Daninoj timis konfidi sin al taksio?oforo, sed kiam mi vidis la grandan ?ildon de la vendejocentro „Magellan“, mi povis konfirmi al ili, ke ni estis sur la ?usta vojo, ?ar mi memoris tion de la 2a informilo. Kiam ni alvenis en iu malhela strato, mi kapablis legi la ?ildon, ?ar mi konas la cirilan alfabeton kaj iomete regas la rusan, kiu estas sufi?e parenca al la ukraina. Nun necesis ankora? iri 200 metrojn tra duonmalhela vojo al la domo. Sed kiam ni estis tie, mi tuj rekonis la konstrua?on, ?ar mi estis jam vidinta fotojn de ?i en la interreto. Aliaj personoj, kiuj jam estis voja?intaj pli frue tien, publikigis ilin. Tiam mi estis absolute certa, ke ni estis ?e la ?usta loko, kaj kiam oni mal?losis la pordon por enlasi nin, unu el la unuaj personoj, kiujn mi renkontis, estis Stephan Schneider! Kompreneble mi havis bonegan humuron tiam kaj rapide organizis tranokteblon por la Daninoj. Ili estis ege ?ojaj! Komune ni iris al la ?ambro, kie ?ajne kolekti?is la partoprenantoj, kiuj jam ?eestis. Estis ?ambro 305, tre proksima al mia propra ?ambro. Kiam ni eniris, mi prezentis la du Daninojn kaj petis de la aliaj komprenon por tio, ke ili ne parolas Esperanton. Tio tute ne estis problemo, ?iuj reagis ege afable kaj ni pasigis agrablan vesperon (a? pli bone, fruan nokton). Mi sentis min kiel la heroo de la tago.

La sekvan matenon la Daninoj kaj mi iris al la direkto de Magellan ?ar survoje la?dire trovi?is banka?tomato. Nun la kreditkarto denove funkciis, ili povis repagi la monon al mi kaj de Magellan prenis taksion al la flughaveno.

Dum la unua oficiala tago de la IJK okazis solena malfermo en la urbocentro. Por tio necesis longa veturado al la urbo kaj atendado. (Aliflanke tio samtempe signifis, ke la organizantoj sukcesis eviti la kutiman „fu?adon“ de partoprenantoj el la ejo, kiu kutime okazas, kiam kongreso gasti?as en granda urbo. Oni povas havi a? facile akireblan urbon a? lokon, kies ?irka?o ne logas la homojn for. Jen regulo el malnova TEJO-manlibro pri organizanto de IJK.) En Kievo atendis nin bonega koncerta serio. Interalie unu grupo ludis muzikon el la filmo Piratoj de la Karibo: La malbeno de la Nigra Perlo. Unu muzikisto ludis gigantan basbalalajkon. Kompreneble tio memorigis min pri la koncerto de Katzenjammer el Norvegujo, kiun mi ?eestis en majo! Unu kantistino prezentis kanton pri sia hejmlando Ulkrainujo en Esperanto. ?i estis Oksana Mirgorodska, kiun mi konas jam de la IJS 2006!

La nacia televido filmis nin. Jen la raporto (kun mi inter 1:40 kaj 1:42):

raporto de Ukraina televido pri IJK 2011 en Kievo

Sed tio nur estis parto de la miaj unuaj du tagoj en Ukrainujo. La reston mi skribos poste, ?ar tiu ?i enskribo jam i?is sufi?e longa.

Trans la akvo, trans la herbejo

Lasi respondon

Jam pli frue mi menciis, ke ekzistas publikaj libro?rankoj en mia urbo Münster. Krome mi menciis jam la duan fojon Bookcrossing kaj mian intencon, iam pritrakti tiun temon pli detale. Kiel baza priskribo en unu frazo servu jena klarigo: Tio estas TTT-ejo por registri librojn kaj poste sekvi ilian voja?on tra la mondo (simila al Eurobilltracker, sed kun multe pli interesa afero, nome libroj anstata? monbiletoj). Kombinita kun publikaj libro?rankoj, eblas facile liberi?i de superfluaj libroj (sed tamen legi, kion opinias aliaj legintoj pri ?i) kaj trovi mem interesan literaturon. Krome per mia aktiveco tie mi facile observas, kiom multajn librojn mi jam fordonis. Intertempe ekzistas aparta librokesto kun libroj en diversaj lingvoj, kiu aperas ?e Esperanto-renkonti?oj, unue dum la Germana Esperanto-Kongreso (GEK) 2011 en Münster.

