Dum la lasta septembro-semajnfino, mia frato kaj mi denove partoprenis en renkontiĝo de nia fantazia grupo “Tir Thuatha” ĉe la norda maro. Refoje iĝis tre agrablaj tagoj kun simpatiaj homoj, bongusta manĝaĵo, promenoj ĉe la maro – kaj ceremonioj en kostumoj. Kadre de tio, mi prezentis novan kantotekston, kiun mi reverkis laŭ la melodio de “Scarborough Fair“. Instigon donis la germanlingva versio “Liebesgruß“, kiu siavice estas adapto al la rolluda sistemo “Das schwarze Auge” (DSA). Nia “ĉefo” donacis al mia frato kaj mi po unu plastokraniojn, kiu estas trinkpelveto.
Arkivoj de etikedoj: thuatha
?iun tempon mi malbenas ?iun plenan horon
Dum la semajnfino post mia naskiĝtago, mi veturis al renkontiĝo de mia fantazia grupo. Ni tranoktis en renovigita domo en Buch am Buchrain proksime de Munkeno, kiun estras paro de la grupo.
Por mi estis la tria granda renkontiĝo ekde printempo 2005. Ĉifoje tamen la aranĝo estis organizita de du fantaziaj grupoj. La etoso estis vere impresa kaj mi renkontis multajn tre interesajn homojn. Kelkaj jam aktivas ekde pli ol 30 jaroj!
Sabate okazis ludo, dum kiu pluraj el ni transprenis la rolon de Asteriks-karakteroj. Ĉiu ricevis taskon, kiun li devis prezenti poste al la ludantoj. La aliaj partoprenantoj, kiuj ne laboris en la kuirejo por prepari la manĝaĵon, formis tri grupojn, kiuj faris diversajn ludojn ĉe ĉiu stacio.
Mi estis Malmuziks (Troubardix en la germana) kaj atendis sub kelkaj arboj. Por plene transpreni mian rolon, mi kantis “Minne” de Subway to Sally. Kiam la homoj alvenis, mi prezentis la taskon: La personoj devis elpensi kanton, kiu priskribas la batalon de la Gaŭloj kontraŭ la Romianoj. La melodio rajtis esti konata. La grupoj havis la rajton, subaĉeti min ekzemple per kuko, bongusta biero ktp., kaj ankaŭ uzis tiun eblon. La rezultoj eble ne estis plej poeziaj, sed amuzaj. Krome mia frato staris apude kaj kaŭzis bataladon per fiŝoj, kiuj reale estis spongoj en fiŝoformo.
Vespere atendis nin – same kiel dum la pasintaj renkontiĝoj – riĉa bufedo. Je kandellumo ni ĉiuj frandis. Inter la pladoj iom post iom okazis diversaj prezentadoj. Dum unu ceremonio, mi iĝis plena membro de mia klano post unu jaro de atendotempo. Ĝustatempe dum la vespero mi ankoraŭ finis novan fantazian kanton, ĉifoje laŭ la melodio de “Bochum” de Herbert Grönemeyer. Mi prezentis ĝin malfrue vespere, kiam ankoraŭ malmultaj homoj estis vekaj, sed tio donis ekzakte la ĝustan kadron. La aŭskultantoj tre ridis (estis amuza kanto) kaj kiel premion spontanee unu el ili donacis (resp. “longtempe pruntedonis”) al mi dekoracian hakilon.
Dum la sekva mateno miaj gefratoj ankoraŭ donis al mi naskiĝtagajn donacojn; unu plia alvenis kelkajn tagojn poste. Interalie temas pri la albumo “Hastings 1066” de Thy Majestie kaj “Crimson” de Sentenced.