Monataj arkivoj: Februaro 2011

Kiam Susannah ploras

1 komento

Feli?a, veturi hejmen mi estis post la Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Rijeka en 1998. Necesus longa enskribo por detale analizi kaj klarigi tion, diversaj kialoj kontribuis al tio.

Unu vere teruran aferon mi ankora? bone memoras, nome la diskotekon. ?i estis longe for de la kongresejo. Necesis 15-minuta piediro por atingi la medicinan fakultaton de la universitato, kie ?i okazis. Estis malmulta spaco por danci en la ?ambro, tiel ke la plej multaj homoj restis ekstere kaj tie trinkis ion. La lokaj disk?okeoj reagis aparte malamike al mi, sen ke mi komprenis, pro kio. ?iel ajn mi sukcesis D?umi kaj e? pli ofte D? Nucki.

Sed kiam Kroata D? elektis la muzikon, oni povis veti je tiuj tri kantoj:

  1. Nek: Laura non c’è
  2. Linden Espen: When Susannah Cries
  3. Natalie Imbruglia: Torn

Dum la fino de la due menciita kanto eksonis, oni jam povis veti ke liaj amikoj starus sur la dancejo kaj krius: “We want Tom! We want Tom!” (“Ni volas Tom! Ni volas Tom!”) Kompreneble temis pri “Torn”, sed ili ?iel ajn ne atentis pri detaloj. Ankora? jarojn poste amikoj kaj mi parodiis tion. Kaj kiam mi surmetis unu kanton el tiuj tri, tuj sekvis iu alludo pri tiu IJK en Rijeka. La tri muzika?oj por ?iam estos ligitaj al tiu somero en Kroatujo.

Nek: Laura non c’è

Linden Espen: When Susannah Cries

Natalie Imbruglia: Torn

Alia fu?a?o estis, ke la Kroataj D?j preska? neniun (alian) kanton a?skultigis komplete. Dum la Germana kartludo “Doppelkopf”, la esprimo “Kroata D?” i?is sinonimo por la situacio kiam neniu rondo de malatutoj iras ?is la fino. Krome mia bona amiko Till kaj mi enkondukis la novan vorton “rijeka” por renkonti?o “kun bona vespera sed malbone organizita nokta programo“, kiel ni skribis en la Blinda Gardisto, la oficiala murgazeto de la Internacia Seminario (IS).

Negativa kulmino de la diskejo estis, ke la “La Bamba”-kasedo de D? Nucki malaperis. Sed pri tio indas verki apartan enskribon.

Ne lasu min esti miskomprenita

1 komento

Jam pli frue mi skribis pri miskomprenitaj kantotekstoj kaj amuzaj ekzemploj. Lastatempe mi malkovris ion novan: Oni produktis kompletajn videojn la? la absurdaj rezultoj de tiuj miskomprenoj.

Ekzistas du diversaj fontoj por la plej harstarigaj ekzemploj. La unua eblo estas, ke la originalo estas tiom malklare kantata (a? kriata), ke facilas a?di ion tute alian:

Pride Shall Fall: Sure

Plej elstara linio sendube estas “Du machst den Kakao!” (“Vi faras la kakaon!”). ?in oni emfazis, do tio devas esti la grava mesa?o.

La alia eblo estas, ke la kanto reale estas en lingvo, kiun oni ?iel ajn ne konas. Tiam la cerbo provas interpreti la a?ditajn sonojn al io sencohava.

Rashit: Dinazor

La forirantaj a?rkoj (“Die Orkse gehen!”) jam mirigas, sed la frazo “Näht die Nashorn-Tasche!” (“Kudru la rinocero-tekon!”) restas en la memoro, ?ar oni tuj pensas pri bestorajtoj. Kiu ordonas fari tion al endan?erigitaj bestoj?

Sed mi da?re havas la bluson pro vi

Lasi respondon

Denove mortis homo, kies muzikon mi tre ?atis. Forpasis Gary Moore. Plej konataj de li estas du kantoj: Walking By Myself, rapida, sufi?e bonhumura muzika?o, kiu trovi?as en mia muzika kolekto por D?umado, kaj Still Got The Blues, malrapida, melankolia bluso, kiun mi metis al mia kompilo da muziko por para malrapida dancado. La unuan kanton mi memoras de la plej fruaj festoj en mia junula?o (tiam ?i estis aktuala), al la dua mi ligas tre agrablajn memorojn pri la Internacia Junulara Kongreso (IJK) en Güntersberge en 1996.

Kiam mi esploris la multajn ekzemplojn por ?telado kaj reuzado de ideoj, mi stumblis pri interesa kazo: Grava elemento de “Still Got The Blues” estas melodio ludata per elektra gitaro en la refreno. La kanto publiki?is sur la samnoma albumo en la jaro 1990. Sed dek ses jarojn anta?e, praktike forgesita muzikgrupo el Germanujo jam ludis ?in en unu de siaj kantoj!

Jud’s Gallery: Nordrach (1974) – ekde 6:17

La grupo praktike ekzistis nur dum du jaroj. Ili faris kelkajn surbendigojn por la Germana radio. El tiuj sesioj originas la kanto. Dum koncerto jardekojn poste, e? pli facile percepteblas la simileco.

