Hodia? estas jubileo por Germanujo: Anta? 20 jaroj okazis la falo de la Berlina muro.

Dum la pasintaj du monatoj, la unua Germana televido (?tata) en?utis siajn nova?elsendojn el tiu tempo. Ekde septembro do eblis ?iam rigardi la plej gravan elsendon de la Germana televido – la nova?ojn je la 20a horo – de anta? 20 jaroj.

En enskribo ?e Spreeblick, oni memoris unu etapon al tiu sukcesa revolucio. Multaj homoj – inter ili mi mem – komentis, ke ili ?iam ploras, kiam ili denove vidas bildojn de tiuj okaza?oj. Jen traduko de la plej granda parto de mia komento:

Kian bon?ancon mi havis, ke mi, tiam 12- resp. 13-jara?a, estis lerninta du jarojn anta?e, kia estis la politika situacio en E?ropo kaj ke la homoj en GDR vivis en mallibereco. Aliokaze mi ne estus kompreninta la bon?ancon de tiu tempoturni?o. Kiam komenci?is la manifestacioj monatojn anta? la frakasi?o, mi havis nekredeblan timon, ke denove okazos io kiel la 17a de junio 1953 (mi estis leginta pri tio kiel 10-jarulo en kalendaro). La kura?aj GDR-civitanoj liveris la plej belan eventon al la Germana historio: sukcesan, sensangan revolucion en Germanujo.

Tutegale, kiom seniluziigajn jarojn tiu ?i lando kaj siaj civitanoj havas malanta? si – ekzistas okaza?oj, kiuj neniam perdas sian valoron, ja, se entute, gajnas iom da kun la tempo.

Mi povus ankora? skribi pri tio, kion mi faris anta? du dek jaroj. Sed mi jam tute bone priskribis ?ion tion anta? kvin jaroj.

En 1989 aperis la albumo “The Miracle” de Queen. La kanto “I Want It All” estis la unua kontakto kun ties muziko, kiun mi memoras. Sed la fina parto de la titola kanto bonege ta?gas por priskribi la sentojn de tiu tempo:
“Tiu tempo venos; iun tagon vi vidos, kiam ni ?iuj povos esti amikoj.”