Samplobazitan muzikon mi faras ekde 1997-03-01. Beda?rinde post la unuaj jaroj mi havas pli kaj pli problemon, trovi la tempon, koncentri?on kaj inspiron por fini ion. Tamen mi almena? volas finverki unu muzika?on jare. ?ajnas tre modesta celo, sed dum hektika vivo e? foje kreas defiojn. La programo (kaj la laboro-dosieroj) estas sur mia malnova komputilo. Sed tiu estis malmuntita ekde somero ?is mia transloki?o al mia nova lo?ejo! Kaj anta?e en la jaro mi stumblis tra la vivo pro aliaj aferoj…

Ekde pasinta sabato, la malnova komputilo estas kunmetita denove, sed mi ankora? ne lo?as tie. Tial ?iun tagon post la laboro mi iris tien por almena? prilabori unu muzikan projekton. Kutime mi ne verkas bone sub tempopremo, des pli kiam temas pri arto. Tamen mirakle kun?ovi?is ?iuj partoj kaj malaperis ?iuj duboj, kiel aran?i la tuton.

Hejmen mi kunprenis la labororezulton de la tago. Poste mi atente a?skultis ?in kaj faris noticojn, kion ?an?i. Denove mi rimarkis, kiom tio subtenas mian manieron. Ordo helpas.

Tial nun pretas mia kvina acid?aza kanto – la unua ekde “Nokta vivo”! Kaj tiun mi finis en januaro 2004 respektive 2007, se oni konsideras la pli novan version, kiun mi uzas ekde tiam.

La novan verkon mi komencis jam minimume la 17an de oktobro 2004. Jen mia rapideco… sed mi ?iam havas multajn projektojn samtempe kaj ?iam vastan elekton, kion finverki. ?iel ajn mi nun intencas balda? pluverki aliajn samstilajn muzika?ojn, ?ar tio vere pla?as al mi. Ne estas memkompreneble, ke oni ne perdas intereson pri ?atataj aferoj post multaj jaroj.

La kanto havas iomete tristan, trankvilan etoson. Kiam ?i iris al la fina direkto de sia verki?o, ?i ?iam memorigis min pri pa?zo- kaj atendomuziko. ?i tiu jaro por mi persone estis plena je atendado – ofte tute vana, cetere. Tial la titolo “Senfina atendado” estas vere deca, se e? ne iom memironia.

Senfina atendado ?e Ipernity.
(?us mi rimarkis, ke per tia titolo eblas belaj vortludoj!)

Lastatempe mia kolekto de kompaktdiskoj kun samplaĵoj ankoraŭ kreskis. Finfine mi akiris du pliajn diskojn. Krome mi sukcesis aĉeti tri pli malnovajn eldonojn de diskoj, kiujn mi jam posedis antaŭe. Jes, ankaŭ aspekto gravas – precipe kiam oni metis tiun diskaron kune en unu KD-ujon.

Dum la pasintaj 3-4 jaroj mi serioze estimis, ke mi verŝajne en mia tuta vivo ne plu havis sufiĉe multan tempon por uzi ĉiujn samplaĵojn de ili. Kompreneble tial eblas demandi kial mi entute ŝatas kolekti tiujn diskojn.

La simpla respondo estas: Tio donas enan kontentecon al mi. Kaj kio gravas pli?

Origine ili estis ĉefe kruda materialo por mia laboro. Intertempe tiuj kompaktdiskoj ricevis alian signifon: La kolekto mem estas bela, sen ke mi necese uzas ĉion de ĝi. Tio estas tre liberiga penso por mi, kiu ofte sentas sin devigita al io.

Ke mi tiom trankvile traktas la aferon, iĝas eĉ pli rimarkinda, se oni konsideras, ke temas pri nur kvazaŭ kompleta kolekto! Kutime mi ja estas perfektemulo. Kaj mi konsideras preskaŭ nur la unuajn kvar eldonojn de la muzika programo, kiun mi uzas por krei samplobazitan muzikon.

“Mankas” unu kompaktdisko, unu kompaktdisko kun la ĝusta KD-ingo / kovrilo kaj unu kompaktdisko en la ĝusta eldono. Sed mi eĉ ne sentas grandan bezonon serĉi ilin.

La kvin novaj diskoj en mia kolekto distingeblas laŭ du stilogrupoj: Tri enhavas samplaĵojn de la stiloj tekno, haŭzo kaj trenco. Du enhavas samplaĵojn de la stiloj ambjento, triphopo kaj ripoziga muziko.

