Denove mi volas skribi iomete pri Nirvana, la grupo, kies verkoj por mi estas la muziko de mia generacio, kiu jam ludis gravan rolon en la recenzo de la germanlingva komikso “Ni ja povas resti amikoj” kaj kies sorton mi memoris dum mia 28a naskiĝtago. Fakte ĝis hodiaŭ mi preskaŭ nur konas kantojn de la dua Nirvana-albumo “Nevermind”. Intertempe mi trovis paĝon kun ĉiuj tekstoj (kaj germanlingvaj tradukoj), kio kompensas la mankon de la tekstoj en la KD-libreto.

Sur multaj (ne ĉiuj) eldonoj de “Nevermind” troviĝas “kaŝita kanto”. Post la 12a kanto ekestas plurminuta silento kaj subite eksonas stranga mikso inter muziko kaj bruo. La kanto laŭ pluraj fontoj havas la nomon “Endless, Nameless”.

Post la unua kompleta aŭskultado/eltenado de ĝi, mi havas bonan kaj malbonan muzikan novaĵon.

La bona novaĵo estas:
Mi kapablas kanti kiel Kurt Cobain! Almenaŭ, se temas pri la kanto “Endless, Nameless”…

La malbona novaĵo estas:
La grupo Stomaka Korodo, kiu aperas sur la Esperanto Subgrunde Kompil’, evidente ŝtelis la tekston de sia kanto “Nur bruo”
de la origina Nirvana-kanto “Endless, Nameless”. (“Nur bruo” de Stomaka Korodo mi cetere aŭskultigis kadre de la lingva kvizo dum la IS 2002/03 en Trier.)

Rigardo reen – la 30a de aprilo 2004

La centkvardektria enskribo antaŭ unu jaro – individuaj melodioj por la poŝtelefono.