Arkivoj de etikedoj: jimi hendrix

Pardonu min dum mi kisas la ?ielon

5 komentoj

Jam hieraŭ mi skribis pri amuza radio-serio, en kiu muziko ludas gravan rolon. Sed lastatempe mi malkovris eĉ duan. La elsendo aperas ĉe radio en Berlino, tiel ke mi nur aŭskultas ĝin tra la interreta arĥivo.

La nomo “La Agathe-Bauer-kantoj” unue ŝajnas iomete stranga. Necesas scii ke en tiu rubriko oni pritraktas misaŭskultitajn kantotekstojn. La nomo “Agathe Bauer” origine estas “I got the power” el la kanto “The Power” de Snap. Kiam oni aŭskultas la kantopartojn, subite ŝajne tiuj malĝustaj tekstoj vere aperas tie!

Similaj spritaĵoj i.a. estas “Du musst besoffen bestellen” (Vi devas mendi ebrie) en “I Just Died In Your Arms Tonight” de Cutting Crew, “Oma fiel ins Klo” (Avino falis en la necesejon) en “Midnight Lady” de Chris Norman, “Wolln mal sehn, was der Markus sagt” (Ni vidu, kion Markus diros) en Don’t Stop The Music de Rihanna kaj “Dat wird nix” (“Tio iĝos nenio” en la senco de “Tio ne funkcios”) en “Hey ya” de OutKast. (Mi ne konas la originajn teksterojn, tamen.) Eĉ la plej konataj kantoj tiel ofertas tute novan, amuzan flankon.

Antaŭ pli ol dek jaroj, dum mia unua semestro kiel studento, amiko sendis al mi adreson de TTT-ejo kun kolekto da misaŭskultitaj kantotekstoj. Ĝi nomiĝas www.kissthisguy.com kaj mem estas ekzemplo de misaŭskultita teksto. Jimi Hendrix origine kantas en “Purple Haze” la frazon “Excuse me while I kiss the sky”. Sed multaj homoj erare komprenis “Excuse me while I kiss this guy” (Pardonu min dum mi kisas ĉi tiun ulon).

Certe ankaŭ al mi okazis, ke miaj oreloj trompis min (aŭ mia cerbo dum la interpretado de la sentitaj sonoj). Unu kulmino tamen restis aparte en mia menso: Dum la Internacia Seminario (IS) 1998/99 en Kassel, Persone koncertis.

Iam en la mezo ili komencis ludi la kanton “Maskobalo“. Kiam Martin Wiese ekkantis “Bonvenon al la granda maskobalo”, kelkaj adorantoj tuj jubilis kaj pludancis kun brilo en siaj okuloj. Mi estis iom konsternita pro tiu plene entuziasma reago, ĉar mi estis kompreninta “Bonvenon al la granda masturbado”. Unue mi provis klarigi tiun tekston al mi tiel, ke Persone kritikas socion, en kiu ĉiuj kontentigas sin mem per memlaŭdo, kaj ke la grupo uzas iomete drastajn metaforajn vortojn por esprimi tion. Nur longe poste mi havis la ŝancon legi la tekstokajeron de la albumo “Povus esti simple“.

Lastatempe aferoj ne ?ajnas esti la samaj

Lasi respondon

Jam post la pasinta ekzercado la basistino, la gitaristo kaj mi interkonsentis pri baldaŭa denova ekzercado. La 19an de decembro do mi venis al la loĝejo de la basistino – ĉifoje piede por kunporti mian gitaron. Krome mi kunhavis la tekstojn de “Purple Haze” kaj de “Paranoid” por povi ĉifoje komplete kaj bone kunkanti ilin. Fakte la gitaristo ne venis, ĉar li estis tute forgesinta pri la renkonto. Tio ne gravis, ĉar ni ankaŭ duope bone muzikis. Ni ludis entute:

  • “So lonely” de The Police
  • “The Passenger” de Iggy Pop
  • “Wie am ersten Tag” de Die Ärzte
  • “Come as you are” de Nirvana
  • “Every you every me” de Placebo
  • “Paranoid” de Black Sabbath
  • “Purple Haze” de Jimi Hendrix

Precipe pri la ludado de la novaj kantoj (Wie am erste Tag, Every you every me) mi ĝojis, ĉar tiuj estas miaj proponoj por unua repertuaro. Montriĝis bona ideo, ke mi kunportis MP3-dosierojn de la kantoj, ĉar tiel ni povis aŭskulti ilin kaj ludi al la muziko.

Ankaŭ la koramiko de la basistino ĉeestis. Li ludas en diversaj metalrokgrupoj kaj ŝajne jam havas multan sperton. Ni triope aŭskultis kaj diskutis pri de muziko. Li instigis sian amikinon iomete improvizi sur la basgitaro. Tio kuraĝigis min ludi la akordojn kaj zumi la melodion de mia propra kanto. Ĝi apartenas al la ideoj por propraj kantoj, kiuj venis al mi dum kaj post la KEF. Mi vere plusekvu tiun ideon – estos nova muzika kulmino en mia artista vivo.

Vi ?iam kantas la bluson

Lasi respondon

Post nia unua komuna ekzercado, la akticevo de mia ankoraŭ oficiale nefondita muzikgrupo stagnis. La basistino forvojaĝis dum monato; poste ni ankoraŭ interŝanĝis kelkajn retmesaĝojn (sen ke la gitaristo respondis), sed ne plu renkontiĝis.

Tio finfine ŝanĝiĝis la 13an de decembro, kiam ni tri renkontiĝis vespere en la nova loĝejo de la basistino. Ŝi loĝas ne tre for de mi en Münster. Ĉar mi antaŭe ne bone kapablis estimi la distancon, mi uzis mian biciklon kaj tial ne povis kunporti mian gitaron.

Sed iĝis agrabla vespero. Ŝajne la aliaj same ĝuis la revidon kaj komunan ludadon kiel mi.

Ni ripetis preskaŭ nur kantojn, kiujn ni la pasintan fojon jam elprovis: “Paranoid” de Black Sabbath, “Purple Haze” de Jimi Hendrix, “Bad Luck” de Social Distortion, “So lonely” de The Police. La tekston de “Purple Haze” mi ankoraŭ ne konas, do iĝis instrumenta versio.

Ni interkonsentis, baldaŭ denove muziki. Ni povas fari tion en la kelo de la domo, kie la basistino loĝas. Krome ekzistas ankaŭ ludejoj, kiujn eblas lui hore. (Ni iom atentas pri la mono – kaj eble mi foje dum monatoj estos for pro laboraj kialoj, do ni ankoraŭ ne scias, ĉu eblos konstanta, regula ludado.)