Lunde vizitis min amikino, kun kiu mi regule praktikas luktosporton, por spekti mian aperon en la televido (per la rimedo de videokasedo). Jam antaŭe ni iam estis babilantaj pri Esperanto sed ŝi denove montris multan intereson, eĉ rilate al Esperanto-muziko.

Tial je la fino mi prezentis al ŝi tri Esperanto-kantojn. Ĉar kordo de mia malnova akustika gitaro daŭre estas rompita, mi uzis nekonektitan elektran gitaron de Sebastian.

“Ska-virino” de Esperanto Desperado estis bona kanto por komenci. Sekvis “Mi kaj ŝi” de Amplifiki kaj “Longe for” de Persone. Kompreneble mi iomete klarigis la enhavon de la lastaj du kantoj.

Al la amikino tre plaĉis la prezentado kaj ŝi demandis, kiam eblas spekti kaj aŭdi min kun tuta rokgrupo. Ebla okazo estos en oktobro, dum la 100jara jubileo de Esperanto en Münster.