Jud’s Gallery: Nordrach (vive en 2007) – ekde 5:23

Nordrach sonas eble vikinge a? fantazie, sed reale simple estas la nomo de vila?eto en sudokcidenta Germanujo. (Cetere la Vikipedio-artikolo “Nordrach” estas bona ekzemplo, kial ne indas homa laboro por la statistikoj: ?i estis kreita de roboto kaj ?is nun ?iuj prilaboroj venis de robotoj. Kaj per tio oni da?re a?dacas fanfaroni pri la granda artikolonombro de la Vikipedio en Esperanto!)

La malnova kanto stile estas progresema rokmuziko. Tiu subspeco – eksperimenta, plej ofte el la 1970aj jaroj, el Germanujo – nomi?as kra?troko. En la radio kun bona muziko kelkfoje jam eksonis tia muziko, precipe de la grupo Grobschnitt.

Amba? kantoj, Nordrach kaj Still Got The Blues, pla?as al mi. La gitara melodio aperas en tute diversaj kuntekstoj. Kutime mi estas tre kritikema rilate al samplado. Aliflanke mi aprobas reuzadon de ideoj, se tio okazas en interesa maniero kaj ne estas primitiva kopiado. Lastatempe aperis filmo, kiu e? pli pu?is mian opinion en tiun direkton.

Tra artikolo en Spreeblick (grava germanlingva blogo) mi eksciis pri la filmprojekto Everything Is A Remix (?io estas remikso) de Kirby Ferguson. En la unua parto li rakontas pri muziko:


Anta? kelkaj tagoj mi legis denove ?e Spreeblick, ke pretas la dua parto. ?i estas pri filmoj kaj same spektinda kiel la unua.

Cetere el la albumo “Still Got The Blues” tria kanto kaptis mian atenton, nome “That Kind Of Woman”. Sed same kiel jam “Walking By Myself” kaj – almena? parte – la titola kanto, ?in ne verkis Gary Moore. La a?toro de tiu kanto estas George Harrison, eks-membro de The Beatles, kiu anka? gitarludas kaj transprenas akompanan kantadon en tiu muzika?o. ?uste pro lia ripeta linio “That Kind Of Woman” en la fina parto la kanto tiom restis en mia memoro. Foje la etaj detaloj faras la diferencon.

Kiu estas la plej malmola leporo en la arbaro?

Lasi respondon

Mi finas mian artikolaron pri albumoj, kiujn mi ekkonis pro radio kun bona muziko. Post Qntal, Toeppel Butera kaj Barry Hay nun venis la vico de Randale, germanlingva punkrokgrupo. La speciala?o de ili konsistas en tio, ke ili faras muzikon por infanoj! La tekstoj rakontas pri bestoj en zoologia ?ardeno.

Elstaras la kanto pri la ?tonroko-leporo Harald. Kiam mi estis a?skultinta ?in, mi sciis, ke tiu grupo bonegas.

Randale: Der Hardrockhase Harald

Alia kanto, kiu tre pla?as al mi, estas “Mama Lauter” (a?skultebla ?e myspace). La titolo estas bela vortludo: ?i povas signifi “Panjo, pli la?te!” kaj (kiel mallongigo de “Mach mal lauter”) “La?tigu”. La stilo tre memorigas min pri H-Blockx.

Jam kelkfoje mi rekomendis a? a?skultigis tiun diskon al gepatroj. La reago ?iam estis: Hej, tiu infana muziko vere ne ?enas niajn orelojn, sed sonas bone!

Tio estas la forto de amo

Lasi respondon

Mi da?rigas mian enskribo-serieton de diskoj, pri kiuj mi eksciis tra la radio kun bona muziko. Post Qntal kaj Toeppel Butera nun temas pri Barry Hay. Li estas la kantisto de la grupo Golden Earring el Nederlando, kies plej fama kanto estis Radar Love.

Sur la albumo The Big Band Theory, kun la akompano de The Metropole Big Band li prezentas grandajn sukcesojn de rokmuziko en aran?o por granda ?azbando. Mian atenton kaptis la reludversio de “The Power Of Love”, origine de Huey Lewis and the News. La kanto fami?is pro la filmo “Reen al la estonteco“, en kiu ?i aperis.

Huey Lewis and the News: The Power Of Love

Avanta?e por la nova versio estas, ke la fanfaroj, kiuj origine venis de klavaro, nun estas luditaj de latunaj blovinstrumentoj. Kvankam la originalo estas kvaza? sentempa klasika?o kaj mi estas tre skeptikema pri reludversioj ?enerale, ?i tie tio bonege sukcesis kaj la rezulto vere konvinkas.

Barry Hay & The Metropole Big Band: The Power Of Love (vive)

Aliaj bonaj kantoj de la albumo estas “(Your Love Keeps Lifting Me) Higher And Higher”, origine de Jackie Wilson respektive Rita Coolidge, kaj “Labour Of Love”, origine de “Hue and Cry”. La? mia opinio, Barry Hay kaj la muzika akompano digne prezentas la verkojn kaj kvaza? origas ilin per tiu fajna sono.

