Kvankam la vespero jam estis plena je programo, entute kvin diversaj Dĵj surmetis muzikon dum la KEF: DĴ Arnaŭ (multlingva muziko), DĴ Kunar, DĴ Roĝer (elektronika muziko, latinmuziko), DĴ Flo (Esperanto-muziko) kaj DĴ Patrik (elektronika muziko kaj roko). Mi surmetis mikson el Esperanto-muziko, roko, metalroko kaj germanlingvaj kantoj. Denove mi estis kunportinta relative malmultajn KDjn – la bazan ekipon de 40 KDj; krome unu faritan lastminute speciale por la KEF kaj unu nemuzikan kun video de la “Finna” hiphopgrupo (Ripuli: Helsinki is Hell; reale de Hape Kerkeling). Tamen mi eĉ ne uzis duonon de la KDj, ĉar mi nur DĴumis dum kelkaj horoj pro la multaj kolegoj kaj limigita diskoteko-tempo.

Patrik Austin kaj mi estis instalintaj DĴ-ekipaĵon en la KEFejo mem, tiel ke eblus pludiskotekumi post la fermiĝo de la klubo en nia propra ejo. Sed nur dum unu nokto Flo uzis ĝin, ĉar kutime diversaj artistoj ekludis siajn instrumentojn kaj ekis marmeladumado ĝis la frua mateno. (Martin Wiese kunludis dum nokto, kiam mi kantis “Kisu min, ho kara“, pri kio mi aparte fieras.) Mia kantokolekto ege utilis por tiu celo – speciale por reludi la malnovajn kantojn de Amplifiki, Persone kaj Team’.