La grupo Maps and Atlases, kies koncerton mi vizitis anta? du semajnoj en Münster, publikigis novan disketon kun la nomo Living Decorations. La A-flanko estas kanto de la albumo “Perch Patchwork”, kiun mi a?etis post la albumo. La B-flanko estas remikso, kiu estis kreita kadre de konkurso de la bando:
La rezulto tre konvinkas min, kaj tio estas la kialo, entute verki apartan enskribon pri tio. La stilo estas ie inter triphopo, acida ?azo kaj funko. La mikso estas sufi?e for de la originalo por esti memstara, sed ne tro fremdigita por esti rekonebla.
Maps and Atlases lan?is novan remikso-konkurson: Nun oni kreu remikson per elementoj el ?iuj tri kantoj “Living Decorations”, “Pigeon” kaj “Carrying The Wet Wood”, ?iuj de la sama albumo. Estas tento, partopreni. Mia pasinta remikso jam okazis anta? iom da tempo, kaj ?ifoje estas sendependa grupo kiu eble e? mem a?skultos la rezulton.
Kiel jam menciite, unu kromefiko de la post-Esperanto-rekonti?o-sindromo estas la demandoj: Kial tiu bonega etoso devas limi?i al Esperantujo? ?u ne eblas kunpreni ion al la cetera vivo? Kaj unu recepto kontra? la sindromo estas, iri al festo.
Kaj jes, serioze: Kial mi ne iras al koncertoj en mia hejmurbo Münster? Ofertoj ja abundas. Mi ja tiom ?atas la etoson de koncertoj dum Esperanto-renkonti?oj.
Tial mi finfine realigis tion. Mi ?iel ajn jam regule informi?as tra Ultimo, la urba magazino por Münster, pri la kultura programo dum la sekvaj du semajnoj. Mia intenco estis, almena? viziti unu koncerton semajne. Anta?hiera? mi eliris al la ejo Gleis 22 (“kajo 22” – pro la proksimeco al la stacidomo).
Kiel anta?grupo ludis Cleo T. el Parizo, Francujo. Ili veturis dek horojn de Parizo dum tiu tago nur por koncerti vespere!
Cleo T.: anonco de E?ropa turneo
Cleo T.: Song To The Moon
La stilo estas iu miksa?o inter popmuziko kaj folkoro. Parte iomete memorigis min pri la son?puro de “Im Juli” kaj Esperanto Desperado (la kantoj de Amir).
Mi ?atis la prezentadon. ?iu instrumento estis bone aüskultebla. La sono ne estis ma?ita kiel koncertoj de aliaj grupoj. Krome la kantistino estis sufi?e ?arma. Kiel percepteblas en la supraj videoj, ?i anka? parolas en la germana, kvankam ?ajne papage. Post la koncerto mi gratulis ilin pro la prezentado.
La ?efa grupo de la vespero estis Maps & Atlases el ?ikago, Usono. Malfacilas priskribi la stilon. La eksperimentemo kaj muzika fajneco pensigas min pri Marillion, la sendependeco al Ted Leo & The Pharmacists.
Mia plej ?atata kanto estas “The Charm”. Pro ?i mi a?etis la albumon “Perch Patchwork”.
Maps & Atlases: The Charm
Maps & Atlases: The Charm (brile vive)
Maps & Atlases: The Charm (kun drumistoj de lernejo)
La grupo havas la interesan kutimon, fini koncerton meze en la publiko. Jen kiel tio aspektis nur kelkajn tagojn anta?e:
Maps & Atlases: Carrying The Wet Wood (vive meze en la publiko)
Tio tre memorigis min pri gufujo-koncertoj – a? pri Esperanto-koncertoj ?enerale: Tre intima etoso, tre harmonia sento.
Post la dua koncerto mi havis la okazon babili iomete kun la basisto. Poste mi a?etis ne nur la jam menciitan diskon, sed anka? t-?emizon. Estas tempo, ke mi havas pli multajn, kiuj ne estas Esperanto-t-?emizoj!