Flávio Fonseca rakontis al mi dum la KEF pri sia ideo, fari ĵazan mikso-KDn kun kelkaj intrumentaj pecoj, vive luditaj kantoj, sed ankaŭ samplobazitaj, ambjentaj partoj. Tio kaptis mian atenton, ĉar mi jam produktis kelkajn acidĵazajn kantojn. Krome mi ĉiam volis fari mikson inter acida ĵazo kaj ambjento.

Amir de Esperanto Desperado proponis, ke mi aldonu perkutilojn al miaj teknokantoj. Tiun ideon mi jam delonge volas realigi; konkreta kantotrunko jam ekzistas ekde jaroj. La samplaĵoj ĉefe venas de la sama KD kiel tiuj de “Konsilo por la vivo”. Efektive do temas pri trenco, ne tekno. Mi jam havas dekon da perkutilaj samplaĵoj por ĝi. Amir tamen alcelis vivan perkutilludadon, kiun mi nuntempe bedaŭrinde ne povas surbendigi, ĉar mi ne havas la bezonatan ekipaĵon. Estas la sama problemo kiel ĉe la kantado. Sed mi ĝojas ke liaj muzikaj sugestoj iras en la saman direkton kiel la miaj… Amir en 2002 (dum la IJF, kadre de komuna muzikado ekstere, kiu reinstigis min lerni gitarludadon) diris al mi ke la nura elektronika albumo kiun li ŝatas estas “tiu kun la krabo” (“The Fat Of The Land” de The Prodigy, unu el miaj malmultaj ŝatataj elektronikaj albumoj!). Mi estas ĉiam denove impresita, al kiuj personoj plaĉas la samaj albumoj kiel mi.