?esu la lamentadon

Lasi respondon

Mi promesis skribi pri la artistoj, kiujn mi malkovris tra la radio kun bona muziko. Pri Qntal mi jam skribis hiera?. Same kiel ili, anka? Toeppel Butera tuj pla?is al mi. Estis la kanto “Lass das Jammern sein” (?esu la lamentadon) – skao en la germana! Pri Germanoj oni diras, ke ili inklinas al lamentado. La teksto ?ercas pri tio kaj la gaja muziko montras, ke oni ne prenu tion tro serioze.

Toeppel Butera: Lass das Jammern sein (vive)

La kanto instigis min, a?eti la kvinpecan albumeton “Was Du tust” (Kion vi faras). La muziko bonege aldoni?as al la germanlingva mondmuziko, precipe la kantoj “Mambo” de Herbert Grönemeyer, “System” de “Die Ärzte” kaj la albumo “Endlich Urlaub” de Farin Urlaub.

El la restantaj kvar kantoj, muzike pla?as al mi “So egoman”. Estas malrapida regeo-kanto kun tre agrabla kantado en la refreno. Tio entute pensigas min pri Dem Gone de Gentleman. Li ja anka? estas Germano!

Ne mankas malfeli?a amkanto. Sed e? tiu surprizas per aparte fajna teksto. Mi trovis du diversajn videojn en la reto; amba? havas sian propran ?armecon.

Toeppel Butera: Ich bin raus (vive)

Toeppel Butera: Ich bin raus (en sesio por radio)

?iuj metiistoj dankas ?i tie

1 komento

Mi intencis skribi pli detale pri la diskoj, kiujn mi ekkonis tra la radio kun bona muziko. La unua grupo nomi?as Qntal.

Kio tuj ravis min, estis la nekutima stilo: Estas mikso el Germana mezepoka metalroko kaj elektronika muziko.

La instrumentoj memorigas pri grupoj el Germanujo, kiuj kombinas rokmuzikon kaj malnovajn instrumentojn, la opera kantistino pri Nightwish. La forta ritmo pensigas pri The Prodigy, la melodiaj, melankoliaj partoj ekzemple pri Wolfsheim.

La disko Illuminate fakte ne estas vera albumo, sed kunmeto de du disketoj kun pliaj kantoj. Mi a?etis ?in pro la kanto Stella splendens – pri kiu mi ja same promesis skribi pli detale aliajn fojon. ?i estis ?uste tiu, tra kiu mi ekkonis la grupon.

La muzika?o trovi?as en la tielnomata “Ru?a Libro de Montserrat” (Llibre Vermell de Montserrat) el Katalunujo, kiu datas el la jaro 1399. Tra la Vikipedio mi eksciis pri PDF-dosiero kun notoj, tekstoj kaj germanlingvaj tradukoj. La teksto cetere estas kristana. Origine tiu kantokolekto servis al pilgrimantoj.

“Stella splendens” de Qntal ta?gas por freneza dancado en klubo. Sur “Illuminate” trovi?as alternative versio sen forta ritmo sub la titolo “El Sendero Hacia Monserrat”. Mi povas oftege a?skulti la muzikon – ?i ?iam ravas min denove.

Qntal: Stella splendens

Mi estas la viro de mil a?oj

7 komentoj

Mi jam menciis, ke mia amiko kun la multaj diskoj kaj la propra studio faras radion. Interesa elsendo de li estas Sphärentanz (“sfera danco”). ?iun unuan mardon en la monato inter la 22a kaj noktomezo (la? Germana tempo) ?i eksonas kadre de www.rockradio.de.

Foje okazas subita rea?skulto de kanto, kiun mi jam konas delonge – ekzemple “A Gentleman’s Excusement” de Fish, la ekskantisto de Marillion. Mia bona amiko Holger konatigis min kun tiu kanto jam anta? preska? dek kvin jaroj! Sed anka? kantoj de Marillion mem eksonas dum la elsendo – ekzemple viva versio de “No One Can” kaj “Man Of A Thousand Faces“.

Koncerta versio de Inside de Stiltskin ege ?ojigis min. Kanto, kiun mi ekkonis, estis “Roses” de RPWL. Fakte kantas tie Ray Wilson, la kantisto de Stiltskin (kaj dum iom da tempo en Genesis).

RPWL: Roses (albumo “World Through My Eyes”)

La muzika elekto en tiu elsendo tre varias. Principe temas pri muziko, kiun oni apena? a?skultus en kutima radio. Foje trovi?as tie veraj perloj. Jen kelkaj ekzemploj de grupoj, kiujn mi ekkonis tiel kaj kies albumojn mi a?etis poste (a? ricevis kiel donacon): Qntal (bonega versio de Stella splendens), Toeppel Butera (germanlingva mondmuziko), Barry Hay (grandioza reludversio de “The Power Of Love”, origine de Huey Lewis and the News), kaj Randale (punkroka infanomuziko). Certe indos alifoje skribi pri detale pri tiuj albumoj.