Ĉisemajne en Münster mi renkontis Andreas Diemel, la estontan prezidanton de la Germana Esperanto-Junularo (GEJ). Ni parolis multe kaj agrable pri la nuna stato de GEJ, pri pasintaj tempoj kaj kiel ili kaj ni ŝanĝiĝis.

Ankaŭ la sekva Internacia Seminario (IS) en Xanten estis temo de nia babilado. Mi ĝiris la antaŭpadon, kvankam tute ne certas, ĉu mi povos veni aŭ ne. Ĉar Xanten situas sufiĉe proksime de Münster, plej verŝajne eblos almenaŭ partopreni dum silvestro. La IS cetere la unuan fojon post 15 jaroj okazos en mia federacia lando, Nordrejn-Vestfalio.

J.B.O., unu el miaj plej ŝatataj germanlingvaj grupoj, kiu krome ofte reludas kaj parodias famajn anglalingvajn kantojn, reeldonis siajn du unuajn albumojn sur unu KD. Krome sur la nova eldonaĵo troviĝas kantoj, kiuj origine nur troviĝis sur disketoj, ekzemple “Der Weiße Hai im Dechsendorfer Weiher“. La celo de la KD ne nur estas enspezi (kiel kutime), sed ankaŭ ebligi al ŝatantoj de la grupo, akiri la plej malnovajn verkojn. La unuaj diskoj havis ege malgrandajn eldonkvantojn, kompareblajn al tiuj de Vinilkosmo, kaj same estis publikitaj ĉe eta, sendependa diskeldonejo.

La du unuaj kompaktdiskoj aperis en diversaj formoj:
“Eine gute CD zum Kaufen” / “Eine gute CD zum Saufen” (bona KD por aĉeti / drinki)
“Blastphemie” / “Weihnachtsblastphemie” (vortludo el “blasfemio” kaj “Blast” – la meza vorto en J.B.O.)

La nova albumo ankaŭ laŭnome kombinas la malnovajn verkojn:
“Eine gute Blastphemie zum Kaufen“