La IS-bluso staras ĉe la sojlo, do urĝas agi kontraŭ ĝi. Hieraŭ mi aĉetis novajn vestaĵojn. Pozitivaj ŝanĝoj en la vivo ekster Esperantujo ja estas unu bona recepto kontraŭ la post-IS-sindromo. Alia paŝo por batali la simptomojn konsistis el ordigado de mia loĝejo. Entute mi forŝetis 5 kg da papero. Mia tablo denove aspektas superrigardeble. Tio ĝenerale devas denove okazi en mia vivo, se ĝi daŭriĝu bone: Necesas ordigi la posedaĵojn kaj forŝeti la superfluajn.

Dum la Internacia Seminario, mia patro prezentis siajn tradukojn de Germanaj drinkokantoj en la trinkejo. Mia frato verkis drinkokanton laŭ la refrena melodio de la kanto “Carnaval du Paris”. Kaj mi finfine sukcesis realigi ideon, al kiu inspiris min Duncan jam dum la KEF 2005: Mi verkis trian strofon de “Odoras kiel vespermanĝo“, kiu nun estas kompleta parodio de “Smells like Teen Spirit” de Nirvana. Entute nur temas pri du pliaj linioj, sed verki ilin tamen kostis tempon, ĉar la bezonata inspiro ne venis ekster Esperanto-renkontiĝoj.