Kiel tio rilatas al mi?

La de mi jam antaŭe menciita sr-o Shhhh, kies taglibron “Freakshow” mi intertempe kun granda intereso legas, ne nur skribas pri muziko, sed ankaŭ mem faras ĝin: Li estas membro de (kaj, laŭ propra informo, la ĉefa motoro malantaŭ) “Les Mercredis” (La Merkredoj). En majo aperos ilia unua albumo, sed mi kompreneble ne volas tiom longe atendi kaj tial skribas pri la MP3-dosieroj de Les Mercredis ĉe mp3.de.

La grupo similas al Die Sterne kaj Tocotronic (ambaŭkaze precipe la kantado!), plie iom al Nena kaj NDW (la “Nova Germana Ondo”) ĝenerale. Kvankam sr-o Shhhh mem certe ne ŝatos la komparon, la stile plej proksimaj konataj grupoj, kiujn mi konas, estas 2raumwohnung kaj Klee.

pri la kantado
La kantisto ofte restas je unu alteco – neniam kantante tre alte, sed en la meza regiono. La teksto estas duone parolata, duone kantata kaj tial la interpretisto sonas iomete malinteresite, kvazaŭ li ne kantus per lia tuta forto (kaj koro). Tio tre similas ekzemple al Tocotronic (“Let there be rock”) kaj plaĉas ŝajne al multaj, sed al mi ne. Mi ne volas partan pasion aŭ duone eluzitan kantokapablon, sed ĉiam la tuton! Fakte mi multe pli atentas pri la kantado ol aliaj homoj.

pri la tekstoj
Ili estas en la germana – bonege! Tro malmultaj (fakte malplimulto) de la Germanaj muzikgrupoj kantas en sia gepatra lingvo. Bedaŭrinde kaj enuige tamen estas la malmultaj rimoj. Tiel nur malmulto restas en la kapo. La temo ofte ne iĝas sufiĉe klara.

ambaŭ elementoj kune
La muziko ofte simple antaŭenfluetas sen veraj kulminoj, altecoj kaj malaltecoj. Pro tio la strukturo de la kantoj iom suferas.

la kantoj mem

“Fernsehturm” iom memorigas al “Sportfreunde Stiller”. Ĝi enhavas agrablan gitaron, sed krome ŝajnas pli malpli enuigan impreson.

“Sekundenschlaf” iom pensigas al “Leuchtturm” de Nena. Parte aperas bonaj efektoj, ekzemple la samplita ritmo je la komenco. Ankaŭ la gitaro kaj la drumo plaĉas.

Ĉe “Danke ist doch gern geschehen gefällt schön” la ritmo, kantado kaj kunludo de la elementoj funkcias bone. Krom tio, la kanto tamen estas relative malelstara.

“Die Sinnfrage” ŝajnas tro elektronika por mia gusto, precipe la ritmo. En la kanto mem aperas multaj bonaj klavaroj.

Ĉe “Bahnschranken” sonas bona gitaro en la malantaŭo kaj belaj klavaroj kaj efektoj dum la tuta kanto. Krom tio, la kanto restas iom monotone, sen vera evoluo.

“3 Euro im Fußraum” enhavas belan drumenbasan ritmon kaj agrablajn, distorditajn gitarojn en la malantaŭo. Tre bona ideo estas la eĥo de la vorto “macht”; same bona la posta klavaro. Plie plaĉas la malantaŭa kantado je la fino, kie denove eksonas bela klavaro.

“Morgen danach” jam je la komenco sonas rimarkinde kaj mature. Ritmo, gitaro kaj kantado bone kongruas unu al la aliaj. En la refreno tamen mankas iom iu plifortiĝo de la voĉo kaj la dinamiko. La gitara interludo denove tre agrablas. Entute temas pri bona popmuziko kun elektronikaj elementoj.

“Was hat das mit mir zu tun?” komenciĝas tre imprese; iel tio memorigas min pri “The Prodigy” kaj similaj artistoj. La baza ritmo kaj melodio de la kanto restas en la orelo. Mi tre ŝatas la tutan sonon, kiu kreas pli malluman etoson. La kantado de la komenco de ĉiu linio bedaŭrinde ĝis la fino ĉiam perdas iom da forteco. La refreno ne bone harmonias al la resto kaj faras artefaritan impreson, ĉar ĝi tro foriras de la strofoj. La bela klavaro en la dua strofo ankoraŭ pligrandigas mian entute tamen bonan impreson. Sendube temas pri la plej bona kanto de “Les Mercredis”!

Rigardo reen – la 23a de februaro 2004

La centdekkvara enskribo antaŭ unu jaro – “Minority Report“, Till & Holger en Nordwalde, “Kiss from a rose”.

Respondi

Retpoŝtadreso ne estos publikigita. Devigaj kampoj estas markitaj *