Ekde hodiaŭ pretas versio 1.6 de mia kantokolekto. Nun ĝi enhavas tekstojn kaj akordojn de 105 Esperanto-kantoj.

Aldoniĝis la longe atenditaj kantoj de Esperanto Desperado, nome “Grava“, “Lando de amo” kaj “Feliĉe“, plie “Mola” de Duncan C. Thomson kaj Por la petinto, origine “Song for the asking” de Simon & Garfunkel, tradukita de Bertilo Wennergren.

Plie mi anstataŭis kelkajn kantopaĝojn, kiujn mi origine rekte transprenis de Stefan Burkert, per mem tajpitaj versioj. Tio koncernas la kantojn “IS“, “Sola”, “Ni renkontiĝos” kaj “Ska-virino“.

Estas vere mirinde, kion eblas trovi en aliaj taglibroj, se oni nur sufiĉe longe serĉas. Jam regula legado de aliaj LiveJournal-taglibroj kaj -komunumoj gvidas al foje tre frenezaj rezultoj.

Tra mi trovis beautfulnsanity. Ŝi publikigis en ŝia taglibro bildojn de si mem, kiuj efektive estas fotoj de juna belulino italdevena, do kun tre sudeca aspekto. Vere varmega!

Antaŭ kelkaj semajnoj, shougeki aldonis min al la listo de siaj LJ-amikoj. Mi estis scivolema, ĉar mi tute ne konas lin, kaj eltrovis, ke li havas similajn interesojn: internacia amikaro, stultaj ŝercoj kaj belaj virinoj estas daŭraj temoj; la lastaj cetere ofte kun bildoj. Interalie mi vidis fotojn de my_lode kaj kun surprizo konstatis, ke ŝi en unu enskribo mencias memfaritan fotogalerion kun ĉiam la sama motivo: ŝin mem, kvazaŭ dormanta junulino (blonda Svedino cetere). Min tre ravis la estetikeco de kelkaj bildoj.

Kritikantoj rajtas opinii, ke tiaj fotaroj estas tute vantaj; sed aliflanke mi ĝojas, ke dum hodiaŭaj tempoj la knabinoj estas tiom memcertaj kaj konsciaj pri sia aspekto ke ili mem metas fotojn interreten. Foje la moderneco alportas ankaŭ gajnon…