La duan stilgrupon mi malkovris nur antaŭ kelkaj jaroj. Grave kontribuis al tio mia bona amiko Holger. Li ĉiam denove sukcesas interesigi min pri novaj grupoj kaj li ĉiam aŭskultigas al mi altkvalitan muzikon.

La rilato inter ordo kaj ĥaoso ne nur estas filozofia temo, sed evidente havas altan valoron en la ĉiutaga vivo de artisto. Dum mia studado en Catania (Sicilio), Hispanino diris al mi ke en ordo ne povas ekzisti arto. Mi opinias tute male ke ĝuste iom da ordo vaste helpas ekzemple al muzika aktiveco.

Ĉe ĉiu el miaj muzikaj projektoj mi havas iun liston, paperon ktp. kie mi provas skribe fiksi la aktualan staton de la aferoj. La truko konsistas en tio, trovi la ĝustan rimedon, ne ian. Tiam indas investi certan kvanton da laboro nur por ordigado. Certan scion oni nur akiras per superrigardo.

Dum la pasintaj semajnoj mi finfine denove pasigis horojn aktualigante la HTML-dosierojn pri mia samplobazita muziko kaj la samplaĵo-kompaktdiskoj, kiujn mi uzas, same kiel la projekto-dosierujojn kiuj enhavas kantojn en plej diversaj kreiĝofazoj. Tio ĉiam trankviligas min, ĉar mi vidas aferojn pli klare poste. Samtempe mi pli bone konscias pri tio, kiujn kantojn eblas kiel antaŭenigi. (Dum la ordigado, mi elprovas foje dekojn da pecoj.)

Kelkajn projekto-dosierojn eblas forigi, ĉar ili montriĝis tute eksdataj kaj ne enhavas plu iun ekskluzivan ideon. Aliajn mi renomigas, tiel ke la novaj nomoj pli evidente montras, pri kio temas.

Lastatempe mi eĉ komencis tabelon pri samplaĵoj. Por kompreni ĝian utilon, necesas scii ke foje diversaj kompaktdiskoj enhavas similajn aŭ samajn samplaĵojn, sed ne ĉio troviĝas sur ĉiu disko. Kompreneble mi ofte volas ekscii rapide, kiujn samplaĵojn mi uzis en kiu projekto kaj kiuj samplaĵoj sur diversaj diskoj kongruas unu al la alia (laŭ la nomo). Simpla tabelo tuj liveras la bezonatan superrigardon kaj subtenas inteligentan uzadon de la sonmaterialo.

Hodiaŭ mi festas rondan jubileon: Antaŭ 10 jaroj mi komencis verki samplobazitan muzikon! Kiel tio okazis, mi jam skribis antaŭ tri jaroj, do feliĉe ne plu bezonas fari tion nun.

Tiaj datrevenoj ĉiam fascinas min kaj mi opinias, ke necesas prezenti ion specialan. Dum la pasintaj du monatoj mi denove regule verkis, kio tre ĝojigas min. Por la jubileo mi finfine realigis mian intencon, rekrei en KD-kvalito la lastajn du verkojn el mia frua fazo, kiuj ĝis nun nur ekzistis en kaseda kvalito. Ambaŭ estas rokmuzikaj instrumentaĵoj. Unu estas gitara enkonduko, la alia plena roka kanto. Mi malĝuste memoris, kiom bone mi jam estis preparinta tiun laboron.

Refari la unuan estis pli facile, ol mi pensis. Nur necesis kunmeti la samplaĵojn ĝuste – ne enestis io por atenti aparte. Mi daŭre havas la intencon, fari pli longan version de la gitara enkonduko, kaj je mia surprizo jam trovis kompletan samplaĵoliston, kiun mi estis kreinta pli frue.

Ankaŭ rilate al la dua kanto mi malkovris agrablaĵon: Mi trovis preskaŭ komplete aranĝitan version, kiu nur bezonis ĝustan mallaŭtigadon je kelkaj partoj kaj forigon de brusonoj.

Bedaŭrinde provaŭskultado montris, ke daŭre enestas kelkaj bruetoj, kvankam dum la aranĝado kaj atenta elprovado de la unuopaj samplaĵoj ili ne eksonis. Mi ne scias, kiel tio povis okazi, sed dume akceptas la kanton en tiu formo. Iom da krudeco ja ne malhelpas ĉe peza rokmuzika kanto.

Ĉiel ajn mi ĝojas, ke mi fermis ĝustatempe tiun ĉapitron el mia muzika pasinteco kaj nun povas denove dediĉi min al novaj verkoj. Ideoj kaj inspiro abundas – se entute io mankas, tiam tempo!