Mi hodia? nenion maltrafis

Dum da dua 18a naskiĝtaga festo, kie mi ĉeestis en septembro, mi ne nur iom prizorgis la muzikon, sed ankaŭ hejmeniris kiel unu el la lastaj gastoj. Tio finfine konfirmis min pri tio, ke mi ankoraŭ posedas sufiĉan energion, eĉ se mi havas dek jarojn pli ol la gastiganto kaj multaj el la aliaj gastoj. Du tiaj festoj en du tagoj kaj mi ne tro lacis.

Nur unu semajnon poste samdome okazis plia naskiĝtaga festo. Ĉifoje temis pri 25a naskiĝtago. Ankaŭ tio en Germanio estas speciala aĝo, ĉar fraŭloj tiam ricevas “ŝtrumpetoringon”. La amikoj fiksas ŝnuron, de kiu pendas ŝtrumpoj, al la domo. Prefere la ringo vere ĉirkaŭiru la tutan domon! Dum la instalado, la gastiganto disdonas alkoholajn trinkaĵojn – bieron sed ofte ankaŭ pli fortajn aferojn. Ĉi tiun feston do regis multa trinkado, sed mi lerte sukcesis reteni min. Unu el la ĉeestantaj knabinoj, kiujn mi taksis eble 16-jaraĝa daŭre staris apud sia patro kaj ŝajnis iom timema. Iam iu rakontis al mi, ke ŝi havis nur 14 jarojn – do nur mian duonan tiaman aĝon!

Je la tria matene, ankoraŭ alvenis gastoj de aliaj festoj (ial abundis festoj dum tiu sabato), inter ili DĴ Arafat. Li laŭdis mian DĴumadon de la pasinta semajno kaj recertiĝis, ke mi ne estis ĉagrenita pro tio, ke li iam transprenis la muzikelektadon. Li ankaŭ diris, ke ni ambaŭ kreas bonan teamon, pri kio mi konsentas. Kune ni povus DĴi dum pli grandaj festoj kun kelk cent homoj. Ni ja havas la KD-aron necesan por tuta vespero kaj la sperton pri distrado de amasoj. Krome ni samtempe havas sufiĉe multajn komunajn stilojn por kune labori sed samtempe kelkajn specialaĵojn por bone kompletigi la diskaron unu de la alia.

Respondi

Retpoŝtadreso ne estos publikigita. Devigaj kampoj estas markitaj *