Antaŭ ekzakte tri jaroj finiĝis la lasta Kultura Esperanto-Festivalo (KEF) en Helsinko. Bedaŭrinde ke nek pasintjare nek ĉijare okazis tiu esenca kultura aranĝo. Interrompiĝis la tradicio de “unu KEF ĉiun duan aŭ trian jaron“… KEF ne nur prezentas jam famajn artistojn, ĝi ankaŭ estas taŭga kadro por novaj talentoj. Mi ankoraŭ sentas la bonefikon de ĝi… se multaj kulturemuloj kunvenas, unu motivigas la alian, kaj la tuta etoso instigas. Jes ja, iu mistera norda magio ĉirkaŭas la KEF!

Hieraŭ ne nur estis la naskiĝtago de longjara amikino, sed ankaŭ de mia iama kunloĝanto… damne, mi tute forgesis tion! Ni komune vivis dum duona jaro en Catania (Sicilio), kie ni ambaŭ estis kiel eksterlandaj studentoj.

Se mi malŝatas ion, tiam forgesi sekurvorton. Dua “damne” pro tio! Mi havas amason da aldonoj kaj aktualigoj al miaj paĝoj ĉe www.muenster.de, sed ne povas enretigi ilin… Mi jam antaŭ pli ol dek tagoj demandis ĉe la helpa retadreso, sed ne ricevis respondon. Kaj ankaŭ telefonado restis vana, ĉar ŝajne neniu kunlaboranto liberis. Eble mi tamen traserĉu (senespere) mian tutan ĉambron kiun mi evidente ne sufiĉe trarigardis.