Sed tio e? ankora? ne estas ?io: Mi konati?is kun tri virinoj tra Bookcrossing. Unue ni skribis en forumo pri la deziro, renkonti?i – kaj tiam ni simple faris tion! Mi estis impresita, kiom ?armaj virinoj supozeble longe sidas anta? la komputilo (pro Bookcrossing). Kaj kvaza? tio ne sufi?us, mi eksciis tra ili pri librovendejoj, kiujn mi ankora? ne konis!

Unu el ili nomi?as Poptanke. ?i vendas brokanta?ojn. La libroj tie ne tiom interesis min dum mia unua vizito, sed la oferto de uzitaj diskoj des pli! Mi pasigis longan tempon trarigardante ?iujn stilojn. Subite unu kompaktdisko trafis mian atenton. Sur ?ia titolo montri?is rajdisto kaj la grupo nomi?as “The Ukrainians” (“La Ukrainanoj” en la angla). Kio estas tio?

Kiel mi eltrovis, ekzistas muzikgrupo en Britujo, kiu konsistas el Ukrainanoj, kiuj reludas tradiciajn Ukrainajn kantojn same kiel punkon tradukitan al la ukraina. La disko “The Ukrainians / ????????” (el la jaro 1991) ?ajnis al mi bonega muzika preparo por la 67a Internacia Junulara Kongeso (IJK) en Kievo (Ukrainujo), kaj tial mi a?etis ?in, same kiel alian albumon kun la nomo Vorony / ??????, kio estas la sekva disko (el la jaro 1993) kun tradicia ornama?o sur la titolo kaj en la koloroj blua kaj flava, same kiel la flago de Ukrainujo.

Post la unua aüskultado, mi elektis po du kantojn el ?iu albumo por ludado en la diskoteko. ?u mi entute ludus ilin, tiam ankora? ne estis certa, sed ili ?ajnis esti la plej danceblaj:

  • Hopak / ?????
  • Cherez Richku, Cherez Hai / ????? ?????, ????? ???
  • Chlib / ????
  • Shche Raz / ?? ???

Mi iam iris al kongres’

9 komentoj

Nova jaro komenci?is – kaj eble vere estas ?anco por ?an?o. Sed por tio necesas unue pritrakti kelkajn aferojn de la pasinteco, e? se tio unue ?ajnas kontra?dire. Mia intenco estas, finfine skribi pri la Esperanto-renkonti?oj, kiujn mi partoprenis en 2011 kaj 2012. Mi jam lamentis sufi?e, ke mi ne sukcesis fari tion ?is nun!

Raporti pri renkonti?oj ?enerale estas malforta flanko de mi. Unuflanke mi alcelas detalan kaj justan pritraktadon, la rezulto ne ?iam estas kontentiga. Aliflanke mia metodo postulas multan tempon kaj koncentri?on – ?uste tion, kion mi tuj post renkonti?o kutime ne havas! Sekve povas pasi monatoj, ?is mi finfine dedi?as min mem al pena verkado, uzante skribajn noticojn. Krome mi neniam anta??ojas tiom longan verkadon.

Pasintfoje mi e? skribis pri du aran?oj samtempe, nome la 1a JES en Zakopane 2009/10 kaj la 2a JES en Burg/Spreewald 2010/11 (parto unu, du, tri, kvar, kvin, ses, sep plus post-renkonti?o kaj kvin receptoj kontra? la post-Esperanto-renkonti?o-sindromo). Sed mi ne volas ripeti tion nun, ?ar tiam mi a? devus raporti pri pli ol du en unu enskribo (kaj per tio perdi?us ajna superrigardo) a?, se ekzemple kunigi po du similajn aran?ojn, ne la? tempa vicordo (kio parte malebligas ligon al pli frua renkonti?o, nome se mi nur poste skribos pri ?i). Tial mi nun alcelas iom pli koncize kaj per tio pli rapide rakonti. Feli?e mi ankora? retrovis la bro?urojn de la renkonti?oj kaj miajn noticojn.

Mi komencas la serion per la 88a Germana Esperanto-Kongreso (GEK), kiu samtempe estis la Nederlanda Esperanto-Kongreso. ?i okazis inter la 10a kaj 13a de junio 2011 en mia hejmurbo Münster! Jam okazis jubileo, kiun ni festis kune kun la Nederlandanoj, nome 100 jaroj da Esperanto en Münster en oktobro 2007. Nun estis veninta la 100-jara datreveno de la fondo de la Esperanto-societo de Münster (pli precize en februaro 2011).

