Ne nur mi denove muzikas aktivas. arono en lastatempa enskribo raportis pri nova kanto kun la nomo “Du Gav Mig Allt“. ĉifoje li kantas en la sveda, ne la en la soma, kaj kun pli raŭka voĉo ol en “Soma alti se”. Mi ne kapablas prijuĝi, ĉu lia prononco estas bona kaj ĉu la teksto estas lingve en ordo. Parte la piano tre plaĉas al mi, sed entute mi preferas lian pli fruan verkon en la soma, ĉar ties teksto havas tiom agrable melankolian temon. Nu, mia prijuĝo ne estas miraklo: Ĝenerale mi tre atentas pri la kantado kaj teksto, kies signifon mi komprenas kaj subtenas, mi kompreneble pli ŝatas ol iun en por mi nekonata lingvo. Tamen mi ĝojas, ke arono daŭrigas, tiel ke mi ne estas la sola muzikisto, kiu skribas en Esperanto pri sia verkado. Ja gravas eta cirklo de kolegoj por reciproka instigo.

Foje Esperantujo ankoraŭ sukcesas suprizi min. Mi ĉiam miras pri la naiveco de la cetera mondo rilate al la nuna stato de Esperanto kaj ĝiaj parolantoj. Lastatempe mi i.a. provis forigi tiun nescion per ne tro longa informado pri Esperanto-muziko kaj pri la ekzisto de retaj taglibroj en Esperanto. Ŝajne homoj ne venas al la ideo, simple entajpi la vortojn “blog esperanto” aŭ “esperanto mp3” – iom hontinde, ke en la t.n aĝo de informo homoj ne uzas tiujn ege primitivajn rimedojn, kiuj jam respondus la plej multajn bazajn demandojn.

Interese tamen estas, ke mi mem ne sciis pri multaj novaj retaj taglibroj! Tion mi nun eltrovis tra la plej kompleta listo de retaj taglibroj, kiun mi ĝis nun vidis. Kelkdekoj da taglibroj intertempe ekzistas! Kvankam kompreneble multaj ne konvinkas min laŭ lingva nivelo, enhavo aŭ reguleco de enskribado, kelkajn novajn mi tamen trovis, kiuj kontentigas miajn severajn mezurojn. Ne necesas ke homoj skribas pri io, kio rekte rilatas al mi. Povas esti tre speciala temo, ekzemple la kulturo de Skotlando. Se la taglibro estas skribita en bona lingvaĵo, tio jam signifas gajnon por Esperantujo. Eĉ agrablan memironion pri la movado homoj praktikas, ekzemple axel584. En du aliaj taglibroj mi trovis tute malajn pritaksojn de internacia politiko. Jen denova pruvo, ke Esperantujo ne estas politike unuflanka (kvankam kompreneble ne “komplete neŭtrala” aŭ “reprezentante samkvante la opiniojn el la neesperantista mondo).

Mi finu per grava citaĵo: “kaj estas blogo”
Kion tio signifas, eblas legi en la “Grizula Blogo” de Wouter Pilger, en la enskribo de la 20a de februaro ĉijare.

Rigardo reen – la 26a de februaro 2004

La centdeksepa enskribo antaŭ unu jaro – grava tago: for kun la ĉenoj de la pasinteco!