En amuza maniero

Lastatempe mia kolekto de kompaktdiskoj kun samplaĵoj ankoraŭ kreskis. Finfine mi akiris du pliajn diskojn. Krome mi sukcesis aĉeti tri pli malnovajn eldonojn de diskoj, kiujn mi jam posedis antaŭe. Jes, ankaŭ aspekto gravas – precipe kiam oni metis tiun diskaron kune en unu KD-ujon.

Dum la pasintaj 3-4 jaroj mi serioze estimis, ke mi verŝajne en mia tuta vivo ne plu havis sufiĉe multan tempon por uzi ĉiujn samplaĵojn de ili. Kompreneble tial eblas demandi kial mi entute ŝatas kolekti tiujn diskojn.

La simpla respondo estas: Tio donas enan kontentecon al mi. Kaj kio gravas pli?

Origine ili estis ĉefe kruda materialo por mia laboro. Intertempe tiuj kompaktdiskoj ricevis alian signifon: La kolekto mem estas bela, sen ke mi necese uzas ĉion de ĝi. Tio estas tre liberiga penso por mi, kiu ofte sentas sin devigita al io.

Ke mi tiom trankvile traktas la aferon, iĝas eĉ pli rimarkinda, se oni konsideras, ke temas pri nur kvazaŭ kompleta kolekto! Kutime mi ja estas perfektemulo. Kaj mi konsideras preskaŭ nur la unuajn kvar eldonojn de la muzika programo, kiun mi uzas por krei samplobazitan muzikon.

“Mankas” unu kompaktdisko, unu kompaktdisko kun la ĝusta KD-ingo / kovrilo kaj unu kompaktdisko en la ĝusta eldono. Sed mi eĉ ne sentas grandan bezonon serĉi ilin.

La kvin novaj diskoj en mia kolekto distingeblas laŭ du stilogrupoj: Tri enhavas samplaĵojn de la stiloj tekno, haŭzo kaj trenco. Du enhavas samplaĵojn de la stiloj ambjento, triphopo kaj ripoziga muziko.

La duan stilgrupon mi malkovris nur antaŭ kelkaj jaroj. Grave kontribuis al tio mia bona amiko Holger. Li ĉiam denove sukcesas interesigi min pri novaj grupoj kaj li ĉiam aŭskultigas al mi altkvalitan muzikon.

Respondi

Retpoŝtadreso ne estos publikigita. Devigaj kampoj estas markitaj *