Estis iomete stranga sento, partopreni Esperanto-renkonti?on kaj tamen dormi en la propra lo?ejo. La aliaj kongresanoj tranoktis en Haus Mariengrund en Münster-Gievenbeck (randa urboparto de Münster). La domo montri?is tre ta?ga por tia evento.

?enerale la kongreso ?ajnis al ege bone organizita. Mia patro, kun kiu mi ofte estis parolinta pri fu?a?oj dum renkonti?oj kaj kiel pli bone fari, nun montris kiel ?eforganizanto, ke li ne nur kritikas, sed pretas mem realigi la? la propraj kvalitopostuloj.

Min mem li petis transpreni nur tri taskojn. Kaj la impresa afero estis: Je la fino vere nur estis tiuj tri taskoj, kaj ?io estis bone preparita, tiel ke mi nur bezonis plenumi tion, kion mi estis promesinta fari anta?e!

La unua tasko konsistis el tio, montri fotojn el la fruaj jardekoj de Esperanto en Münster (de 1909 ?is 1922). Tio anka? por mi estis interesa, ?ar mi ne konis ilin anta?e. Des pli mi ?uis legi la akompanajn tekstojn.

La dua tasko estis gvidado de ekskurso al la naturrezervejo “Rieselfelder” (?e iama akvopurigejo ekster Münster). Mi havis helpanton, kiu zorgis pri tio, ke ?iuj homoj ?ustatempe en- kaj elbusi?is kaj ke neniu perdi?is survoje. Jam anta? la kongreso miaj gepatroj kaj mi estis vizitintaj la lokon, tiel ke mi jam konis ?in kaj mem ne misorienti?is. Kaj plie la kongresa bro?uro enhavis detalan tempoplanon kun la nomoj de la busoj kaj haltejoj, kiujn ni devis uzi por la voja?o. Krome ?iu partoprenanto povis senpagi uzi la urbajn busojn, tiel ke ni ne bezonis barakti per mono. Mia prepara laboro limi?is al tio, traduki anticipe la nomojn de pli ol 150 birdoj. Por tio ege utilis la liste de Komunlingvaj nomoj de E?ropaj birdoj de Wouter Pilger. Je la fino mi apena? devis novtraduki ion kaj la elekto de la nomoj okazis tiom sisteme, ke ne malfacilis veni mem al bona ideo. Ke tia laboro tiom glate funkcias, montras la esprimkapablon de Esperanto kaj substrekas, ke dum tia renkonti?o povas okazi programeroj en alta lingva nivelo. Dum la ekskurso mi tradukis la klarigojn de la homo, kiu gvidis nin tra la rezervejo.

La tria tasko (kaj la plej grava) estis elektado de ta?gaj artistoj por la vespera programo. Dum la GEK 2008 en Essen mia propra grupo “La Kuracistoj” koncertis. ?ifoje – kiel mi jam skribis anta?e – mi fieris, ke estis JoMo en la programo! Vere imprese, ?eesti koncerton de unu el la plej gravaj Esperanto-muzikistoj en la propra urbo! Unue la publiko sidis trankvile, sed kiam mi komencis danci kun juna virino, anka? aliaj ekmovi?is.

Dum la unua vespero, du amikoj de mi muzikis. La kantistino prezentis diversajn kantojn en Esperanto, ekzemple kelkajn el la kantaro de Joachim Giessner. Krome la duopo prezentis la amkanton de Bodo Wartke, inkluzive de mia Esperanto-strofo! Sed refoje impresis min mia patro, ?ar li mem tradukis la kantojn “Ja, Schatz” (anka? de Bodo Wartke) kaj “Mein kleiner grüner Kaktus”. Precipe la unuan el tiuj du mi konsideris netradukeblan kanton, sed la rezulto tute konvinkis min! Aparte la?dinda restas la kantado, ?ar ?i estis tute klara kaj bonege komprenebla, kvankam la kantistino ne parolas Esperanton, sed nur partoprenis kurson en 2004. Dum provkantado, mi apena? bezonis ion klarigi al ?i. Post tiu vespero multaj partoprenantoj volis paroli kun la artistoj.

Entute tiu kongreso montris, kion eblas fari el GEK. Kiel komuna aran?o kun Esperanto-asocio el proksima najbara lando, ?i havas la necesan internaciecon. Bona elekto de muzikistoj por la vespero helpas akiri la bezonatan kvaliton kaj distri?on.