En la 1980aj jaroj ekzistis en la Germana televido muzikelsendo “Formel Eins“, kadre de kiu oni montris videojn de diversaj aktualaj kantoj ĉiusemajne. Mi neniam spektis ĝin, sed konis la kasedojn (kaj poste kompaktdiskojn) kun la rozkolora emblemo de tiu elsendo. La titola muziko de la elsendo estas klavara instrumentaĵo kaj en la stilo tipa por la 1980aj jaroj. “Formel Eins” do por mi reprezentas la muzikon kaj modon de tiu periodo.
Nuntempe oni ripetas partojn de tiu elsendo kaj remontras kompreneble precipe la videojn. Ankaŭ tiun elsendon mi neniam (komplete) rigardas, ĉar mi ne ŝatas tiujn unufrazajn komentojn kaj la kadran programon. Sed antaŭ semajnoj mi hazarde kaptis la komenciĝon de unu kanto, kiun mi eĉ ne klare memoris. La akompanajn bildojn mi tamen des pli bone rekonis: Ili venis el la filmo “Top Gun” (1986) – kaj la kanto, “Take my breath away” de “Berlin”, estis el tiu filmo.
Tio kreis grandan melankolion en mi. Por mi “Top Gun” ĉiam estis unu el la plej tipaj filmoj por la 1908aj jaroj – krom “Beverly Hills Cop” (1984) kaj “Back to the Future” (1985). Ili prezentis ankaŭ muzikon tipan por tiu tempo (“Axel F.” resp. “The power of love” – famaj kantoj!) kaj se oni spektas ilin hodiaŭ, oni kvazaŭ plonĝas en malnovaj tempoj kaj memoroj. Kvankam mi tiam estis infano, maksimume junulo, la 1980aj jaroj estas “mia tempo”, ĉar la filmoj kaj la muziko el tiu tempo tiom forte influis min.
Kiam mi legis, ke la malrapidan amkanton “Take my breath away” verkis Giorgio Moroder, mi estis tre surprizita. En mia kapo mi ligis tiun nomon al malmola, rapida elektronika muziko, do tute alia stilo. Mi vage memoris, ke iu kanto el mia KD-kolekto havis la aldonon “Giorgio Moroder Mix”. Ĉu estis remikso sur la “Firestarter”-disketo de “The Prodigy”? Fakte ne, sed mi tamen baldaŭ eltrovis, ke temas pri kompaktdisko tre apuda en mia KD-ingaro, nome la sonŝpuro de la filmo “Mortal Kombat“. Ĝi enhavas kanton de “KMFDM” kun la nomo “Juke-Joint Jezebel (Giorgio Moroder Metropolis Mix)”. Interese, kion la homa cerbo sukcesas memori…
Antaŭ kelkaj semajnoj mi aĉetis plurajn numerojn de la “Kuschelrock”-serio por amikino de mi. Ŝi loĝas en eksterlando kaj pro tio malfacile povas aĉeti tiujn Germanajn kompaktdiskojn. Mi helpis al ŝi akiri kelkajn mankantajn ekzemplerojn por ŝia kolekto, sukcese serĉante en vendejo kun uzitaj diskoj. Sur tiuj kompaktdiskoj ankaŭ troviĝas “Take my breath away”, tiel ke mi havis la ŝancon, kontroli mian memoron de la basa melodio. Ĝi estis akurata! Efektive klavaro transprenas la rolon de la baso, kiu tre forte sonas, ofte paralele al la kantado. Denove montriĝis, ke famaj kantoj, kiuj restas en la kapo, ofte konsistas el relative simplaj melodioj. La basaj tonoj grandparte estas nur:
D# F G# A# G# – D# G – D# F – D# G
Por komforte ludi je tiu dutalteco, aŭ necesas agordigi la gitaron duonan duton pli malalte aŭ ludi ĉion duonan duton pli alte. Tiam oni povas uzi la du plej malaltajn kordojn:
E F# A H A – E G# – E F# – E G#
La sama validas por kvarkordaj basgitaroj. Sed ekzemplerojn kun kvina kordo, nome malalta “B”, oni povas senprobleme ludi je D#. Tamen pli facilas reagordigi la instrumentojn. Tian trukon mi jam plurfoje renkontis ĉe originaj surbendigoj, kiam mi volis reludi ilin.