Do amu min, dum vivas vi

Kiam mi ne sufiĉe dormis, mi foje ricevas stultajn ideojn. Kelkaj eble dirus, ke eĉ pli multajn ol kutime. Dum la lasta tagmanĝo, mi sidis ĉe unu tablo kun Bjørn kaj Roĝer. Tiam unu el ili diris, kion mi jam rimarkis tagojn antaŭe, nome la impresan artistomikson. Tio por mi do ne plu estis novaĵo, kaj tial mi respondis, ke tio ja ankoraŭ estas plibonigebla. Kiam Krio de Morto ludos Ĵomart & Nataŝa, Piĉismo ludos Kajto kaj kompreneble ambaŭ inverse, tio estos vere impresa! Mi komencis kanti “Amu min” per raŭka metalroka voĉo por doni impreson, kiel tio sonus. Mia diraĵo kaj kantado kiel intencite kaŭzis ridadon, sed unu el miaj kuntablanoj aldonis, ke tiam la refreno devus esti “Malamu min”. Mi daŭrigis, aldonante “dum mortas vi”, kaj ni ĉiuj preskaŭ falis de la seĝoj pro ridado.

Poste mi prezentis la ideon al Ĵomart kaj Nataŝa, al kiu ĝi plaĉis. Dum la lasta vespero antaŭ la reflugo hejmen, mi elprovis la novan ideon, kaj Amir ŝanĝis la vortojn al “ĝis mortos vi”. Ankaŭ duona strofo jam pretis. Mi esperas baldaŭ fini la tutan novan tekstoversion.

Respondi

Retpoŝtadreso ne estos publikigita. Devigaj kampoj estas markitaj *