Dum la ĉijara KEF, la ejo estis pli bona ol tiu en 2000, ĉar ekzemple en ĉiu el la lernejaj klasĉambroj dormis pli malmultaj homoj (en mia entute nur kvin aŭ ses). Ankaŭ la manĝaĵo multe pli bonis ol en 2000 – mi havis bonegan apetiton kaj manĝis kun granda plezuro (pliajn detalojn mi ŝparu).

Vespere oni preskaŭ ĉiam iris al la proksima klubo Liberté. Tie okazis pluraj programeroj. La loko ne nur servis kiel trinkejo kaj dancejo; ĝi krome ofertis scenejon por muzikgrupoj kaj sufiĉe multajn sidlokojn kaj tablojn kaj en kaj ekster la diskoteka ĉambro. Tiel oni povis libere elekti, ĉu spekti koncerton (resp., pli poste, danci) aŭ ĝui la pli mallaŭtan etoson kaj freŝan aeron en la apuda ĉambro, kie la trinkaĵoj estis vendataj. Ĝis la deka vespere eblis ankaŭ sidi ekstere, sed tion ni nur faris dum la unua vespero. Kvankam alkoholaĵoj estas freneze multekostaj en Finnlando, la prezoj en la klubo ankaŭ laŭ Germanaj trinkejaj mezuroj estis en ordo.