Vivo aspektas kvaza? tro multaj elektoj

Antaŭ unu jaro mi skribis pri la tempo, kiam mi komencis verki samplobazitan muzikon (la 1an de marto 1997) kaj antaŭ unu monato mi skribis, ke mi havas eblan lernantinon. Tio nun konkretiĝis. Mi rehavas kelkajn samplaĵo-KDjn, kiun mi intencas rezervi por ŝi. Mi hezitas doni al ŝi la samajn KDjn, kiujn mi mem uzas, ĉar mi antaŭtimas kverelojn pri “ŝtelado de ideoj”, kiuj facile ekestas, kiam du artistoj uzas la samajn fontojn kaj montras siajn verkojn unu al la alia. Krome oni perdas la seninfluitan aliron al samplaĵo-KDj, se oni aŭskultas verkojn, kiujn aliaj kreis per la samaj samplaĵoj. Ambaŭ tre malagrablajn efikojn eblas eviti per mia facila solvo.

Mi kontaktis mian estontajn lernantinojn hieraŭ retpoŝte kaj jam ricevis respondon. Ŝi estas tre entuziasma pri la tuta ideo (eĉ pli ol antaŭe!). Nu, mi nur esperas, ke ŝi ne estos seniluziigita, kiam ŝi komprenos, kion ekzakte mi faras, nome ke mi vere “nur” kunmetas samplaĵojn kaj ne aldone ludas iun komputilan sintezilon. Sed ankaŭ verkado per simpla samplado posedas siajn defiojn kaj allogojn. Kaj plej grave: Se la rezulto sonas konvinke, la resto estu egala. Mi opinias, ke ne nur gravas la materialo kaj la iloj mem, sed ankaŭ la muzika sentemo de la homo, kiu uzas ilin. Ĉar mia lernantino posedas multan muzikan talenton, mi estas tre scivolema, kion ŝi produktos per la rimedoj, kiuj ebligas al mi ekde ok jaroj esprimi min muzike.

Rigardo reen – la 29a de februaro kaj la 1a de marto 2004

La centdekoka enskribo antaŭ unu jaro – malofta tago, tradukpeto de Ralph Glomp, mia kantokolekto, fotoj de la belulinoj.
La centdeknaŭa enskribo antaŭ unu jaro – la eko de verkado de samplobazita muziko en 1997, IS-fotoj de Ilka Piechotta.

Respondi

Retpoŝtadreso ne estos publikigita. Devigaj kampoj estas markitaj *