Spitu al la malesperu, vi pluriu ?ar (…) kio ajn povas okazi

Ĉu neniam plu… “La Kuracistoj” koncertos?

Nu, jen kelkaj ideoj kiuj venis al “La Kuracistoj” pri sia estonteco:

Unue mi forgesis mencii du tre pozitivajn elementojn de la tria koncerto: La drumisto kaj la reluditaj kantoj. Per sia drumado Gerold vere savis la koncerton. Kaj la reluditaj kantoj, kiuj origine venas de aliaj grupoj, precipe plaĉis kaj al la homoj kaj al “La Kuracistoj” mem. Tio entute montris al mi ke ja eblas pozitive influi la tuton.

Gerold scipovas ludi ankaŭ gitaron kaj bason kaj proponis krei demon el 2-3 kantoj. Nur necesus plie aldoni mian voĉvon; mi eĉ povus transpreni la taskon kaj kanti duan kaj trian voĉvon. Tiu ideo do sonas tre interese. Finfine ekzistus surbendigo en akceptebla, publike aŭskultigebla kvalito.

Stefan Burkert, kiu havas propran kantaron, jam demandis pri la kantoj de “La Kuracistoj”. Mi volonte donos ilin al li. Jam en Trier ekestis kantada rondo kiu kantis ilin… ripetado plialtigas la konatecon kaj tiel la ŝatitecon de kantoj.

Plia ideo kiu venis al Sebastian kaj mi kaj kiun ankaŭ Basim subtenas: Alternativa formo por muziki konsistas el gufujo-koncerto. Tio alportus la jenajn gravajn avantaĝojn:

– Ni ne bezonus amplifilojn kaj do evitus la kvazaŭ odisean streĉon kun teknikaj problemoj, kunportado kaj muntado de ĉio, sonelprovoj.
– Ni ne bezonus atenti ĉu la kanto estas danceblaj aŭ ne kaj povus pli libere elekti nian repertuaron.
– Ni ne bezonus esti tiom “amaskompatiblaj”, kaj eĉ male ludus nur antaŭ publiko kiu vere ŝatas nin.
– Ni ne bezonus tiom multajn kantojn, ĉar 30 minutoj da muziko jam sufiĉus.

Kio ajn do okazos – “La Kuracistoj” ne simple malaperos, sed pluvivos.

Respondi

Retpoŝtadreso ne estos publikigita. Devigaj kampoj estas markitaj *