Dum la semajnfino okazis la kvina metalroka festo en arbaro proksime de Nordwalde. Ĉifoje mi invitis membron de mia Ju-Jutsu-grupo, dum mia frato kunvenigis eĉ tutan grupon da gekunstudantoj. Denove li kaj mi konstatis, ke (kompare al la tria kaj la kvara festo) la homoj venas el pli malproksimaj urboj kaj ke evidente la festo pli kaj pli populariĝas. Tial ne ĉiuj reveturis dum la nokto aĉ frua mateno, sed tendumis en la arbaro malgraŭ la nesomeraj noktaj temperaturoj.

La kolegoj de mia frato, grandparte multe pli junaj ol mi, sufiĉe frue tro ebriiĝis – krom la virino, tipe! – kaj pro tio devis reveturi hejmen jam ĉirkaŭ je la unua. Mia frato transprenis la stiradon kaj mi anstataŭis lian lokon ĉe la disdonado de trinkaĵoj. Kiel mi antaŭvidis, tio bonege utilis por ekkoni homojn. Imprese, kiom multaj belaj virinoj ĉeestis la feston. La antaŭjuĝo, ke metalrokan muzikon nur ŝatas socievitemaj malatraktivaj viroj, evidente ne ĝustas.

Iam je la tria, kiam mia frato jam estis reveninta, mi iom laciĝis kaj decidis bicikli hejmen kun mia gasto. Sed antaŭe mi kompreneble ankoraŭ havis muzikan deziron! Denove temis pri kanto de unu el la du KDj kiujn mi kunportis de la KEF en Helsinko.