Kian diferencon unu tago faras

Hieraŭ la nervozeco (resp. nerviteco) de la pasintaj tagoj subite foriris kaj anstataŭe min regis kontenteco. Mi ĝojas, ke la vivo foje havas ion alian por oferti ol nur problemojn.

Du belulinoj invitis min al “VoFiPa”. Kiel rezisti al tio? Do ni renkontiĝis okope ĉe la hejmo de unu el ili, kie ni konsumis – laŭ persona prefero – la plej diversajn alkoholaĵojn tie. Oni ne povas diri, ke tiu rondo devigis al io ajn. Verŝajne tial mi tuj sentis min tiom bone.

Iom post nia alveno ĉe la festo, la DĴ surmetis surprize plaĉan muzikon, komencante tiun bonan fazon per “Song 2” de Blur. Miaj enaj duboj, ke tiu nova generacio de junuloj havas tute alian muzikguston kaj ke mi jam estas tro maljuna por tiaj festoj, komplete forviŝiĝis ene de minutoj: Sekvis “Smells like Teen Spirit” de Nirvana, kiu laŭ mi estas la kanto de la muzikgrupo de “mia generacio”; la memoroj i.a. iras reen al la IS 1992/93 en Bad Kleinen. Poste eksonis “Self esteem” de Offspring, kiu estis aktuala en 1995, do dum miaj lastaj lernejaj jaroj kaj kiun mi mem kiel DĴ kutime surmetas post la menciita Nirvana-kanto. Al ambaŭ la homoj freneze kundancis – mi sentis min kvazaŭ vojaĝante reen en la tempo.

Post noktomezo, la DĴ ŝanĝis la stilon al rokenrolo, komencante per “That’s what I like” de Jive Bunny & The Mastermixers. Damne, tiu kanto aŭskultiĝis dum mia unua “junula” festo en 1990! Mi banis en ondoj da memoroj (tre filtritaj, ĉar nur venis bonaj). Poste sekvis “Babara Ann / Long Tall Sally” de Blind Guardian (!), kio eĉ pli impresis min kaj instigis min verve pludanci kun la belulinoj.

Kelkajn horojn poste, kiam mi jam volis foriri, mi subite aŭskultis la ritmon de “Can’t touch this” de MC Hammer. Ĉar mi scias, ke unu el miaj amikinoj ŝategas tiun kanton kaj ĉeestis la feston, mi rapidis al la dancejo kun la certeco, trovi ŝin tie. Kun kun kelkaj aliaj ni plenaj je energio dancis. Fakte la etoso memorigis min al la IS, ĉar kutime mi nur tie tiom bone amuziĝis en la diskoteko.

Kvankam la muziko restis bona, mi post tiu kanto iris hejmen, por fini la vesperon kun vere bona memoro. Sendube estis la plej bona publika festo ekde monatoj.

Rigardo reen – la 28a de novembro 2003

La sesdeksepa enskribo antaŭ unu jaro – “trinkeja kompilo” por IS, neologismoj.

Respondi

Retpoŝtadreso ne estos publikigita. Devigaj kampoj estas markitaj *